روایت جنجالی دیگری از ماجرای قتل میترا استاد: اسلحه نجفی فشنگ نداشت
+24
رأی دهید
-0
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل محمدعلی نجفی در ماجرای قتل میترا استاد، در تازهترین اظهارنظر درباره این پرونده گفت اسلحه شهردار سابق تهران هنگام قتل خشاب و گلوله نداشته است.علیزاده طباطبایی به «انتخاب» گفت: «پس از قتل میترا استاد، همسر اول نجفی به من گفت خشاب و کلت نجفی پیش او بوده و اصلاً کلت او [هنگام قتل] خشاب نداشته است.»
طباطبایی افزود: «پس از آن به نجفی گفتم شما میترا استاد را نکشتید. نجفی گفت: «چرا، من با اسلحه خودم او را کشتم.» گفتم: «خشاب فشنگ پیش من است.» نجفی گفت: «آن را قایم کن و صدایش را هم در نیاور.»
🎥 «محمود علیزاده طباطبایی»، وکیل «محمدعلی نجفی» در ماجرای قتل «میترا استاد» در اظهارنظری تازه درباره این پرونده ،مدعی شد «اسلحه شهردار سابق تهران هنگام قتل خشاب و گلوله نداشته است.»
— ایران وایر (@iranwire) November 20, 2025
او در گفتگو با انتخاب گفته است «پس از قتل میترا استاد، همسر اول نجفی به من گفت خشاب و کلت نجفی… pic.twitter.com/5abxa1AaFs
حمد علی نجفی شهردار پیشین تهران و وزیر آموزش و پرورش پیشین در 7 خرداد 1398 همسرش میترا استاد که پس از دورهای عقد موقت، مجبور شده بود به عقد دائم در بیاورد را در حمام از پای درآورد.
به اعتقاد قضات دیوان عالی کشور به عمد به همسرش شلیک کرده بود و این قتل عمد بود اما وکیلش و برخی شعب دادگاه بر روی نظریه قتل شبه عمد (قتل بدون برنامه ریزی) تاکید میکردند.
نجفی که با پرداخت مبلغ سنگینی از خانواده مقتول رضایت گرفت، پس از 4 سال با عفو آزاد شد.
ماجرای قتل میترا استاد، همسر دوم محمدعلی نجفی، سیاستمدار برجسته و شهردار سابق تهران، یکی از پرحاشیهترین و جنجالیترین پروندههای جنایی در سالهای اخیر در ایران بود.
این واقعه در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۹۸ رخ داد و بهسرعت بهدلیل جایگاه اجتماعی و سیاسی نجفی، به تیتر اصلی اخبار تبدیل شد.
این اتفاق نه تنها ابعاد حقوقی و قضایی داشت، بلکه بهشدت بر زندگی شخصی و سوابق کاری نجفی، که در میان اصلاحطلبان چهرهای دانشگاهی و تکنوکرات محسوب میشد، تأثیر گذاشت و او را از صحنه سیاست بهطور جدی دور کرد.
میترا استاد که خود نیز بهعنوان یک فعال رسانهای و همسر دوم نجفی پس از ازدواج پرحاشیهشان در سال ۱۳۹۷ خبرساز شده بود، با شلیک گلوله در خانهاش در منطقه سعادتآباد تهران به قتل رسید.
ساعاتی پس از کشف جسد، محمدعلی نجفی با مراجعه به پلیس آگاهی تهران، به قتل همسرش اعتراف کرد. او مدعی شد که انگیزه اصلیاش از این عمل، فشار روانی شدید و مشکلات عمیق خانوادگی بوده که میان او و مقتول وجود داشته است.
این اعتراف اولیه نجفی و شیوه بازگویی جزئیات واقعه توسط او در ساعات اول، در رسانهها بازتاب گستردهای پیدا کرد و افکار عمومی را تحتتأثیر قرار داد.
پرونده قتل میترا استاد با تشکیل جلسات دادگاه در شعبه نهم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی محمدرضا محمدی کشکولی، ابعاد تازهای پیدا کرد. اتهامات اصلی نجفی شامل قتل عمد، حمل و نگهداری سلاح غیرمجاز و ایراد صدمه بدنی عمدی بود.
در جریان دادگاه، دفاعیات وکلای نجفی بر احتمال قتل شبه عمد (بهدلیل شلیک در حال ترساندن و کمانه کردن گلوله) متمرکز بود، در حالی که دادستانی و اولیای دم بر وقوع قتل عمد اصرار داشتند. این اختلاف نظر حقوقی یکی از نکات مهم و مورد بحث پرونده در طول فرآیند قضایی بود.
در نهایت، حکم اولیه دادگاه بدوی، محمدعلی نجفی را به قصاص نفس (اعدام) محکوم کرد. این حکم با اعتراض وکلای او به دیوان عالی کشور ارسال شد. در همین حین، بحثهای زیادی درباره ابعاد سیاسی و امنیتی پرونده در فضای رسانهای مطرح شد، از جمله ادعاهاهایی مبنی بر وجود فایلهای صوتی و مدارکی که میترا استاد در اختیار نجفی قرار داده بود و میتوانست حواشی بیشتری را ایجاد کند. این گمانهزنیها و حواشی، پیچیدگی پرونده را از یک واقعه صرفاً جنایی فراتر برد.
با این حال، مهمترین نقطه عطف پرونده، جلب رضایت اولیای دم (پسر میترا استاد) بود. محمدعلی نجفی با پرداخت مبلغی سنگین تحت عنوان دیه و جلب رضایت، از مجازات قصاص رهایی یافت.
