دادگاه رسیدگی به فوت مشکوک یک خبرنگار برگزار شد

در اولین روزهای سال ‌٨٥ در خبرها آمد که خبرنگار یکی از رسانه‌ها به طور مشکوک فوت کرده است که دیروز دادگاه رسیدگی به این پرونده تشکیل و همسر مقتوله به عنوان متهم به قتل در شعبه‌ی ‌٧١ دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شد.

در ابتدای این جلسه رضوان‌فر نماینده‌ی دادستان عمومی و انقلاب تهران بدون قرائت کیفرخواست، تقاضای صدور حکم قانونی را برای متهم حاضر در جلسه خواستار شد.

صمد یاورزاده، وکیل اولیای دم طی لایحه‌ای تقاضای قصاص متهم به قتل را به دادگاه ارایه کرد و با حضور در جایگاه اظهار داشت: «معصومه. ث» ‌٣١ ساله که از آغاز زندگی مشترکش با «حمید‌رضا. ط» حدود شش ماه بیشتر نمی‌گذشت، توسط همسرش به قتل رسیده و این متهم به قتل سعی در خودکشی جلوه دادن این قتل داشته است.


وی با اشاره به این‌که در روز حادثه منزل متهم به قتل آشفته و بهم ریخته بوده، گفت: آیینه و شمعدان به زمین افتاده و لباس عروس در کنار جسد افتاده بود و روی بدن مقتوله آثار زخم‌های دفاعی و کبودی که بیانگر درگیری با همسرش بود مشاهده می‌شود که بازپرس رسیدگی کننده به این موضوع در پرونده اشاره کرده است که تمام این موارد بیانگر آن است که موضوع خودکشی نبوده بلکه دیگرکشی است.


وی گفت: یک نفر از پشت، مقتوله را تحت تسلط گرفته و طنابی را به دور گردن وی انداخته و پس از افتادن مقتوله بر روی زمین زانو‌هایش را به روی بازو‌های وی قرار داده و با توجه به آثار موجود در بدن مقتوله صحنه کاملا قابل بازسازی است.


یاورزاده، وجود آثار خراشیدگی روی چهره‌ی همسر مقتوله را از دیگر دلایل دیگرکشی عنوان کرد و افزود: افسر حاضر در صحنه علت وجود این خراشیدگی‌ها را بر روی چهره همسر مقتوله را پرسیده که متهم به قتل در پاسخ گفته است، شب گذشته با همسرم درگیر شدم و او به من چنگ زد.


وکیل مدافع اولیای دم افزود: یک زن تحت هیچ شرایطی نمی‌تواند طنابی را به دور گردن خود بیاندازد و اقدام به خودکشی کند، سپس طناب را به پشت سر خودش پرتاب کند.


وی با بیان این‌که قفل بودن در اتاق نمی‌تواند دلیلی برای خودکشی باشد گفت: نامه‌ای در تاریخ ‌٢٩/١٢/٨٤ توسط مقتوله نوشته شده که امضا‌های این نامه هیچ شباهت و تطابقی با امضای مقتوله ندارد و نشان‌دهنده آن است که یا فردی از وی با اجبار امضا گرفته یا فردی دیگر به جای وی امضا کرده است.


یاورزاده به بسته شدن طناب‌هایی در حمام و آشپزخانه اشاره کرد و گفت: طبق اظهارات بازپرس این طناب‌ها نیز برای صحنه‌سازی خودکشی، نصب شده است.


وی ادامه داد: پزشکی قانونی علت مرگ را فشار به عناصر گردن توسط جسم رشته‌گونه عنوان کرده است و آورده است که نحوه فوت بر اساس تحقیقات قضایی مشخص می‌شود و به دلایل قفل بودن درب منزل از داخل، فقدان آثار دفاعی بر روی جسد، منفی بودن آزمایشات سم شناسی، وجود گره نوار پارچه بر گردن، احتمال قوی خودکشی وجود دارد مگر اینکه تحقیقات قضایی خلاف آن را ثابت کند.


