'پدرخوانده موسیقی سول' درگذشت

جیمز براون، خواننده سرشناس سبک موسیقی سول، صبح دوشنبه، بیست و پنجم دسامبر در سن 73 سالگی در ایالت آتلانتای آمریکا درگذشت.

جیمز براون در سال ۱۹۳۳ در کارولینای جنوبی بدنیا آمد

این خواننده که شهرتش بخاطر اجراهای پر تحرک موسیقی اش است، خود را پدر خوانده موسیقی سبک سول می دانست. او در زندگی غیرهنری، همانند عرصه فعالیتهای هنری اش، دوران پرفراز و نشیبی را طی کرد، و زندان را تجربه کرد، اما شهرتش باعث دعوت او به کاخ سفید نیز شد.

تولد در فقر

جیمز براون در سال ۱۹۳۳ در کارولینای جنوبی بدنیا آمد، وقتی به سن چهار سالگی رسید، والدینش از یکدیگر جدا شدند. او در هفت سالگی، در یک روسپی خانه، کفش واکس می زد و می رقصید.

در شانزده سالگی، به اتهام تلاش برای دزدیدن یک اتومبیل، به ۸ تا ۱۶ سال زندان محکوم شد، اما بعد از سه سال بخشوده شد و درپی آزادی از زندان، فعالیت هنری جدی را با پیوستن به یک گروه آواز کلیسایی ادامه داد.

علی رغم خارج شدن های مقطعی از دنیای موسیقی و بعنوان مثال، ورود به عرصه رقابتهای بوکس، او در اواسط دهه 1950، با گروه موسیقی جیمزبراون ریویو، مشهورشد. دورانی که در سال، تا ۳۵۰ روز کار می کرد و همه او را بعنوان یکی از پرکارترین هنرمندان می شناختند.

تعهد هنری

در آن دوران گرچه جیمز براون درآمد چندانی از بابت فروش موسیقی خود نداشت، اما اعتقاد داشت که روی صحنه، هنرمند برای مردم کار می کند و نباید بخاطر درآمد کم، از کیفیت کار خود بکاهد.

او در مورد رفتار اعضاء گروه خود نیز بسیار سختگیر بود و آنها را بخاطر دیرحاضر شدن در محل کار، پوشیدن لباسهای کثیف، یا بد نواختن موسیقی جریمه می کرد.

اما همین سختگیری باعث شد که او بتواند در اوایل دهه 1960در سالن معروف آپولو، در محله هارلم نیویورک، که بعنوان کعبه موسیقی سیاهپوستان شناخته می شد برنامه اجرا کند.

شهروند آمریکایی

جیمز براون با پایه گذاری سبک موسیقی فانک، نبوغ خود را نشان داد و ثروت هنگفتی کسب کرد. اما در عین حال با کمک به فقرا و حتی فرستادن پول به آفریقا، نشان داد که زندگی پیشین خود را از یاد نبرده است.

او در عرصه سیاست نیز شخصیت با نفوذی بود. در سال ۱۹۶۸، پس از ترور مارتین لوترکینگ، رهبر جنبش آزادی های مدنی سیاهپوستان آمریکایی، دستور صادر شد که کنسرت براون در شهر بوستن به طور زنده در سراسر آمریکا پخش شود. دعوت به آرامش از سوی جیمز براون، نه تنها اوضاع را قدری آرامتر کرد، بلکه موجب تشکر شخصی پرزیدنت جانسون، رئیس جمهور وقت آمریکا هم شد.

اما از سوی دیگر، اجرای برنامه برای نیروهای آمریکایی در ویتنام، انتقاداتی شدید و حتی تهدید به مرگ را نیز برای جیمز براون در پی داشت.

در نهایت، جیمز براون را نه تنها می توان الگویی مهم در زندگی سیاهپوستان آمریکایی قلمداد کرد، بلکه موسیقی او، الهام بخش حتی بسیاری از بزرگان موسیقی راک، مثل میک جگر و ایگی پاپ شد و استفاده از قطعات موسیقی او در تصنیف های سبک هیپ هاپ، حکایت از ماندگاربودن موسیقی جیمز براون دارد.