همه لباس های آقای رییس جمهور
همه لباس های آقای رییس جمهورماجرای لباسهای رییسجمهور کشورمان به سوژه جالبی برای مردم، بسیاری از خبرنگاران و حتی سیاستمداران تبدیل شده است و هر روز بحثهای جدیدی را متوجه خود میسازد.
پس از آنکه دو رییسجمهور قبلی کشورمان یعنی علیاکبر هاشمی رفسنجانی و سیدمحمد خاتمی طی مدت 16 سال به عنوان دو روحانی و با لباس روحانیت در عرصههای مختلف حاضر میشدند، احمدینژاد به نوعی سنتشکنی کرده و به عنوان فردی غیرروحانی رییسجمهور ایران شد. نوع خاص لباس روحانیت مانع از آن میشد تا دو رییسجمهور قبلی کشورمان به تنوعطلبی در لباسهای خود روی آورند و بر این اساس هیچگاه شاهد تغییر لباس آنها نبودیم. این موضوع به خصوص در مورد هاشمی رفسنجانی که چندان علاقهای به تغییر لباسهای خود نداشت، مصداق بیشتری پیدا کرد. با این حال سیدمحمد خاتمی به عنوان یک روحانی اصلاحطلب سعی کرد تا به نوعی حتی با لباس روحانیت نیز به دنبال تنوعطلبی خود بوده و هر روز با شکلی جدید در عرصههای عمومی ظاهر شود. بر این اساس وی گاهی با عبا، قبا، شلوار و نعلینی سفید در عرصه عمومی حاضر میشد و گاهی یکپارچه سیاهپوش و در این میان از رنگها و مدلهای مختلف برای عبا، قبا، شلوار و نعلین و کفش خود بهره میجست؛ تا جایی که در جشن مجله چلچراغ به عنوان کانونی برای جوانان ایرانی با نام <مردی با عبای شکلاتی>خوانده شد.
خاتمی تنها به این موارد بسنده نکرد و حتی سعی داشت تا در مواردی - هر چند محدود- ریش و محاسن خود را نیز رنگ کند تا مردم ایران چهرهای جذاب و دوستداشتنی از رییسجمهور خود به یاد داشته باشند.تمامی این موارد موجب شد تا لباس روحانیت نیز از تنوع در میان سیاستمداران روحانی برخوردار شود و بر این اساس بسیاری از روحانیون سیاستمدار نیز در مواردی از رییسجمهور ایران الگو گرفته و از آن پس با مدلهای مختلفی در عرصههای عمومی حاضر شدند. توجه ویژه خاتمی به استفاده از رنگها و مدلهای مختلف لباس روحانیت موجب شده بود تا حتی در عرصه جهانی نیز شاهد استقبال از وی در انجام چنین حرکتهایی باشیم اما با همه این اوصاف خاتمی نیز مجبور بود تا تنها در قالب لباس روحانیت در مجامع عمومی حاضر شود و بر این اساس وی قادر به استفاده از لباس شخصی در انظار عمومی نشد؛ تا جایی که عکس وی با پیراهن و شلوار و بدون لباس روحانیت در یکی از پایگاههای انتقال خون، تا مدتها مورد توجه عکاسان مطبوعاتی قرار گرفته و در روزنامههای مختلف- چه در مقام موافق و به عنوان نوعی تبلیغ و چه در مقام مخالف به عنوان حرکتی ضد تبلیغی - استفاده میشد.
مردی هنجارشکن
شاید تعبیر <مرد هنجارشکن> بهترین تعبیر برای محمود احمدینژاد باشد. اگر چه وی در عرصههای مختلف این موضوع را به اثبات رسانده و به قول اطرافیانش، سعی در زدودن افکار غلط اما مرسوم و رایج در کشور و حتی مجامع بینالمللی دارد اما چنین تعبیری در مورد نوع لباس پوشیدن رییسجمهور ایران از جایگاه ویژهای برخوردار است. برخلاف خاتمی که خود را مقید به پوشیدن نوع خاصی از لباس کرده بود، رییسجمهور جدید ایران با شمایلی جدید در عرصه انظار عمومی وارد شد.اولین تفاوت احمدینژاد با دیگران، روحانی نبودن وی بود؛ بدان معنا که پس از سه رییسجمهور و گذشت نزدیک به دو دهه از حضور روحانیون بر مقام رییسجمهور، فردی غیر روحانی توانست بر سیاستمدار پیرو روحانی ایران یعنی هاشمی رفسنجانی پیروز شده و کرسی نهمین دوره ریاست جمهوری کشورمان را به خود اختصاص دهد اما این پایان راه نبود؛ چرا که احمدینژاد نه تنها به دیسیپلینهای خاص حاکم بر روسای جمهور و به خصوص حرکتهای خاتمی اعتقادی نداشت بلکه به نوعی سعی در سنتشکنی در آداب رایج در این عرصه داشت؛ تا جایی که علاوه بر تیم تشریفات ریاستجمهوری که طی هشت سال به مدل خاصی از تشریفات عادت کرده و اینبار در مقابل شرایط جدید به نوعی متحیر شده بودند بسیاری از سیاستمداران و به خصوص چهرههای اصلاحطلب، به عنوان رقبا و منتقدان سرسخت رییسجمهور در مقابل این حرکتها، مواضع تندی را از خود نشان داده و نوع پوشش احمدینژاد را در کشور مشکلزا دانستند؛ حتی بسیاری بر این تاکید داشتند که احمدینژاد لااقل در مجامع بینالمللی پیرو دیسیپلین خاص رییسجمهور سابق ایران یعنی سیدمحمد خاتمی باشد اما آبادگر جوان کشور که خود را نماینده نسل سوم انقلاب میدانست، به نقد نسل اول و دوم پرداخته و بر غلط بودن تمامی اینگونه مسائل تاکید کرد.
