حمله محسن نامجو به ایران اینترنشنال: این شبکه «ماموریت ویرانی ایران» دارد

این ویدئو در واقع بخش دوم ویدئویی‌ست که در آن نامجو به تبارشناسی مخالفان برگزاری کنسرت همایون شجریان پرداخته و بخش بزرگی از مخالفت‌ها را ناشی از حسد خوانده بود.

 

محسن نامجو، خواننده، آهنگساز و نوازنده ایرانی، یکی از پیچیده‌ترین و جنجالی‌ترین چهره‌های فرهنگی در سال‌های اخیر بوده است. شهرت او از همان ابتدا با موسیقی متفاوت و ساختارشکنانه‌اش آغاز شد. 

او با تلفیق موسیقی سنتی ایرانی، راک، بلوز و جاز، و همچنین استفاده از اشعار کلاسیک و ادبیات کوچه و بازار، سبکی منحصر به فرد خلق کرد که به سرعت مورد توجه قرار گرفت. آثار او مانند «ترنج» و «جبر جغرافیایی» مرزهای موسیقی مرسوم را درنوردید و طرفداران بسیاری را در ایران و خارج از کشور به دست آورد. این نوآوری‌ها، او را به هنرمندی بدل کرد که همزمان هم مورد تحسین قرار می‌گرفت و هم با انتقادهای شدیدی روبرو بود.

زیر ‌ذره‌بین: روایت ماهی از تعرض محسن نامجو در شب حادثه pic.twitter.com/QOHrJzfbzD

— ایران اینترنشنال (@IranIntl) May 4, 2021

یکی از اولین و بزرگترین حواشی پیرامون نامجو، به انتشار آلبوم‌های زیرزمینی او در ایران بازمی‌گردد. او در دورانی که امکان فعالیت رسمی برای بسیاری از هنرمندان وجود نداشت، آثارش را به صورت غیررسمی منتشر کرد. این آثار، که مملو از مضامین اعتراضی و کنایه‌های اجتماعی بودند، نامجو را به عنوان یک هنرمند رادیکال و جسور معرفی کردند. 

اما جنجالی‌ترین قطعه در این دوره، ترانه‌ای بود که در آن نامجو به صورت تمسخرآمیز به قرائت آیاتی از قرآن پرداخت. این اقدام واکنش‌های بسیار تندی را برانگیخت و منجر به محکومیت او از سوی دادگاه‌های ایران شد. این ماجرا، نامجو را به نمادی از هنرمندی تبدیل کرد که حاضر است برای بیان حرف خود، از خطوط قرمز عبور کند.

با مهاجرت نامجو به خارج از کشور، او در زمره هنرمندان اپوزیسیون قرار گرفت. در این دوره، آثار او بیشتر رنگ و بوی سیاسی به خود گرفت و انتقادهای او از حکومت ایران علنی‌تر شد. او در مصاحبه‌ها و برنامه‌های مختلف، به صراحت از وضعیت ایران انتقاد می‌کرد و از خواسته‌های مردم برای آزادی و تغییر حمایت می‌نمود. 

این موضع‌گیری‌ها، او را به یکی از چهره‌های مورد علاقه رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور، به ویژه ایران اینترنشنال، تبدیل کرد. او بارها در برنامه‌های این شبکه حضور یافت و به تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی ایران پرداخت، که این امر بر شهرت او در میان ایرانیان خارج از کشور افزود.

اما شاید بزرگترین و پرتنش‌ترین جنجال در زندگی نامجو، اتهامات آزار و تعرض جنسی بود که در سال‌های اخیر علیه او مطرح شد. در پی جنبش «من هم» در ایران، چندین زن با افشای تجربیات خود، نامجو را به سوءاستفاده از موقعیت هنری و قدرت خود برای آزار جنسی متهم کردند. این اتهامات، شوک بزرگی به جامعه هنری و طرفداران او وارد کرد. 

