پایان کار «شکارچی کودکان تهرانی»؛ جزئیات حکم و اعترافاتات مرد شیطان صفت + ویدیو

رکنا: کارآگاهان اداره شانزدهم پلیس آگاهی در جریان تحقیقات تخصصی دریافتند مردی جوان با طراحی نقشه‌ای شوم و به‌کارگیری ترفندهایی چون قراردادن قرص در کیک یا معرفی خود به‌عنوان مأمور شهرداری، کودکان خردسال را فریب داده و به مخفیگاه خود می‌کشاند. او پس از ارتکاب جرم، قربانیان را در خیابان‌ها رها می‌کرد.

اتهام افساد فی‌الارض برای مرد جوانی معروف به شکارچی کودکان تهرانی که در پوشش مأمور شهرداری و با نیرنگی شیطانی پسربچه‌ها را فریب داده و به آن‌ها تجاوز می‌کرد، صادر شد. 

در سال ۱۴۰۳ پلیس آگاهی تهران با یکی از تکان‌دهنده‌ترین پرونده‌های جنایی کشور مواجه شد. ماجرا از زمانی آغاز شد که خانواده یک پسربچه پس از بیماری او ووخامت حال فرزندشان او را به بیمارستان منتقل کردند. 

پزشکان با مشاهده آثار مشکوک روی بدن کودک تأیید کردند که او مورد آزار جنسی قرار گرفته است. بدین‌ترتیب، شکایتی در دادسرای امور جنایی ثبت شد و پرونده‌ای ویژه در پلیس آگاهی تشکیل گرفت. 

کارآگاهان اداره شانزدهم پلیس آگاهی در جریان تحقیقات تخصصی دریافتند مردی جوان با طراحی نقشه‌ای شوم و به‌کارگیری ترفندهایی چون قراردادن قرص در کیک یا معرفی خود به‌عنوان مأمور شهرداری، کودکان خردسال را فریب داده و به مخفیگاه خود می‌کشاند. او پس از ارتکاب جرم، قربانیان را در خیابان‌ها رها می‌کرد. 

این متهم پس از شناسایی و بازداشت، در برابر خبرنگاران حاضر شد و به تشریح شیوه فریب و شکار پسربچه‌ها پرداخت. با انتشار تصویر چهره او، شکایات مشابه دیگری نیز مطرح شد و خانواده‌های دیگری قربانی بودن فرزندانشان را گزارش کردند. 

بررسی‌های پلیسی ابعاد گسترده‌تری از این پرونده را آشکار ساخت. مأموران بیش از ۴۰ فیلم از تعرض‌های این مرد کشف کردند که او قصد انتشار و فروش آن‌ها را در فضای مجازی داشت. 

در نهایت، با تکمیل تحقیقات و اعترافات صریح متهم، بازپرس شعبه دوم دادسرای امور جنایی تهران کیفرخواست علیه وی صادر کرد. صبح امروز، دستگاه قضایی پس از رسیدگی به این پرونده، حکم نهایی را صادر و متهم را به اتهام «افساد فی‌الارض» محکوم کرد.

پایان کار «شکارچی کودکان تهرانی»؛ جزئیات حکم و اعترافاتات مرد شیطان صفت pic.twitter.com/UgAGiSXzaD

— Iranian UK (@IranianUk) September 15, 2025

تربیت و حفاظت از کودکان، مهم‌ترین و سنگین‌ترین وظیفه‌ای است که والدین بر عهده دارند. در دنیای امروز که خطرات متعددی کودکان را تهدید می‌کند، این مسئولیت ابعاد تازه‌ای پیدا کرده است. 

والدین باید هوشیار باشند و با آگاهی از روش‌های جدید مجرمان، فرزندان خود را در برابر آسیب‌های احتمالی مصون بدارند. برای این منظور، اولین گام، آموزش کودکان درباره خطرات است. به آن‌ها بیاموزید که افراد غریبه می‌توانند به شیوه‌های مختلف، مانند پیشنهاد کمک یا هدیه، به آن‌ها نزدیک شوند. این آموزش باید به زبانی ساده و قابل فهم انجام شود تا کودک بتواند در موقعیت‌های حساس، تصمیم درست را بگیرد.

مهم‌ترین ابزار والدین در این مسیر، ایجاد یک رابطه مبتنی بر اعتماد است. کودکان باید بدانند که می‌توانند بدون ترس از قضاوت یا تنبیه، هرگونه تجربه ناخوشایند را با والدین خود در میان بگذارند. 

وقتی کودکی مورد آزار قرار می‌گیرد، اغلب به دلیل شرم یا ترس از واکنش والدین سکوت می‌کند. والدین باید محیطی امن و بدون قضاوت ایجاد کنند تا فرزندشان بتواند به راحتی از تجربیات خود صحبت کند. تشویق به ارتباط باز و صادقانه، به کودک این قدرت را می‌دهد که در صورت مواجهه با هرگونه خطر، به سرعت به والدین خود اطلاع دهد.

علاوه بر آموزش کلامی، والدین باید بر فعالیت‌های فرزندان خود نظارت داشته باشند، به ویژه در فضای آنلاین. مجرمان سایبری از طریق شبکه‌های اجتماعی، بازی‌های آنلاین و پیام‌رسان‌ها به کودکان نزدیک می‌شوند. 

والدین باید با قوانین و خطرات فضای مجازی آشنا باشند و بر محتوایی که فرزندانشان مشاهده می‌کنند یا افرادی که با آن‌ها در ارتباط هستند، نظارت داشته باشند. نصب نرم‌افزارهای نظارتی، محدود کردن زمان استفاده از اینترنت و آموزش فرهنگ استفاده صحیح از فضای مجازی، از جمله اقداماتی است که می‌تواند از کودکان در برابر این خطرات محافظت کند.

حفاظت فیزیکی از کودکان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. والدین باید به فرزندان خود بیاموزند که هرگز تنها به مکان‌های خلوت نروند، از پذیرفتن خوراکی یا هدیه از افراد ناشناس خودداری کنند و در صورت مشاهده هرگونه رفتار مشکوک، بلافاصله از محل دور شده و به بزرگسالان مورد اعتماد اطلاع دهند. 

همچنین، والدین باید به طور مداوم با مدرسه و محیط آموزشی فرزندشان در ارتباط باشند و از برنامه‌ها و محیط‌هایی که در آن حضور دارند، آگاه شوند. این اقدامات پیشگیرانه می‌تواند به والدین کمک کند تا از امنیت فیزیکی کودکان خود اطمینان حاصل کنند.

در نهایت، مسئولیت والدین فراتر از آموزش و نظارت است. آن‌ها باید خود نیز به عنوان الگو عمل کنند و با رفتار هوشمندانه، به فرزندانشان درس هوشیاری بدهند. جامعه نیز در این میان نقش مهمی دارد. 

با اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی عمومی، می‌توان به خانواده‌ها کمک کرد تا از خطرات آگاه شوند و ابزارهای لازم برای محافظت از فرزندانشان را به دست آورند. تنها با همکاری و تلاش مشترک والدین و جامعه می‌توان محیطی امن‌تر برای رشد کودکان فراهم کرد و از تکرار چنین فجایعی جلوگیری نمود.