مهرانگیز کار: پژمان جمشیدی را پراندند، طرف فلنگ را بست

مهرانگیز کاردر اینستاگرام نوشت

مرغ دانا از قفس پرید. بهتر است بگوییم او را پراندند. طرف فلنگ را بست.

پژمان جمشیدی را می گویم. به احتمال مثل همه ی این گونه پرونده ها، متهم را آزاد کردند ( با شگرد همیشگی قرار وثیقه) و بعد زیر بال‌ش را گرفتند و پرش دادند.

از این پس شاکی می شود متهم. منظورم دختر زیان دیده و مادرش است.

اما تا پیش از آن روزنامه هم میهن از دسترس خارج شد. الهه محمدی خبرنگار شریف و شجاع درگیر شد، و اما آقای کرباسچی که خود کیا و بیایی در این نظام داشته در جای مدیرمسیول احضار شد.

اگر فرار نکرده بود پژمان خان، یقین نمی کردیم که مرتکب جرم شده. ولی فرار به خودی خود داوری ها را تغییر می دهد. این که چه کسانی فرارش داده اند و چرا؟ پرسش مهمی است.

مهرانگیز کار
-------------

مهرانگیز کار، حقوقدان، نویسنده و فعال برجسته حقوق بشر ایرانی، یکی از شناخته‌شده‌ترین و جسورترین چهره‌ها در مبارزه برای حقوق زنان و دموکراسی در ایران است. او که متولد سال ۱۳۲۳ است، تحصیلات عالی خود را در رشته حقوق به پایان رساند و به سرعت به عنوان یک وکیل توانا و نویسنده‌ای جسور که با صراحت از نابرابری‌های قانونی و اجتماعی انتقاد می‌کرد، مشهور شد. 

او در طول سال‌ها فعالیت در ایران، مقالات بی‌شماری در نشریات مختلف منتشر کرد و در جلسات دادگاه بسیاری به دفاع از حقوق محرومان، به ویژه زنان، پرداخت و تلاش کرد تا وجدان عمومی را نسبت به نقص‌های سیستم حقوقی و قضایی کشور بیدار کند. کار با اتکا به دانش حقوقی عمیق خود، بنیان‌های تئوریک لازم برای جنبش اصلاح قوانین خانواده را فراهم آورد و به یکی از صداهای اصلی جنبش مدنی ایران تبدیل شد.

تمرکز اصلی فعالیت‌های خانم کار، بر اصلاح قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان در جمهوری اسلامی ایران بود. او به طور خستگی‌ناپذیری برای برابری زن و مرد در حوزه‌هایی چون طلاق، حضانت فرزند و حق خروج از کشور تلاش کرد و در عمل نشان داد که چگونه می‌توان از ابزارهای حقوقی برای به چالش کشیدن محدودیت‌های ساختاری استفاده کرد. 

فعالیت‌های او تنها به نوشتن و وکالت محدود نمی‌شد، بلکه او به سازماندهی، آموزش و توانمندسازی گروه‌های جامعه مدنی می‌پرداخت و نقش محوری در احیای دوباره آگاهی‌های فمینیستی در دهه هفتاد و هشتاد شمسی ایفا کرد. این رویکرد فعالانه و انتقادی، او را هدف فشارها و تهدیدات دائمی دستگاه قضایی قرار داد و او با شجاعت و پایداری در برابر تمامی موانع ایستاد و حاضر به کوتاه آمدن از اصول خود نشد.

موضع‌گیری‌های شجاعانه مهرانگیز کار، به خصوص مشارکت او در کنفرانس جنجالی «ایران پس از انتخابات» در برلین در سال ۱۳۷۹، به نقطه عطفی در زندگی او تبدیل شد. پس از بازگشت از این کنفرانس، او به اتهاماتی چون اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام بازداشت و محاکمه شد. 

این محاکمه که توجه جهانی را به خود جلب کرد، نمادی از سرکوب فعالان مدنی در ایران بود و نشان داد که هزینه آزادی بیان تا چه حد سنگین است. اگرچه وی در ابتدا به حبس محکوم شد، اما با توجه به فشارهای بین‌المللی و وضعیت نامناسب جسمانی، سرانجام اجازه یافت که برای معالجه از کشور خارج شود. او پس از خروج، دیگر نتوانست به ایران بازگردد و ناچار شد به زندگی در تبعید تن در دهد.

با وجود دوری از وطن، کار در خارج از کشور فعالیت‌های خود را نه تنها متوقف نکرد، بلکه آن را به سطح بین‌المللی گسترش داد و به صدای رسای حقوق بشر در مجامع جهانی تبدیل گشت. 

او به دلیل تعهد بی‌نظیرش به عدالت، آزادی و برابری، جوایز معتبر بین‌المللی متعددی دریافت کرده است که از جمله آن‌ها می‌توان به جایزه بین‌المللی حقوق بشر «لودویک تراریو» و جایزه دموکراسی از سوی «موقوفه ملی برای دموکراسی» (NED) اشاره کرد. میراث مهرانگیز کار فراتر از کارهای حقوقی و نوشته‌هایش است؛ او به الهام‌بخش نسلی از زنان و مردان تبدیل شد که به دنبال تغییر مسالمت‌آمیز و دموکراتیک در ایران هستند و همچنان با تحلیل‌های دقیق و انتقادات سازنده‌اش، مسیر مبارزه برای حقوق شهروندی و آینده‌ای روشن‌تر در کشورش را روشن نگه می‌دارد.