با تبدیل حکم قصاص به مجازات حبس، او به شش سال و نیم زندان قطعی محکوم شد. این اقدام رضایت، اگرچه پایانبخش بخش مهمی از مجازات نجفی بود، اما همچنان بحثهایی را در مورد نقش پول و جایگاه اجتماعی در فرآیندهای قضایی کشور به وجود آورد.
پس از نزدیک به چهار سال حبس، محمدعلی نجفی در اواخر سال ۱۴۰۱ مشمول عفو شد و از زندان آزاد گردید. با وجود پایان یافتن فرآیند قضایی این پرونده جنجالی و بازگشت نجفی به زندگی عادی، ماجرای قتل میترا استاد همچنان بهعنوان یک نقطه تاریک در سوابق یکی از چهرههای شناختهشده سیاسی ایران باقی ماند.
این پرونده، که با اعتراف یک سیاستمدار به قتل همسرش آغاز شد و با رضایت و عفو به پایان رسید، تأثیرات عمیقی بر فضای عمومی، رسانهای و حتی سیاسی کشور گذاشت و بحثهای زیادی را در مورد اخلاق و زندگی خصوصی مسئولین دامن زد.
این واقعه در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۹۸ رخ داد و بهسرعت بهدلیل جایگاه اجتماعی و سیاسی نجفی، به تیتر اصلی اخبار تبدیل شد.
این اتفاق نه تنها ابعاد حقوقی و قضایی داشت، بلکه بهشدت بر زندگی شخصی و سوابق کاری نجفی، که در میان اصلاحطلبان چهرهای دانشگاهی و تکنوکرات محسوب میشد، تأثیر گذاشت و او را از صحنه سیاست بهطور جدی دور کرد.
میترا استاد که خود نیز بهعنوان یک فعال رسانهای و همسر دوم نجفی پس از ازدواج پرحاشیهشان در سال ۱۳۹۷ خبرساز شده بود، با شلیک گلوله در خانهاش در منطقه سعادتآباد تهران به قتل رسید.
ساعاتی پس از کشف جسد، محمدعلی نجفی با مراجعه به پلیس آگاهی تهران، به قتل همسرش اعتراف کرد. او مدعی شد که انگیزه اصلیاش از این عمل، فشار روانی شدید و مشکلات عمیق خانوادگی بوده که میان او و مقتول وجود داشته است.
این اعتراف اولیه نجفی و شیوه بازگویی جزئیات واقعه توسط او در ساعات اول، در رسانهها بازتاب گستردهای پیدا کرد و افکار عمومی را تحتتأثیر قرار داد.
پرونده قتل میترا استاد با تشکیل جلسات دادگاه در شعبه نهم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی محمدرضا محمدی کشکولی، ابعاد تازهای پیدا کرد. اتهامات اصلی نجفی شامل قتل عمد، حمل و نگهداری سلاح غیرمجاز و ایراد صدمه بدنی عمدی بود.
در جریان دادگاه، دفاعیات وکلای نجفی بر احتمال قتل شبه عمد (بهدلیل شلیک در حال ترساندن و کمانه کردن گلوله) متمرکز بود، در حالی که دادستانی و اولیای دم بر وقوع قتل عمد اصرار داشتند. این اختلاف نظر حقوقی یکی از نکات مهم و مورد بحث پرونده در طول فرآیند قضایی بود.
در نهایت، حکم اولیه دادگاه بدوی، محمدعلی نجفی را به قصاص نفس (اعدام) محکوم کرد. این حکم با اعتراض وکلای او به دیوان عالی کشور ارسال شد. در همین حین، بحثهای زیادی درباره ابعاد سیاسی و امنیتی پرونده در فضای رسانهای مطرح شد، از جمله ادعاهاهایی مبنی بر وجود فایلهای صوتی و مدارکی که میترا استاد در اختیار نجفی قرار داده بود و میتوانست حواشی بیشتری را ایجاد کند. این گمانهزنیها و حواشی، پیچیدگی پرونده را از یک واقعه صرفاً جنایی فراتر برد.
با این حال، مهمترین نقطه عطف پرونده، جلب رضایت اولیای دم (پسر میترا استاد) بود. محمدعلی نجفی با پرداخت مبلغی سنگین تحت عنوان دیه و جلب رضایت، از مجازات قصاص رهایی یافت.
با تبدیل حکم قصاص به مجازات حبس، او به شش سال و نیم زندان قطعی محکوم شد. این اقدام رضایت، اگرچه پایانبخش بخش مهمی از مجازات نجفی بود، اما همچنان بحثهایی را در مورد نقش پول و جایگاه اجتماعی در فرآیندهای قضایی کشور به وجود آورد.
پس از نزدیک به چهار سال حبس، محمدعلی نجفی در اواخر سال ۱۴۰۱ مشمول عفو شد و از زندان آزاد گردید. با وجود پایان یافتن فرآیند قضایی این پرونده جنجالی و بازگشت نجفی به زندگی عادی، ماجرای قتل میترا استاد همچنان بهعنوان یک نقطه تاریک در سوابق یکی از چهرههای شناختهشده سیاسی ایران باقی ماند.
این پرونده، که با اعتراف یک سیاستمدار به قتل همسرش آغاز شد و با رضایت و عفو به پایان رسید، تأثیرات عمیقی بر فضای عمومی، رسانهای و حتی سیاسی کشور گذاشت و بحثهای زیادی را در مورد اخلاق و زندگی خصوصی مسئولین دامن زد.