عشق‌بازی رمانتیک یک آخوند با همسر چهارمش در برنامه تلویزیونی جنجال شد

ویدئوی منتشرشده که به سرعت در فضای مجازی وایرال شد، لحظه‌ای غیرمنتظره از یک برنامه تلویزیونی زنده در سیمای جمهوری اسلامی را به تصویر کشید که در آن یک روحانی، به شیوه‌ای کاملاً صریح و «رمانیک» - که کمتر در برنامه‌های رسمی صداوسیما مشاهده می‌شود - به همسر چهارم خود ابراز علاقه می‌کند. 

این روحانی که به عنوان کارشناس مذهبی در برنامه حضور داشت، در پاسخ به سؤال مجری درباره زندگی شخصی، ضمن تأیید ازدواج‌های متعدد خود و تشکر از همسرانش، مکثی طولانی کرد و سپس با لحنی احساسی و متفاوت از روال معمول گفت‌وگوهای تلویزیونی، با ادای کلماتی محبت‌آمیز و ستایش‌آمیز، همسر چهارم خود را مخاطب قرار داد.

ابراز علاقه آخوندک به همسر چهارمش در سیمای ملی
این تصویر بو میده .اگه گفتین بو چی؟ pic.twitter.com/VJ6D4s0Vgi

— �''�''سردار سپه رضاشاه کبیر�''�'' (@bardi1980) October 28, 2025

 این اقدام، به ویژه اشاره مستقیم به تعدد زوجات در یک رسانه ملی، موجی از واکنش‌های دوگانه را در پی داشت؛ از سویی برخی کاربران و ناظران اجتماعی این حرکت را تلاشی برای «عادی‌سازی» و نمایش وجهی مدرن از روابط خانوادگی مذهبی و تبلیغ سنت چندهمسری دانستند، در حالی که عده‌ای دیگر آن را شکستن تابوی ابراز احساسات در ملاء عام توسط یک فرد روحانی و نمادی از محبت ورزیدن به خانواده، حتی در ساختارهای سنتی، قلمداد کردند و بخش زیادی از انتقادات به جای ابراز علاقه، به اصل تعدد زوجات در شرایط اقتصادی و فرهنگی کنونی جامعه متمرکز شد.

نابودی کانون خانواده: چند همسری و قتل تدریجی زن ایرانی
چند همسری در ایران، نه یک سنت یا حکم شرعی، بلکه یک فاجعه اجتماعی و قانونی است که به صورت سازمان‌یافته کرامت زن ایرانی را زیر پا می‌گذارد. 

این مجوز رسمی برای «تقسیم عاطفی» و «تملک جنسی» زنان، در عمل به ابزاری برای فرار مردان از مسئولیت‌های اخلاقی و اقتصادی تبدیل شده است. مردانی که به جای مواجهه با مشکلات زندگی مشترک، ساده‌ترین راه را انتخاب می‌کنند: افزودن یک «کالای جدید» به مجموعه خود! این قانون بویژه با سوءاستفاده از فقر و نیاز اقتصادی زنان جامعه، به شکارچیان اجازه می‌دهد که با وعده‌های دروغین و حقه‌های قانونی، زندگی زنان آسیب‌پذیر را به یک جهنم تمام عیار تبدیل کنند و در نهایت، به جای حمایت از خانواده، آن را تکه‌تکه سازند.

سمی مهلک بر روان زنان: خیانت قانونی شده
چند همسری چیزی جز «خیانت با امضای قانون» نیست و عمیق‌ترین ضربه را به روان همسر اول وارد می‌کند. 

جامعه‌ای که چندهمسری را "مجاز" می‌شمارد، به طور سیستماتیک به زنانش می‌گوید که «تو کافی نیستی.» در ایران، این عمل نه تنها باعث فروپاشی عاطفی همسر اول می‌شود، بلکه فرزندان را نیز درگیر یک رقابت تلخ و دائمی بر سر توجه، محبت و منابع مالی پدری می‌کند که قادر به مدیریت یک خانواده نبوده است. 

این تجربه به مرور زمان، زنان را دچار افسردگی، از دست دادن اعتماد به نفس و احساس دائمی ناکامی و بی‌ارزشی می‌کند؛ نتیجه‌اش تولید نسلی از زنان سوخته و مردانی است که بی‌مسئولیت زیستن را حق خود می‌دانند.

تبعیض سیستماتیک و بازی با قانون
بهانه‌های واهی برای چند همسری، همچون «عدالت» یا «نیاز غریزی»، تنها پوششی برای یک تبعیض جنسیتی آشکار و خشن است. در کدام بخش از قانون ما از مرد خواسته شده که برای زن دوم گرفتن، از حقوق مالی و عاطفی زن اول به نفع او بکاهد؟

 این "عدالت" ادعایی، تنها یک رویای فریبنده است و در واقعیت، عمده‌ترین پرونده‌های قضایی مربوط به چند همسری، حول محور عدم توانایی مالی مرد در تأمین نیازهای اولیه و ظلم و بی‌عدالتی او در تقسیم منابع و زمان می‌چرخد. 

این قانون عملاً یک شاهراه برای فرار مرد از وظایف اصلی‌اش در قبال خانواده اول و یک عامل کلیدی در افزایش زنانی است که پس از سال‌ها زندگی مشترک، ناگهان خود را تنها و بی‌سرپناه در حاشیه یک زندگی جدید می‌یابند.

مطالبه توقف فاجعه: این قانون باید لغو شود!
تا زمانی که قانون چند همسری در ایران وجود دارد، سخن گفتن از «حقوق برابر زنان» یک شوخی تلخ و پوچ است. این قانون نه تنها یک مشکل شخصی، بلکه یک سد بزرگ در مسیر پیشرفت و شکوفایی جامعه است. 

ما به عنوان یک جامعه مدنی و آگاه، باید با صدای بلند و قاطعیت تمام، خواستار لغو فوری این مجوز توهین‌آمیز و عقب‌مانده باشیم. زنان ایرانی نه کالایی برای تملک هستند و نه ابزاری برای مدیریت بحران‌های عاطفی مردان. 

زمان آن رسیده که ساختارهای حقوقی و فرهنگی، کرامت و ارزش برابر زن را به رسمیت بشناسند و این لکه ننگ را از دامن قوانین خانواده پاک کنند.