در ابتدا نامجو این اتهامات را رد کرد و با ادبیاتی تند به منتقدان خود پاسخ داد، اما پس از بالا گرفتن فشارها، با انتشار ویدیویی از قربانیان عذرخواهی کرد. با این حال، بسیاری از فعالان حقوق زنان این عذرخواهی را کافی ندانستند و این ماجرا، اعتبار او را به شدت خدشه‌دار کرد.

موضع‌گیری‌های اخیر نامجو علیه رسانه‌های فارسی‌زبان، به ویژه ایران اینترنشنال، فصل جدیدی از حواشی پیرامون او را گشود. او در ویدئویی که منتشر کرد، به صراحت ایران اینترنشنال را به «ویران کردن ایران» متهم کرد و از خبرنگاران و تحلیلگران این شبکه به شدت انتقاد نمود. نامجو در این ویدئو، با مقایسه این شبکه با رسانه‌هایی که در زمان هجوم مغول یا حمله هیتلر با دشمنان مصاحبه می‌کردند، آن‌ها را به خیانت به منافع ملی ایران متهم کرد. 

این اظهارات، موجی از واکنش‌های متضاد را برانگیخت؛ برخی از حامیان حکومت این موضع‌گیری را ستودند، در حالی که بسیاری از مخالفان، آن را تلاشی برای تطهیر خود و همسویی با حکومت دانستند.

این موضع‌گیری‌های تازه نامجو، نه تنها باعث واکنش‌های تندی از سوی رسانه‌های منتقد حکومت و چهره‌های اپوزیسیون مانند شاهین نجفی و کامبیز حسینی شد، بلکه باعث شد تا برخی از رسانه‌های داخلی و خبرگزاری‌های وابسته به حکومت نیز به حمایت از او بپردازند. 

این حمایت‌ها، نامجو را در موقعیت پیچیده‌ای قرار داد؛ هنرمندی که روزی صدای مخالفان بود، حالا از سوی رسانه‌های حکومتی به عنوان فردی وطن‌پرست معرفی می‌شود که علیه دشمنان ایران موضع گرفته است. این چرخش، بسیاری را به این سوال واداشته که آیا نامجو در حال تغییر رویکرد سیاسی خود است یا صرفاً از جایگاه یک هنرمند مستقل، به نقد تمام جریان‌های سیاسی می‌پردازد.

مجموع این جنجال‌ها، محسن نامجو را به یک شخصیت چندلایه و بحث‌برانگیز تبدیل کرده است. از یک سو، او به دلیل نوآوری‌هایش در موسیقی و جسارت هنری‌اش مورد تحسین است و آثارش به عنوان بخشی از موسیقی معاصر ایران ماندگار شده‌اند. 



از سوی دیگر، اتهامات جنسی و موضع‌گیری‌های اخیرش، او را از بخشی از جامعه هنری و سیاسی ایران دور کرده است. نامجو نمادی از هنرمندی است که در مسیر پرفراز و نشیب فعالیت خود، هم به اوج رسیده و هم به شدت مورد نقد قرار گرفته است، و هرگز از حاشیه و جنجال به دور نبوده است.

در نهایت، می‌توان گفت که زندگی هنری و شخصی محسن نامجو، بازتابی از پیچیدگی‌ها و دوقطبی‌های موجود در جامعه ایران است. او برای برخی، همچنان یک هنرمند نابغه و یک صدای مستقل باقی مانده، در حالی که برای برخی دیگر، به دلیل مواضع و رفتارهای بحث‌برانگیزش، دیگر اعتبار گذشته را ندارد. این تفاوت در دیدگاه‌ها، نشان می‌دهد که نامجو بیش از یک هنرمند، به یک پدیده اجتماعی تبدیل شده است که با هر حرکت و اظهارنظر، بحث‌های جدیدی را در میان مردم ایران برمی‌انگیزد.