طرح تدریس زبان چینی و عربی در مدارس انگلستان

به دنبال درخواست نمایندگان پارلمان بریتانیا از آموزش و پرورش این کشور برای بازنگری دروس مقاطع راهنمایی و دبیرستان در انگلستان، مقامات این وزارتخانه پیشنهاد کرده اند که این مدارس می توانند به جای زبان های اروپایی، زبان چینی یا عربی آموزش بدهند.

برخی والدین نوجوانان در بریتانیا اطمینان دارند که فراگیری زبان چینی به آینده شغلی آنها کمک می کند

طرح پیشنهادی "اداره نظارت کننده بر کیفیت امتحانات و مدارک تحصیلی" (QCA)، روز دوشنبه (پنجم فوریه) تحت بررسی پارلمان قرار می گیرد.

در حال حاضر مدارس راهنمایی و دبیرستان های انگلستان موظف هستند یک زبان اصلی اروپایی را آموزش بدهند.

آلن جانسون، وزیر آموزش و پرورش بریتانیا، در این ارتباط گفته است که به باور وی افزودن زبانهایی که می توانند به پیشرفت اقتصادی و همچنین یکپارچگی اجتماعی کمک کنند، اقدامی درست است.

بنابه این پیشنهاد مدارس انگلستان لازم نیست که فقط زبان فرانسه، آلمانی و اسپانیایی آموزش بدهند بلکه می توانند ماندارین، اردو و عربی را نیز آموزش بدهند.

آقای جانسون گفت: "نوجوانان باید بدانند دانستن زبان های خارجی به اشتغال آنها در آینده کمک زیادی می کند. ما اگر می خواهیم در اقتصاد جهانی رقابت کنیم باید آموزش زبان در مدارس خود را بهتر و متنوع تر کنیم."

تب فراگیری ماندارین

برخی از والدین در بریتانیا - که شمار آنها در میان طبقه مرفه انگلستان قابل توجه است - باور دارند که در 20 سال آینده حضور اقتصادی و بین المللی کشور چین حتی بیش از امروزه خواهد بود و به همین دلیل فراگیری زبان ماندارین برای دوران بزرگسالی فرزندان آنها بسیار مفید خواهد بود.

البته این باور که چین مهیا کننده فرصت ها و مشاغل جدید است تنها به بریتانیا محدود نمی شود.

	آلن جانسون: ما اگر می خواهیم در اقتصاد جهانی رقابت کنیم باید آموزش زبان در مدارس خود را بهتر و متنوع تر کنیم

برت لوجوی، عضو یک مرکز آمریکایی آموزش زبان خارجی، می گوید در این کشور نیز شمار کودکان و نوجوانانی که به یادگیری زبان چینی روی آورده اند، سیر صعودی داشته است.

در بریتانیا نهاد دولتی مسئول آمارگیری مسائل مربوط به آموزش عالی می گوید تعداد دانشجویانی که در دانشگاه ها زبان چینی را به عنوان واحد اصلی خود انتخاب کرده اند از سال 2002 تا سال 2005 دو برابر شده است. بیشتر کشورهای غربی نیز شاهد رشد مشابهی بوده اند.

جورج زانگ، مدیر موسسه کنفوسیوس که از سوی دولت چین برای ترویج زبان ماندارین فعالیت می کند، می گوید: "انگلیسی زبانها خیلی خوش شانس هستند، چون هر جا بروند کسانی را پیدا می کنند که انگلیسی صحبت می کنند. حتی در چین هم این موضوع صدق می کند. اما اگر شما می خواهید با چین و چینی ها کار کنید - چه در عرصه تجارت و چه زمینه های دیگر - باید زبان ماندارین را یاد بگیرید تا تفاوتهای فرهنگی نهفته در تنوع زبانی را بهتر درک کنید."

پروفسور دیوید کریستال، که برنامه ای را در مورد کارکرد زبان و تغییرات آن راه اندازی کرده است، می گوید: "تنها اهمیت اقتصادی چین باعث ترغیب انگلیسی زبانان به آموختن زبان ماندارین نشده است. برخی اوقات تغییرات جمعیتی نیز عامل مؤثری در این رابطه بوده است."

البته باید در نظر داشت که با اینکه شمار افراد راغب به یادگیری زبان ماندارین افزایش داشته، این به این معنی نیست که زبان دیگری جای زبان انگلیسی را به عنوان یک زبان بین المللی بگیرد. رویدادهای تاریخی نشان می دهد که تمامی زبانهای مسلط بین المللی پیش از این به صحنه آمده و رفته اند.

وی می گوید: " کشورهای غربی، بویژه آمریکا، بریتانیا و استرالیا، به طور روزافزونی چند فرهنگی و چند قومی شده اند.شهر لندن در جهان امروز یک نمونه برجسته از جامعه چند فرهنگی است؛ در این شهر مردم به حدود ۳۰۰ زبان سخن می گویند. اکنون سنت انحصاری بودن زبان انگلیسی تغییر کرده است و به نظر من یکی از عوامل تأثیرگذار زبان چینی بوده است. کسانی که قبلا می توانستند به کمک زبان انگلیسی راه خود را در جهان بیابند، اکنون احساس می کنند که باید با کسانی که چند زبانه هستند، رقابت کنند."

البته باید در نظر داشت که با اینکه شمار افراد راغب به یادگیری زبان ماندارین افزایش داشته، این به این معنی نیست که زبان دیگری جای زبان انگلیسی را به عنوان یک زبان بین المللی بگیرد. رویدادهای تاریخی نشان می دهد که تمامی زبانهای مسلط بین المللی پیش از این به صحنه آمده و رفته اند.

پروفسور کریستال در این رابطه می گوید: "به نظر من هر زبانی این قابلیت را دارد که جایگاه جهانی پیدا کند. این موضوع بستگی به قدرت مردانی دارد که به آن زبان سخن می گویند: قدرت سیاسی، قدرت فن آوری، قدرت فرهنگی و قدرت مذهبی. اگر شرایط خاصی روی دهد ممکن است مثلا زبان چینی یا هندی در سطح جهان به صورت جدی مطرح شود. پول سخن می گوید. در شرایط حاضر زبانی که به پول به آن حرف می زند، دلار است. اما ممکن است همیشه این وضعیت باقی نماند."

برای انگلیسی زبانان در اطراف جهان یادگیری یک زبان خارجی عمدتا یک فعالیت مربوط به اوقات فراغت و یا در حاشیه عرصه اشتغال بوده است. اما وقتی کودکان امروز به بزرگسالی برسند، دست کم برای برخی از آنها، صحبت به زبان چینی ماندارین اهمیت بیشتری خواهد یافت. والدین آنها اطمینان دارند که به این ترتیب در جهت امواج دریا شنا کرده اند.