چرا آهِ عمیق برای بدن مفید است؟
+5
رأی دهید
-1
نفس عمیقی که با آه کشیدن همراه است، ساختار مایع درون ریه را تغییر میدهد و همین باعث میشود تنفس راحتتر انجام گیرددویچه وله: آه کشیدن عمیق فقط برای روح و روان خوب نیست، ریهها نیز از آن بهرهمند میشوند. پژوهشگران دریافتهاند که چرا پس از یک آه عمیق، تنفس آسانتر میشود. پاسخ این پدیده در ساختار مایع پوشاننده ریهها نهفته است.
مطالعهای جدید نشان میدهد که نفس عمیقی که با آه کشیدن همراه است، ساختار مایع درون ریه را تغییر میدهد و همین باعث میشود تنفس راحتتر انجام گیرد. نتایج این پژوهش در مجله علمی "Science Advances" منتشر شده است.
در این تحقیق، تیمی از پژوهشگران چند دانشگاه به سرپرستی مؤسسه فدرال فناوری زوریخ (ETH)، مایع موجود در ریهها را مورد بررسی قرار دادند. این مایع که سورفکتانت (Surfactant) نام دارد، سطح آلوئولها (کیسههای هوایی ریه) را میپوشاند و کشش سطحی را کاهش میدهد.
به گفته محققان، این مایع کل سطح داخلی ریه را مرطوب میکند و موجب میشود ریه نرمتر و منعطفتر گردد.
پژوهشگران در آزمایشگاه، الگوی تنفس معمولی و همچنین تنفس عمیق را شبیهسازی و کشش سطحی مایع ریه را اندازهگیری کردند.
نتیجه نشان داد که پس از چند نفس عمیق، کشش سطحی بهطور قابلتوجهی کاهش یافت. این کشش تعیین میکند ریه تا چه اندازه نرم و منعطف باشد. هرچه ریه انعطافپذیرتر باشد، مقاومت کمتری در برابر باز و بسته شدن نشان میدهد و در نتیجه، تنفس آسانتر میشود.
به گفته نویسندگان این مقاله، علت این پدیده در ساختار چندلایه مایع ریه است.
بهترین حالت آن زمانی است که لایه بیرونی سفتتر و لایههای زیرین نرمتر و لطیفتر باشند. در صورت تنفس سطحی و کمعمق، این لایهبندی به مرور کاهش مییابد؛ اما تنفسهای عمیق گهگاه میتوانند این ساختار ایدهآل را دوباره برقرار کنند.
پیشتر مشخص شده بود که مقاومت ریهها با گذشت زمان تغییر میکند و هنگام تنفسهای سطحی و مداوم، نفس کشیدن دشوارتر میشود.
پژوهشگران اکنون معتقدند که شناخت دقیقتر از ساختار این مایع میتواند در آینده به بازسازی مصنوعی سورفکتانت و درمانهای نوین تنفسی کمک کند.
مطالعهای جدید نشان میدهد که نفس عمیقی که با آه کشیدن همراه است، ساختار مایع درون ریه را تغییر میدهد و همین باعث میشود تنفس راحتتر انجام گیرد. نتایج این پژوهش در مجله علمی "Science Advances" منتشر شده است.
در این تحقیق، تیمی از پژوهشگران چند دانشگاه به سرپرستی مؤسسه فدرال فناوری زوریخ (ETH)، مایع موجود در ریهها را مورد بررسی قرار دادند. این مایع که سورفکتانت (Surfactant) نام دارد، سطح آلوئولها (کیسههای هوایی ریه) را میپوشاند و کشش سطحی را کاهش میدهد.
به گفته محققان، این مایع کل سطح داخلی ریه را مرطوب میکند و موجب میشود ریه نرمتر و منعطفتر گردد.
پژوهشگران در آزمایشگاه، الگوی تنفس معمولی و همچنین تنفس عمیق را شبیهسازی و کشش سطحی مایع ریه را اندازهگیری کردند.
نتیجه نشان داد که پس از چند نفس عمیق، کشش سطحی بهطور قابلتوجهی کاهش یافت. این کشش تعیین میکند ریه تا چه اندازه نرم و منعطف باشد. هرچه ریه انعطافپذیرتر باشد، مقاومت کمتری در برابر باز و بسته شدن نشان میدهد و در نتیجه، تنفس آسانتر میشود.
به گفته نویسندگان این مقاله، علت این پدیده در ساختار چندلایه مایع ریه است.
بهترین حالت آن زمانی است که لایه بیرونی سفتتر و لایههای زیرین نرمتر و لطیفتر باشند. در صورت تنفس سطحی و کمعمق، این لایهبندی به مرور کاهش مییابد؛ اما تنفسهای عمیق گهگاه میتوانند این ساختار ایدهآل را دوباره برقرار کنند.
پیشتر مشخص شده بود که مقاومت ریهها با گذشت زمان تغییر میکند و هنگام تنفسهای سطحی و مداوم، نفس کشیدن دشوارتر میشود.
پژوهشگران اکنون معتقدند که شناخت دقیقتر از ساختار این مایع میتواند در آینده به بازسازی مصنوعی سورفکتانت و درمانهای نوین تنفسی کمک کند.