کاپشن احمدینژادی
در این میان استفاده احمدینژاد از نوعی کاپشن ساده به عنوان لباس رسمیاش در مقام شهردار تهران تبدیل به سوژهای بسیار جالب برای مردم و حتی سیاستمداران شد. احمدینژاد طی مدت دو سال حضورش در شهرداری بارها با این کاپشن ساده که گویا دو رنگ از آن را نیز در اختیار دارد در مجامع عمومی حاضر میشد؛ تا جایی که این لباس به لباس رسمی بسیاری از کارکنان و مسئولان شهرداری تهران تبدیل شد. اینگونه بود که بسیاری از شهرداران مناطق نیز به تقلید از شهردار خود، چنین مدلی را برای خود سفارش دادند و کاپشن و شلوار به عنوان نوع خاصی از لباس رایج در شهرداری مطرح شد. البته اطرافیان احمدینژاد نیز در این عرصه چندان بیتوجه نبودند؛ چرا که حاضر شدن مهرداد بذرپاش که در آن زمان مشاور جوان شهردار تهران بود، با لباسی ساده و بلند نیز توانست از محبوبیت خاصی میان <شهرداری چی>های تهران برخوردار شود و بر این اساس بسیاری از مسئولان شهرداری با مراجعه به خیاط مخصوص بذرپاش در چهارراه لشگر تهران، این مدل خاص لباس را سفارش دادند.با این حال آنچه به عنوان لباس رسمی شهرداری و حتی چندی بعد شورای شهر تهران مطرح شد، آن نوع خاص از کاپشن بود.با حضور احمدینژاد در مقام رییسجمهور، این قضیه حالت جدیتری به خود گرفت و این نوع کاپشن در جامعه ایران رایج شد؛ تا جایی که به گفته یکی از مسئولان صنف پوشاک در کشور، تمامی این کاپشنها که به دلیل خارج شدن از بورس در انبارها باقی مانده بود، به عنوان <کاپشن احمدینژاد> دوباره بورس شده و همگی با قیمت بالا به فروش رفت تا نشان از آن داشته باشد که مدل جدید ارائه شده از سوی رییسجمهور مورد استقبال قرار گرفته است.
دو کت و شلوار کافی است!
یکی دیگر از نکات جالب توجه درمورد احمدینژاد آن است که رییسجمهور فعلی ایران تنها دو دست کت و شلوار بیشتر ندارد و بر این اساس در بسیاری از موارد با کت و شلوار سفید یا خاکستری خود حاضر میشود امری که با مخالفت بسیاری همراه شده است اما احمدینژاد هیچگاه توجهی به این مسئله نداشته و با کت و شلوار سفید خود در مجامع مهمی همچون مجمع عمومی سازمان ملل متحد، اجلاس شانگهای، دیدار با سران بسیاری از کشورهای جهان و بسیاری از جلسات دیگر حاضر شده است. بذرپاش که از نزدیکان احمدینژاد محسوب میشود، اگر چه خود، کت و شلواری با مارک معروف بر تن دارد، در توضیح این مسئله میگوید: <واقعیت آن است که آقای احمدینژاد در مجموع دو دست کت و شلوار بیشتر ندارد و به همینخاطر هم تنها با این دو دست لباس در مجامع عمومی حاضر میشود. البته ایشان اعتقاد به لباس بیشتری هم ندارد و بر این اعتقاد است که این مسائل تنها باورهای غلطی بوده که متاسفانه بر جامعه ما و جامعه جهانی حاکم شده است.>
احمدینژاد این بار در لباس محلی
اما غیر روحانی بودن رییسجمهور فعلی ایران دستکم چنین دستاوردی را برای وی به همراه داشته است که به راحتی میتواند با لباسهای محلی مختلف در میان مردم حاضر شود؛ حرکتی که با استقبال چشمگیر مردم اقصی نقاط کشورمان مواجه شده است. احمدینژاد طی سفرهای مختلف استانی خود که اکنون مرز آن از 24 سفر گذشته است، با احترام به سلایق و آداب و رسوم مردم در نقاط مختلف، با پوشیدن لباسهای محلی سعی در احترام به این فرهنگها داشته است؛ حرکتی که برای اولین بار از سوی یک مقام بلندپایه کشورمان انجام شده و توانسته است موجب برقراری ارتباط هر چه بهتری میان مردم و مسئولان شود. وی در این راه تاکنون از لباسهای اقوام مختلفی همچون عرب، قشقایی، لر، بلوچ و ترکمن استفاده کرده و توانسته است تا ارتباط بسیار خوبی با مردم و اهالی این مناطق برقرار سازد؛ تا جایی که انجام چنین حرکتی از سوی وی موجب شده است تا شاهد استقبال چشمگیر مردم این مناطق از تیم هیئت دولت باشیم.در این میان اگر چه بسیاری از منتقدان احمدینژاد انجام چنین حرکتهایی را نوعی فعالیتهای تبلیغاتی و پوپولیستی میدانند اما او همچنان بدون توجه به این مسائل به حرکت خود ادامه داده و حتی در سخنان خود سعی در استفاده از زبان و لهجه مردم هر منطقه دارد. باید به انتظار نشست و احمدینژاد را در قالب لباسهای مردم سیستان، ترکها و مشهدیها نیز دید!
منبع: خانه سبز