لندن، شهر جاسوس‌ها و پناهندگان سیاسی
لندن از یکسال پیش تاکنون نام‌های مستعار بسیاری را به خود اختصاص داده است. پس از حمله هفتم جولای به متروهای زیر زمینی بسیاری لندن را به تبعیت از نام افغانستان، لندنستان نامیدند. بدین ترتیب پایتخت انگلستان تبدیل به مقر تروریست‌های اسلام‌گرا افراطی شد. ظرف چند هفته اخیر نیز نام لندن بار دیگر به تعصی از لنینگراد به لندن گراد تبدیل شده است. اما این نام مستعار نیز به دلیل مرگ جاسوس سابق ک.گ.ب درلندن به این شهر مه آلود داده شد.
از سال‌ها پیش لندن محل زندگی روس‌های ثروتمند یا پناهندگان سیاسی روس بود. اما ظرف چند سال اخیر این شهر تبدیل به محل اقامت ناراضیان جنگی یا مبارزان سیاسی شده است. هر چند شاید پس از این حوادث دیگر جاسوس‌ها نیز لندن را برای زندگی انتخاب نکنند.
یک روزنامه انگلیسی هفته گذشته به نقل از یک منبع سری در دولت انگلیس نوشت : لندن و در ابعاد بزرگ‌تر انگلستان تبدیل به محل مخفی شدن جاسوس‌های روسی شده است. حتی تعداد جاسوس‌های روسی که در حال حاضر در انگلیس به سر می‌برند از آمار سال‌های جنگ سرد نیز بیشتر شده است. بدین ترتیب انگلستان با اصلی‌ترین تهدیدها ظرف چند سال آخیر روبه‌رو است.
این موضوع تبدیل به سوژه سرویس‌های امنیتی انگلیس و مقام‌های دولتی شده است. آنچه که به دغدغه‌های اصلی نیروهای امنیتی تبدیل شده است تشعشعات رادیو اکتیوی است که امکان وجود آن در تمامی مکان‌های عمومی از فرودگاه‌ها تا هتل‌ها و رستوران‌های محل عرضه غذاهای خارجی وجود دارد. با وجود آن که مقام‌های وزرات بهداشت لندن بارها تاکید کرده‌اند که پس از مرگ الکساندر لیتونینکو هیچ خطری لندن را تهدید نمی‌کند هنوز بسیاری از انگلیسی‌ها از حضور در مکان‌های عمومی می‌ترسند.
اما حقیقت تلخ‌تر این است که چه کسانی می‌تواند به چنین مواد خطرناکی در لندن دست یابند؟ بدین ترتیب انگلستان با قوانین آسان مهاجرت و دروازه‌های باز به روی پناهندگانی که در کشورهای خود احساس امنیت و آزادی ندارند تبدیل به محل جنگ مبارزان سیاسی سایر کشورها شده است.
همچنان گمانه‌زنی‌ها و تبادل اتهامات میان مقام‌های روسی و لندن ادامه دارد و در این میان پرونده کشف علت مرگ جاسوس روسی همچنان مفتوح است.
هنوز هیچ‌کس نمی‌داند که قاتل الکساندر چه کسی است؟ مردی که به صراحت از شقاوت حاکم بر سرویس‌های اطلاعاتی روسیه سخن می‌گفت. امروز، الکساندر در تابوت دربسته خود در قبرستان لندن خوابیده است. همسر وی نیز چند روز پس از مرگ الکساندر نمونه پلوتونیوم 210 را در خون خود داشت. از سوی دیگر کارشناسان هسته‌ای که درست چند ساعت پیش از بیماری الکساندر با وی دیدار کره بود نیز همین ماده را در خون خود دارد.
البته ماجرا به همین افراد ختم نمی‌شود. دو تاجر روسی که با الکساندر ناهار خوردند و هفت نفر از خدمه هتل با نیز به لیست افراد بیمار اضافه کنید. با این وجود وضعیت سلامتی هیچ کدام خطرناک نیست و به نظر نمی‌رسد که در آینده نیز این افراد به بیماری خاصی مبتلا شوند.
به هر حال آنچه که بر سر الکساندر آمد درست مانند سناریویی بود که جهان را تحت الشعاع خود قرار داد. پرونده قتلی که ابعاد روانی و فیزیکی آن بسیار گسترده بود. در حال حاضر بسیاری از سیاستمداران انگلیسی کلاه‌های خود را از سر برداشته و خواهان تعقیب هرچه سریع‌تر این پرونده هستند.
البته سرویس‌های اطلاعاتی لندن نیز به خوبی آگاهند که بخش اعظم تحقیقات باید در خاک روسیه انجام شود. کشوری که کارشناسان جنایی سایر کشورها را به خاک خود راه نداده و معتقد است که پرونده مربوط به هر فرد روسی را خود باید به فرجام برساند.
بدین ترتیب به نظر نمی‌رسد که این پرونده نیز به دستگیری قاتل یا قاتلان بینجامد. البته می‌توان امیدوار بود که اینچنین نشود.
سایت هموطن