کنایه زیدآبادی به عباس میلانی: استاد! خبر بی‌حجابی بانوان به شما نرسیده؟

فعال رسانه در واکنش به اظهارات اخیر عباس میلانی درباره بی‌حجابی بانوان و مخالفتشان با رژیم نوشت: وقتی حکومت با این سطح از پوشش بانوان عملاً کنار آمده است و برخوردی بین طرفین صورت نمی‌گیرد، دیگر چطور می‌توان آن را «مخالفت با رژیم» دانست آن هم از نوع قدرتمندترین آن استاد! اینجا دعواها سر چیزهای دیگری است.

احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار، با انتشار متنی در کانال تلگرامی خود با عنوان «خبرش به شما نرسیده استاد؟» به اظهارات اخیر عباس میلانی درباره بی‌حجابی بانوان واکنش نشان داده است.

او در این زمینه نوشت: دکتر عباس میلانی: «زن ایرانی که تصمیم می‌گیرد در خیابان‌های تهران، شیراز یا بندرعباس بدون روسری راه برود، قدرتمندترین شکل مخالفت با این رژیم است.» 

وقتی حکومت با این سطح از پوشش بانوان عملاً کنار آمده است و برخوردی بین طرفین صورت نمی‌گیرد، دیگر چطور می‌توان آن را «مخالفت با رژیم» دانست آن هم از نوع قدرتمندترین آن استاد! 

اینجا دعواها سر چیزهای دیگری است. آن موضوع هم حل شده ولی ظاهراً هنوز خبرش به استاد میلانی نرسیده است!

عباس میلانی، روشنفکر، مورخ، و نویسنده برجسته ایرانی-آمریکایی، یکی از چهره‌های تأثیرگذار در مطالعات ایران‌شناسی مدرن به شمار می‌رود. او که در سال ۱۳۲۸ در تهران متولد شد، از همان سال‌های جوانی به مسائل سیاسی و اجتماعی علاقه نشان داد. تحصیلات عالی خود را در ایالات متحده آغاز کرد و مدرک دکتری خود را در رشته علوم سیاسی از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، دریافت نمود. بازگشت او به ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ و فعالیت‌هایش در دانشگاه ملی (شهید بهشتی کنونی) به عنوان استاد و سپس رئیس دانشکده علوم سیاسی، نقطه عطفی در زندگی او بود. با این حال، فضای سیاسی بسته در سال‌های پس از انقلاب و چالش‌های پیش‌رو باعث شد که او مجدداً به آمریکا مهاجرت کند و مسیر جدیدی از پژوهش و تدریس را آغاز کند.

پس از مهاجرت دوباره به آمریکا، میلانی فعالیت‌های پژوهشی خود را با تمرکز بر تاریخ معاصر ایران و شناخت شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی ادامه داد. یکی از مهم‌ترین دستاوردهای او، نگارش کتاب‌های بیوگرافی درباره چهره‌های برجسته تاریخ ایران است. کتاب «معمای هویدا» که به زندگی امیرعباس هویدا، نخست‌وزیر دوران پهلوی، می‌پردازد، و همچنین کتاب «نگاهی به شاه» که تصویری متفاوت از محمدرضا پهلوی ارائه می‌دهد، از جمله آثار شاخص او هستند که توجه بسیاری از محققان و عموم مردم را به خود جلب کردند. این آثار نه تنها به لحاظ تاریخی ارزشمندند، بلکه با نگاهی تحلیلی و دور از تعصب به بررسی رویدادها و شخصیت‌ها می‌پردازند که این خود یکی از ویژگی‌های بارز قلم اوست. میلانی با استفاده از اسناد و منابع دست اول، تلاش می‌کند تا پیچیدگی‌های تاریخی را روشن سازد و به درک بهتری از گذشته کمک کند.

فعالیت‌های عباس میلانی تنها به پژوهش و نگارش محدود نمی‌شود. او به عنوان استاد دانشگاه استنفورد، نقش مهمی در تربیت نسل جدیدی از پژوهشگران و ایران‌شناسان ایفا کرده است. میلانی همچنین مدیر برنامه مطالعات ایران در این دانشگاه بوده و با برگزاری سمینارها و کنفرانس‌ها، فضایی برای گفت‌وگو و تبادل نظر درباره مسائل مربوط به ایران ایجاد کرده است. او در مقالات متعدد و مصاحبه‌های خود، به تحلیل تحولات سیاسی و اجتماعی کنونی ایران پرداخته و همواره بر اهمیت دموکراسی، حقوق بشر، و آزادی بیان تأکید داشته است. میلانی با تسلط بر زبان‌های فارسی و انگلیسی، پلی بین فرهنگ‌ها و جوامع ایرانی و غربی ایجاد کرده و تلاش می‌کند تا تصویری واقع‌بینانه از ایران را به مخاطبان خارجی ارائه دهد.

