مردی با صدها رادیوی قدیمی
امروز بر خلاف کسانی که طرفدار استفاده از وسایل مدرن و اثاثیهای مطابق مد روز میباشندافرادی هم هستند که یا به دلیل خاطرات قدیمیشان و یا به خاطر علاقهمندی به روح و اصالت خاصی که در این وسایل نهفته است سعی در جمعآوری اجناس عتیقه و قدیمی دارند.
کسی که با او به گفتگو مینشینیم شخصی است که علاقه زائدالوصفی به جمعآوری رادیوهای قدیمی دارد و تقریبا تمامی زندگی خود را بر پایه این رادیوها بنا نهاده است. در همه اطاقها، راهروها حتی آشپزخانه منزل ایشان پر از رادیو است و او همه درآمد خود را صرف خرید و نگهداری آنها میکند.
خانواده سبز:لطفا خودتان را معرفی کنید و بگوید چند سال است در کار جمعآوری رادیوها فعالیت دارید؟
شجاعی: من مرتضی شجاعی هستم در سال 1351 در اصفهان متولد شدم و حدود 10 سال است که مشغول جمعآوری این رادیوها میباشم.
خانواده سبز: رادیوها را با کمک چه کسی جمعآوری کردهاید؟
شجاعی: این رادیوها فقط توسط خودم از خانههای قدیمی و از مغازههای قدیمی در سرتاسر ایران تهیه شده است.
خانواده سبز: چهچیزی باعث شد که تصمیم به جمعآوری رادیوها بگیرید؟
شجاعی: من تعمیر کار لوازم صوتی و تصویری هستم و روزی از یک رادیوی قدیمی خوشم آمد و آن را برای تزیین مغازهام خریدم و از آن پس شدیدا علاقهمند به جمعآوری رادیوهای قدیمی شدم.
خانواده سبز: کلا به اشیا قدیمی علاقهمند هستید یا فقط به رادیو؟
شجاعی: خیر، فقط به رادیوهای قدیمی علاقهمند هستم.
خانواده سبز: به چه علت؟
شجاعی: احساس میکنم که ظاهر آنها بیش از هر وسیله دیگر انسان را به زمانهای گذشته میبرد.
خانواده سبز: پیرترین رادیویی که دارید چند سال دارد؟
شجاعی: پیرترین رادیوی من 90 سال دارد و اهل آمریکا است.
خانواده سبز: رادیوهای قدیمی با نفت کار میکردهاند این طرح توسط کدام کشور اختراع شد؟
شجاعی: رادیوهای نفتی توسط روسها و آلمانها طراحی شدهاند آنها اولین کسانی بودند که توانستند در لوازم صوتی انرژی گرمایی را به الکتریسیته تبدیل کنند. البته اولین وسیله صوتی گرامافون بوده که بدون برق هم کار میکرده.
خانواده سبز: اولین شخصی که رادیو را وارد اصفهان کرد چه کسی بوده است؟
شجاعی: در آن زمانها چون رادیو بسیار گران بود بیشتر در قهوهخانهها و یا منازل افراد ثروتمند استفاده میشد و هر کسی رادیو نداشت. در قدیم کافهای در اصفهان بوده به نام علی انجیری که میگویند اولین رادیو در آنجا استفاده میشده البته بعدها مغازهای در چهار باغ اصفهان باز میشود که فروشنده رادیو بوده صاحب آن مغازه هم هایرا پتیان نام داشته است.
خانواده سبز: فرستندههای رادیویی از چه نقاطی بودند؟
شجاعی: از شیراز، رشت، رضائیه، کرمانشاه، تبریز، کرمان، اهواز، تهران، مشهد، رادیو ایران، دمشق، دهلی، بغداد، استانبول، کابل و کراچی.
خانواده سبز: اولین مارکهای رادیوهای ایرانی چه بودهاند؟
شجاعی: ارج، ناسیونال (کوه فرد سابق)، شرکت فیلیپس و پارس گراندیک از قدیمیترین مارکهای ایرانی هستند.
خانواده سبز: معروفترین مارکهای دنیا چه هستند؟
شجاعی: آگا(سوئدی)، فیلیپس(هلندی)، تلفن کن(آلمان)، زیمنس(آلمان)، تسلا(چک)، مولارد (انگلیسی)، براون(آلمانی)، فرگوسن (انگلیسی).
خانواده سبز: آیا درست است که رادیوهای قدیمی قدرت بیشتری در دریافت امواج دارند؟
شجاعی: بله، زیرا در زمانی که این رادیوها ساخته میشدند فرستندهها بسیار ضعیف بودند و به همین علت این رادیوها با حجم بیشتر و قدرت بالاتری طراحی میشدند.
خانواده سبز: کسانی که از رادیوهای شما بازدید میکنند چه حسی دارند؟
شجاعی: تعجب می کنند و میگویند مگر میشود شما این همه رادیو داشته باشید.
خانواده سبز: همسرتان از شغلتان راضی است؟
شجاعی: نه اصلا. همیشه میگوید رادیوها دست و پاگیر است و جای زیادی میگیرد.
خانواده سبز: آیا قصد فروش این رادیوها را دارید؟
شجاعی: بله من کلکسیونهای زیادی را به فروش رساندهام که هر کدام از این مجموعهها دارای 100 الی 150 رادیو بوده است.
خانواده سبز: و کلام آخر:
شجاعی: اصفهان با این همه پیشرفت، فرستنده رادیویی خوبی ندارد و وقتی باران میآید این فرستندهها قطع میشوند که امیدوارم این مشکل به زودی رفع شود.