به نوشته «اعتماد ملی»، محمدرضا شجریان که هفته گذشته به همراه گروهش برای اجرای کنسرت به پاریس سفر کرده بود، روز 16 ژانویه به دعوت مدیرکل یونسکو در سالن شماره یک این سازمان برای بزرگداشت مولانا و صلح جهانی، برای نمایندگان سراسر جهان کنسرت برگزار کرد و در همان برنامه مدال موتسارت به او اهدا شد.
مدال موتسارت هر دو سال یکبار توسط یونسکو به یک فرد یا موسسهای که در زمینه موسیقی دستاوردهای برجستهای داشته باشد و یا در آموزش موسیقی فعالیت ویژه و منحصربهفردی داشته باشد، اهدا میشود.
سازمان یونسکو به این دلیل این مدال را راهاندازی کرده است که معتقد است هنر و موسیقی در بهبود روابط بین افراد، گروهها و جوامع نفش مهمی ایفا کرده و باعث ایجاد صلح بین مردم جهان میشود.
این جایزه در سال 1991 برای گرامیداشت دومین قرن مرگ موتسارت راهاندازی شد و نمادی از نبوغ یگانه و خلاقیت بینظیر این موسیقیدان برجسته است.
نخستین مدال موتسارت در سال 1991 همزمان با دومین قرن درگذشت موتسارت با برگزاری یک کنسرت و یک همایش خیریه در سوربن پاریس به الیزابت شوارتسکف خواننده برجسته سوپرانو اهدا شد. روی مدال موتسارت تصویری از او در حال نواختن پیانو دیده میشود و پشت تصویر هم نشانه یونسکو به تاریخ 1991 است.
شجریان هفته گذشته در پاریس یک شب هم از طرف گروه موسیقی برای عموم مردم در سالن یونسکو کنسرت برگزار کرد.
مجید درخشانی (تار)، سعیدفرجپوری (کمانچه)، محمد فیروزی (عود) و همایون شجریان (تمبک و آواز) در این کنسرتها محمدرضا شجریان را همراهی کردند.
این برنامهها گلچینی از برنامههای قدیمی شجریان بود که در دستگاههای سهگاه و ماهور اجرا شد. تصنیفهای برنامه نیز از تصنیفهای قدیمی و از ساختههای آهنگسازان قدیمی و خود شجریان بود. یک تصنیف از ساختههای شجریان به نام <سخن عشق> در ماهور برای نخستین بار اجرا شد.
بنا به نظر شجریان دلیل انتخاب ماهور این بود که همان گام ماژور است و شنوندگان خارجی به همین دلیل با آن ارتباط بیشتری برقرار میکنند. غزلهای آواز این کنسرت از مولانا و سعدی بود.
پیش از این اعلام شده بود که این برنامه به صورت کاست یا سیدی منتشر نخواهد شد ولی شاید نوار تصویری آن منتشر شود.
بنا به گفته شجریان این برنامه که در یونسکو اجرا میشود، در ایران اجرا نخواهد شد، اما برنامههای تازهای برای کنسرتهای ایران تدارک دیده شده است.
شجریان پیش از این گفته بود: الان در تدارک یک برنامه جدید در ایران هستم که امیدوارم در تابستان آینده بتوانیم در تهران و چند شهر دیگر مثل اصفهان، شیراز و تبریز این برنامه را اجرا کنیم. تابستان را به این دلیل انتخاب کردهام که هوا مناسب باشد و بتوان در سالنهای باز اجرا کرد، چون اغلب این شهرها فاقد سالن مناسب است و ناگزیر از استفاده از چنین فضاهایی هستم.
گرچه میدانم که این فضاها مناسب نیست ولی به دلیل کمبود امکانات، چارهای جز این کار نداریم
+0
رأی دهید
-0
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.