یکی از ویژگی‌های برجسته آثار میلانی، توجه او به جزئیات و روایت‌های کمتر دیده شده است. او در آثار خود تلاش می‌کند تا از چارچوب‌های کلیشه‌ای فراتر رفته و به جنبه‌های انسانی و روان‌شناختی شخصیت‌ها بپردازد. این رویکرد باعث می‌شود که خواننده بتواند ارتباط عمیق‌تری با شخصیت‌های تاریخی برقرار کند و از صرفاً یک روایت خشک تاریخی فاصله بگیرد. برای مثال، در کتاب «معمای هویدا»، او تلاش می‌کند تا دلایل موفقیت و شکست‌های هویدا را نه فقط در بستری سیاسی، بلکه در ساختار شخصیتی و تصمیم‌گیری‌های فردی او نیز جستجو کند. این نگاه چندوجهی، آثار او را از دیگر کتب تاریخی متمایز می‌سازد و آن‌ها را به منابعی معتبر و جذاب تبدیل می‌کند.

عباس میلانی به عنوان یک متفکر و نویسنده، توانسته است میراثی ارزشمند از پژوهش‌ها و نوشته‌ها را برای آیندگان به یادگار بگذارد. او با نگاهی نقادانه و تحلیلی به تاریخ، به ما می‌آموزد که گذشته را نه تنها به عنوان مجموعه‌ای از وقایع، بلکه به عنوان یک درس بزرگ برای حال و آینده ببینیم. آثار او نه تنها برای محققان و دانشجویان تاریخ، بلکه برای هر کسی که به شناخت عمیق‌تر از جامعه و سیاست ایران علاقه‌مند است، بسیار مفید و روشنگر است. میلانی با تمام تلاش‌هایش، همواره در پی ترویج گفت‌وگو و فهم متقابل بوده و نقش خود را به عنوان یک روشنگر در جامعه ایفا کرده است.

تعهد میلانی به روشنگری و تحلیل بی‌طرفانه تاریخ در آثارش به‌وضوح قابل مشاهده است. او با پرهیز از نگاه‌های ایدئولوژیک و تعصبات سیاسی، تلاش می‌کند تا پیچیدگی‌های شخصیت‌های تاریخی را به نمایش بگذارد. برای مثال، در کتاب «معمای هویدا»، او نه تنها به بررسی سیاست‌های هویدا می‌پردازد، بلکه به زندگی شخصی، علایق فکری و حتی مشکلات او نیز اشاره می‌کند. این رویکرد به خواننده کمک می‌کند تا هویدا را نه به‌عنوان یک نماد سیاسی صرف، بلکه به‌عنوان یک انسان با نقاط قوت و ضعف بشناسد. این عمق‌بخشی به شخصیت‌ها، یکی از دلایل اصلی موفقیت و ماندگاری آثار میلانی است. او با این کار، به تاریخ‌نگاری ایران رویکردی نوین بخشیده که در آن، روایت‌های انسانی در کنار تحلیل‌های سیاسی قرار می‌گیرند.

عباس میلانی با فعالیت‌های گسترده خود، نقش مهمی در معرفی فرهنگ و تاریخ ایران به جهانیان ایفا کرده است. کتاب‌های او به زبان‌های مختلف ترجمه شده‌اند و مورد استقبال دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی قرار گرفته‌اند. او به‌عنوان یک پل ارتباطی میان جامعه ایرانی و جهان آکادمیک غرب، تلاش کرده است تا سوءتفاهم‌ها و کلیشه‌های رایج درباره ایران را کاهش دهد. سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های او در رسانه‌های بین‌المللی نیز به روشن شدن بسیاری از مسائل تاریخی و سیاسی ایران کمک کرده است. به طور کلی، می‌توان گفت که عباس میلانی نه تنها یک مورخ و نویسنده، بلکه یک سفیر فرهنگی است که با قلم و اندیشه‌اش، به فهم بهتر گذشته و حال ایران کمک می‌کند.