کافه کاریز به دلیل «ارائه نوشیدنی‌های الکلی و رقص مختلط» برای همیشه تعطیل و مدیرش هم بازداشت شد

خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران گزارش داد کافه رستوران کاریز، واقع در بوستان نهج‌البلاغه که به دلیل «ارائه نوشیدنی‌های الکلی و رقص مختلط» پلمب شده بود، برای همیشه تعطیل خواهد شد و در حال حاضر مدیر این مجموعه در بازداشت به‌سر می‌برد.

این گزارش به نقل از یک مقام قضایی افزود: «مجازات متخلفان این حوزه، تعطیلی دائمی واحد صنفی و حتی حبس مدیران است.»
رقص و نوشیدنی، از زیرزمین به روی میز؟ باز شدن چراغ سبز برای تفریحات تابو در تهران
موضوع ارائه نوشیدنی‌های الکلی و رقص مختلط در رستوران‌های تهران، یکی از حساس‌ترین و پیچیده‌ترین مسائل اجتماعی در ایران است که با واکنش‌های مختلف و متناقضی از سوی مردم روبرو شده است. از یک سو، گروهی از شهروندان، به ویژه نسل جوان و قشر تحصیل‌کرده، این اقدامات را نمادی از آزادی‌های فردی و اجتماعی و گامی به سوی مدرنیته می‌دانند. 

از نظر این افراد، حق انتخاب نوع تفریح و سبک زندگی، یک امر طبیعی و بدیهی است که نباید توسط دولت محدود شود. آنها معتقدند که با توجه به تغییرات فرهنگی و اجتماعی در جامعه ایران، انکار این نیازها تنها به رشد پدیده‌های زیرزمینی و غیرقانونی مانند پارتی‌های خانگی و رستوران‌های پنهان منجر خواهد شد. این گروه با استقبال از این تغییرات، آن را نشانه‌ای از احترام به خواسته‌های جامعه و برقراری یک تعادل بین سنت و مدرنیته می‌دانند.

در مقابل، بخش قابل توجهی از جامعه، به ویژه قشر مذهبی و سنتی، به شدت با این اقدامات مخالفت می‌کنند. از دیدگاه این گروه، ارائه نوشیدنی‌های الکلی و رقص مختلط، نه تنها با ارزش‌های اسلامی و اخلاقی جامعه در تضاد است، بلکه به فساد و انحراف اخلاقی منجر می‌شود. 

آنها معتقدند که این اقدامات، زمینه‌ساز گناه و فحشا است و به تدریج بنیان خانواده و جامعه را سست می‌کند. این گروه، دولت و مسئولین را به تساهل در برابر فساد و عدم پایبندی به اصول انقلاب متهم می‌کنند و خواستار برخورد جدی با این پدیده‌ها هستند. آنها برای ابراز مخالفت خود، ممکن است به تجمعات اعتراضی یا انتشار بیانیه‌ها و نامه‌های سرگشاده بپردازند و از طریق رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، نگرانی‌های خود را مطرح کنند.

واکنش‌های مردم به این موضوع، اغلب منعکس‌کننده شکاف عمیق فرهنگی و نسلی در جامعه ایران است. نسل‌های قدیمی‌تر که در دوران پیش از انقلاب و یا سال‌های اولیه پس از انقلاب رشد کرده‌اند، غالباً با ارزش‌های سنتی و مذهبی بیشتر مأنوس هستند و این اقدامات را برنمی‌تابند. 

در مقابل، نسل جوان‌تر که در عصر جهانی شدن و دسترسی به اطلاعات زندگی می‌کنند، نگاهی بازتر به مسائل اجتماعی دارند و از محدودیت‌های موجود خسته شده‌اند. این شکاف، تنها در مورد نوشیدنی‌های الکلی و رقص مختلط نیست، بلکه در بسیاری از حوزه‌های دیگر از جمله پوشش، روابط اجتماعی و هنر نیز مشاهده می‌شود.

این موضوع همچنین به یک بحث سیاسی تبدیل شده است. حامیان دولت، ممکن است این تغییرات را نشانه انعطاف‌پذیری و گشایش در سیاست‌های داخلی بدانند و آن را دستاورد دولت فعلی قلمداد کنند. این گروه معتقد است که با پاسخگویی به خواسته‌های اجتماعی، می‌توان از تنش‌ها کاست و مشروعیت دولت را افزایش داد. 

اما مخالفان دولت، از این موضوع به عنوان ابزاری برای انتقاد از عملکرد دولت و اتهام به انحراف از اصول انقلاب استفاده می‌کنند. آنها این اقدامات را برنامه‌ریزی‌شده و با هدف ترویج فساد و انحراف می‌دانند و به آن به چشم یک توطئه نگاه می‌کنند.

در این میان، واکنش‌های شهروندان به شکل‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند. برخی با انتشار پست‌ها و نظرات در شبکه‌های اجتماعی، از این اقدامات حمایت یا با آن مخالفت می‌کنند. برخی دیگر با مراجعه به این رستوران‌ها، به طور عملی از این تغییرات استقبال می‌کنند. 

در مقابل، عده‌ای نیز با تحریم این مکان‌ها و دعوت از دیگران به تحریم، اعتراض خود را نشان می‌دهند. این واکنش‌ها نشان می‌دهد که جامعه ایران در مورد این مسئله به اجماع نرسیده است و دیدگاه‌های متفاوتی در مورد آن وجود دارد.

در نهایت، موضوع ارائه نوشیدنی‌های الکلی و رقص مختلط در رستوران‌های تهران، فقط یک مسئله مربوط به تفریح و سرگرمی نیست، بلکه آینه‌ای از تحولات عمیق فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در ایران است. این موضوع نشان‌دهنده تلاقی سنت و مدرنیته، تقابل ارزش‌های مذهبی و سکولار، و جدال بین نسل‌ها و جناح‌های سیاسی است. 

واکنش‌های مردم به این مسئله، به خوبی نشان می‌دهد که جامعه ایران در حال عبور از یک مرحله گذار است و با چالش‌های بزرگی در زمینه تعریف هویت و تعیین مسیر آینده خود روبروست.