یاورزاده با اشاره به اینکه زنی که توسط همسر شکاکش مرتبا کنترل می‌شد، ساده‌ترین راه برای خودکشی را خوردن سم باید انتخاب می‌کرد چرا دیگر باید این‌گونه اقدام می‌کرد.


در ادامه جلسه‌ی دادگاه، «امیررضا. ط» ‌٣١ ساله متهم به قتل با حضور در جایگاه، اتهام قتل عمدی را نپذیرفت و در جواب سوال قاضی مبنی بر اینکه طبق کیفرخواست صادره متهم به قتل عمدی «معصومه. ث» (خبرنگار) هستید، چه دفاعی دارید؟ گفت: من و همسرم در این شش ماه هیچ اختلافی نداشتیم و به همدیگر افتخار می‌کردیم. معصومه هفته‌ی آخر حال و هوای خاصی داشت و چون وی خبرنگار بود و با توجه به وقت کاری زیادش، ما همدیگر را کمتر از سه ساعت در روز می‌دیدیم. پنج‌شنبه‌ها او منزل بود و من سرکار بودم و جمعه‌ها که من تعطیل بودم او سرکار بود و ما در طول این شش ماه کمتر از یک ماه در کنار هم بودیم.


متهم به قتل با اشاره به این‌که همسرش با وجود مشغله کاری فراوان در پایان سال ‌٤٨ ساعت مرخصی گرفت، گفت: معصومه ‌٤٨ ساعت آخر سال، موهایش را می‌کشید. با خودش حرف می‌زد و با من صحبت نمی‌کرد. تا این‌که سال نو تحویل شد و روز دوم عید به همراه معصومه در حالی‌که لباس‌های کهنه‌اش را پوشیده بود، به دیدار مادرش رفتیم و در بازگشت، وی از من خواست مجددا برای خرید عید برویم که من خسته بودم و قبول نکردم. معصومه لیوان را به دیوار کوبید و به تلویزیون، بوفه و وسایل منزل با حالت تهاجمی لگد می‌زد و پی‌درپی فحاشی می‌کرد و شروع به گریه کرد و گفت که دلش برای پدرم تنگ شده است.


متهم به قتل در ادامه با تشریح لحظات و روزهای قبل از حادثه گفت: ساعت ‌١٠ صبح یکی از همسایه‌ها زنگ زد و به من گفت: حال همسرم بد است و وقتی رسیدم خانه، در مقابل منزل با اورژانس و ماموران کلانتری مواجه شدم و وقتی وارد منزل شدم دیدم معصومه در اتاق افتاده است.


قاضی خطاب به متهم پرسید: شب قبل از حادثه با همسرت تا چه حد درگیر شدی؟


متهم به قتل گفت: معصومه بیشتر خودش را به در و دیوار می‌زد و من با او درگیر نشدم.


وی ادامه داد: در روز عقد بحث خانوادگی پیش آمد که معصومه قصد خوردن قرص‌ و اقدام به خودکشی داشت که مانع این اقدام شدم.


قاضی با اشاره به این‌که ماموران در هنگام ورود به منزل مشاهده کردند که کلید درب منزل شکسته شده و نیمی در داخل در باقی مانده و نصف دیگر در کنار جسد افتاده است، خطاب به متهم گفت: چه پاسخی برای این موضوع دارید؟


متهم به قتل گفت: پاسخ این موضوع را به وکیلم ارجاع می‌دهم.


قاضی از متهم پرسید: آیینه و شمعدان در چه زمانی شکسته‌اند؟


متهم به قتل گفت: در زمانی که من از منزل خارج شدم آیینه و شمعدان نشکسته بود و من اطلاعی ندارم چه کسی آن را شکسته است.


