پرز و ریاست جمهوری اسراییل!!
پارلمان اسراییل با درخواست موشه کاتساو، رئیس جمهور این کشور، مبنی بر تعلیق سه ماهه ریاست جمهوری وی موافقت کرده است.
شیمون پرز، رهبر پیشین حزب کارگر، شش سال پیش رقابت انتخابات ریاست جمهوری را به موشه کاتساو، از حزب لیکود، باخت آقای کاتساو که شش سال و نیم پیش به عنوان رئیس جمهور اسراییل برگزیده شد، از سوی مناخیم مازوز دادستان اسراییل به تجاوز و سایر جرایم جنسی متهم شده است.
هر چند که موشه کاتساو خود را بی گناه و قربانی یک "توطئه" می داند، اما بسیار بعید است که او بتواند در مقام خود باقی بماند، از همین رو، احزاب سیاسی اسراییل خود را برای انتخاب جانشین او آماده می کنند.
اهود اولمرت، نخست وزیر اسراییل، از انتخاب شیمون پرز سیاستمدار سالخورده اسراییلی برای جانشینی موشه کاتساو حمایت می کند و بنا به برخی گزارش ها برای آنکه شانس این رهبر پیشین حزب کارگر را برای تصدی ریاست جمهوری افزایش دهد، در صدد تغییر قانون مربوط به ریاست جمهوری است.
طبق قوانین اسراییل، رئیس جمهور با رای مخفی اعضای پارلمان برگزیده می شود، اما آقای اولمرت می کوشد تا رای گیری در این باره علنی شود.
تغییر قانون اساسی؟
رای مخفی پارلمان برای انتخاب رئیس جمهور این امکان را برای نمایندگان عضو احزاب شریک در دولت فراهم می کند که به نامزدی متفاوت از نامزد مورد حمایت نخست وزیر و کابینه رای دهند، از همین رو، آقای اولمرت می خواهد این راه را به روی نمایندگان عضو احزاب ائتلافی حاکم سد کند.
احتمال اینکه شیمون پرز در یک رای گیری علنی به ریاست جمهوری اسراییل برگزیده شود، کم نیست، اما تغییر قانون رای گیری از مخفی به علنی باید به تصویب پارلمان برسد، امری که هنوز اکثریت نمایندگان از آن حمایت نمی کنند
احتمال اینکه شیمون پرز در یک رای گیری علنی به ریاست جمهوری اسراییل برگزیده شود، کم نیست، اما تغییر قانون رای گیری از مخفی به علنی باید به تصویب پارلمان برسد، امری که هنوز اکثریت نمایندگان از آن حمایت نمی کنند.
ریاست جمهوری در اسراییل، مقامی عمدتا تشریفاتی است، اما اظهار نظرهای رئیس جمهور در باره مسائل جامعه بی اهمیت نیست و بخصوص ارزش نمادین فراوانی دارد.
شش سال و نیم پیش شیمون پرز به عنوان سیاستمداری صلح طلب با موشه کاتساو از حزب راستگرای لیکود رقابت کرد و در میان تعجب همگان بازی را به وی باخت.
از همان زمان، نام آقای پرز به عنوان 'مرد همیشه بازنده' بر سر زبان ها افتاد، زیرا وی پیش از آن در انتخابات درون حزبی حزب کارگر به اسحاق رابین و در انتخابات نخست وزیری به بنیامین نتانیاهو رهبر حزب لیکود باخته بود.
حدود یک سال پیش هنگامی که شیمون پرز به خلاف نتیجه همه نظرسنجی ها، در رقابت بر سر به دست گرفتن رهبری حزب کارگر در مقابل امیر پرتز بازنده شد، باخت دائمی او صورت افسانه به خود گرفت به طوری که برخی خاخام های تندرو یهودی که مخالف مصالحه ارضی با اعراب هستند، شکست های پی در پی آقای پرز را تقدیر الهی برای مجازات او به دلیل دیدگاه های صلح طلبانه اش دانستند.
سرنوشت رقبای پرز
با این همه، آقای پرز می تواند مدعی شود که شکست های او در واقع شکستی برای جامعه اسراییل بوده است، زیرا هیچکدام از رقبای وی عاقبت خوشی پیدا نکرده اند.
بنیامین نتانیاهو دیگر رقیب انتخاباتی آقای پرز نیز نتوانست دوره نخست وزیری خود را به آخر برساند و پیش از موعد از مقام خود کناره گرفت اسحاق رابین، نخست وزیر فقید اسراییل که یکی از رقبای انتخاباتی آقای پرز بود، پس از امضای قراداد اسلو با فلسطینی ها، توسط ایگال امیر طلبه تندرو مدارس تلمودی هدف گلوله قرا گرفت و جان خود را از دست داد. پس از قتل آقای رابین، شیمون پرز به طور موقت جانشین وی شد.
بنیامین نتانیاهو دیگر رقیب انتخاباتی آقای پرز نیز نتوانست دوره نخست وزیری خود را به آخر برساند و تحت فشارهای داخلی و خارجی و نیز به اتهام فساد، پیش از موعد از مقام خود کناره گرفت و در سپس در برابر اهود باراک رهبر حزب کارگر شکست سختی خورد.
موشه کاتساو رقیب دیگر شیمون پرز نیز بدون آنکه دوران ریاست جمهوری خود را به پایان برساند، درگیر پرونده ای از فساد جنسی شده است و چنانچه اتهام های او ثابت شود، سر از زندان در خواهد آورد.
امیر پرتز آخرین رقیب انتخاباتی شیمون پرز در حال حاضر رئیس حزب کارگر و وزیر دفاع اسراییل است، اما وی نیز در نخستین سال وزرات خود با بد شانسی کم سابقه (جنگ سی و چهار روزه با حزب الله لبنان) روبرو شده و چشم انداز ادامه ریاست او بر حزب کارگر نیز تیره است.
بازگشت در هشتاد و پنج سالگی
آقای پرتز که محافل صلح طلب اسراییلی ریاست او بر وزارت دفاع را فرصتی بی نظیر برای پیشبرد صلح با اعراب می دانستند، در عمل با تشدید خشونت در نوار غزه و آغاز جنگ با حزب الله لبنان روبرو شد.
در این میان، بخصوص عملکرد آقای پرتز در جنگ با حزب الله لبنان مورد انتقاد شدید اسراییلی ها قرار گرفت و او به طور بی سابقه ای محبوبیت خود را از دست داد.
اکنون بسیاری از اسراییلی ها حضور آقای پرتز در وزارت دفاع را "فردی اشتباه در جایگاهی اشتباه" می دانند و خواستار استفعای او از مقامش هستند.
در عین حال، شانس آقای پرتز برای ادامه رهبری حزب کارگر در انتخابات درون حزبی ماه مه آینده پایین است و اگر اتفاق غیر مترقبه ای رخ ندهد، چه بسا وی از مقام خود خلع شود.
موارد فوق قاعدتا به عنوان علتی برای پیروزی آقای پرز در انتخابات آتی ریاست جمهوری اسراییل عمل نخواهد کرد، زیرا طیف های سیاسی راست و چپ اسراییل هر کدام دلایل بسیاری برای رای ندادن به شیمون پرز ۸۵ ساله دارند. موفقیت او تا اندازه زیادی بستگی به تغییر قانون انتخاب ریاست جمهوری و رای گیری علنی دارد
