مهدی خزعلی: مجلس ما فرقی با طویله همایونی برره ندارد + ویدیو

کانال آرزوی فردای بهتر

مواضع آقای خزعلی در یکی دو دهه اخیر ثابت نبوده و از رویه خاصی پیروی نکرده و متاسفانه مواضعشان ضد و نقیض بوده برای همین است که حرفهاشون زیاد در محافل جدی گرفته نمی شود یک بار پیرو ولایت دو آتیشه می شود و گاهی هم از مهدویت و نظریه های آخرزمانی پیروی می کند و گاهی هم اصلاح طلبان افراطی می شود و در خیلی از مواقع هم با اصولگرایان حشر و نشر دارد و اگر کسی ایشان را نشناسد فکر می کند ایشان از این رهگذار بدنبال منافع اقتصادی خاصی در میان جناح های مختلف می گردد.

حال گفتمان ایشان فارغ از هر پیش داوری قابل وثوق و استناد است هر چند اعتقاد دارم چند ماه دیگر مجددا از ایشان بحث دیگری را خواهیم شنید که گفتمان امروز ایشان را صددرصد نقض می کند و به بیان عرایض دیگری می پردازد.

مهدی خزعلی: مجلس ما فرقی با طویله همایونی برره ندارد pic.twitter.com/quQnaa5KMU

— Iranian UK (@IranianUk) December 27, 2025

-------------------
اخبار مرتبط:از سفره رانت تا نقاب اپوزیسیون؛ چرا دیگر کسی فریب مهدی خزعلی را نمی‌خورد؟
سوابق و عملکردهای مهدی خزعلی نشان‌دهنده شخصیتی است که در میان توده‌های آگاه مردم به عنوان نمادی از «اپوزیسیون صادراتی» و جاده‌صاف‌کن سیاست‌های امنیتی شناخته می‌شود. 

نفاق نهادینه شده در کلام او که گاه در نقش منتقد دوآتشه و گاه در قامت مصلح نظام ظاهر می‌شود، دیگر برای جامعه‌ای که هزینه‌های سنگین بابت مبارزات واقعی پرداخته، رنگ باخته است. 

بسیاری از تحلیل‌گران او را مأموری می‌دانند که وظیفه‌اش ایجاد اغتشاش فکری در میان مخالفان و انحراف مطالبات برحق مردم به سمت بیراهه‌های بی‌سرانجام است. 

مصونیت آهنین او در برابر برخوردهای حذفی که نصیب دیگر فعالان می‌شود، گواهی است بر این ادعا که فریادهای او نه از سر درد، بلکه پروژه‌ای سازمان‌یافته برای شناسایی مهره‌های ناراضی و کنترل فضای نقد در درون ساختار قدرت است.

اعتماد عمومی به وی زمانی به کلی نابود شد که مشخص گردید او با استفاده از رانت‌های خانوادگی و پیوندهای پنهان با لایه‌های تاریک قدرت، نقشی را ایفا می‌کند که تنها هدفش تخریب چهره‌های اصیل مبارز و ایجاد تفرقه در صفوف معترضان است.

 ادعاهای گزاف و توهم‌آمیز او، در کنار هجمه‌های بی‌رحمانه‌اش به هر کسی که خارج از دایره «بازی امنیتی» او حرکت می‌کند، پرده از ماهیت واقعی‌اش برداشته است. 

مردم ایران او را به عنوان چهره‌ای می‌شناسند که با «روزه سیاسی» و نمایش‌های بازداشت موقت، سعی در خرید اعتبار دارد، در حالی که در پس پرده، از همان سفره‌ای متنعم است که دهه‌هاست بر سر آن نشسته است. 

این بازی دوگانه و فریبکارانه، او را در چشم ملت به شخصیتی منفور تبدیل کرده که از رنج مردم برای خود نمدی از شهرت و امنیت می‌بافد.

مهدی خزعلی نه یک قهرمان، بلکه نمونه‌ای بارز از «نفوذ معکوس» است که با هدف آلوده کردن فضای سیاسی و ایجاد ناامیدی در میان جوانان فعالیت می‌کند. 

سکوت یا همسویی او در بزنگاه‌های سرنوشت‌ساز و تمرکزش بر مسائل حاشیه‌ای، ثابت کرده است که او مهره‌ای در شطرنج قدرت است تا صدای واقعی ستمدیدگان. 

ایرانیان امروز با بیزاری از چنین رویکردهای منافقانه‌ای، او را به زباله‌دان تاریخ سیاسی کشور سپرده‌اند و هرگونه ادعای وی در خصوص دلسوزی برای ملت را توهینی به شعور جمعی خود می‌دانند. 

او شخصیتی است که نه در میان حاکمیت جایگاه اصیلی دارد و نه در میان مردم؛ طردشده‌ای که تنها با بندهای نامرئی امنیتی زنده نگه داشته شده تا در زمان نیاز، به عنوان ابزاری برای انحراف افکار عمومی به کار گرفته شود.