قاضی گفت: این‌که شکستن آیینه و شمعدان نشان‌دهنده‌ی ناراحت بودن فردی که آنها را شکسته از این ازدواج است، چه توجیهی دارید؟


متهم به قتل گفت: در زمان خریداری آیینه و شمعدان، آیینه شکست و احتمالا معصومه با تنفر آن روز، آیینه را شکسته بود.


قاضی با اشاره به محتویات پرونده خطاب به متهم گفت: توجیه شما برای کنترل بیش از حد همسرت چه بود؟


متهم به قتل گفت: من فردی معتقد هستم و یک روز همسرم را پشت رایانه دیدم که دستش تا آرنج بیرون بود؛ به همین دلیل به او تذکر دادم.


قاضی انگیزه‌ی مقتوله برای خودکشی را از متهم به قتل پرسید که متهم به قتل گفت: معصومه از زندگی خسته شده بود.


گودرزی وکیل تعیینی متهم به قتل در لایحه دفاعی ‌١٨ صفحه‌ای از متهم دفاع کرد و گفت: در سیستم قضایی کشور موارد زیادی وجود دارد که فوت عادی را قتل و قتل را فوت عادی جلوه دادند.


وی با استناد به دلایلی بر خودکشی کردن معصومه تاکید کرد و گفت: نظافت منزل، جمع‌کردن شیشه‌های شکسته شده، نوشتن نامه، تماس به همسر و پوشیدن لباس بیرون نشان‌دهنده خودکشی است.


گودرزی با بیان این‌که اگر کارشناس پزشکی قانونی در زمان حادثه بر سر جسد حاضر بود زمان دقیق مرگ را مشخص می‌کرد، گفت: پرینت‌های تلفن‌های تماس‌گرفته شده تا کنون اخذ نشده است.


قاضی خطاب به وکیل مدافع تعیین متهم به قتل اظهار داشت: با توجه به این‌که کلید در داخل قفل شکسته و بقیه دسته کلید کنار جسد افتاده است چه توجیهی دارید؟


گودرزی گفت: موکلم در هنگام خروج، درب منزل را قفل کرده و به محل کارش رفته و همسرش کلید را به داخل قفل انداخته و در هنگام مراجعه برادر شوهرش که در را شکسته، نصفی از کلید داخل قفل باقی مانده و نصفی دیگر به کنار جسد پرتاب شده است.


«سارا. خ» همسر برادر شوهر مقتوله به عنوان شاهد در جایگاه حاضر شد و در تشریح روز حادثه اظهار داشت: صبح روز پنج‌شنبه ساعت ‌٤٥/٨ دقیقه ‌٣/١/٨٥ معصومه به من زنگ زد و گفت: سه نامه نوشته‌ام و تلفن را قطع کرد.


سارا در ادامه افزود: بلافاصله با معصومه تماس گرفتم ولی او پاسخم را نداد و به منزل او مراجعه کردم. با تلاش فراوان توانستم از بالای پنجره داخل منزل را بببینم که معصومه پشت در افتاده و لباس عروسش کنارش بود. من هم به دنبال همسرم رفتم.


قاضی از وی پرسید چرا به شوهر مقتوله زنگ نزدید؟


شاهد گفت: تنها فکر ما این بود که نجاتش دهیم.


«امیر. ط» برادر متهم به قتل به عنوان شاهدی دیگر در جایگاه حاضر شد و در جواب به سوال قاضی که پرسید چه زمان متوجه شدید که خودکشی کرده است، گفت: این حس به من دست داد که معصومه احتمالا چیزی خورده است و خواستم کمکش کنم ولی دیدم نبض ندارد و به اورژانس زنگ زدم. سپس اورژانس و ماموران پلیس در محل حاضر شدند.


قاضی عزیز محمدی و مستشاران شعبه ‌٧١ دادگاه کیفری استان تهران پس از شور رای نهایی این پرونده را صادر خواهند کرد.