کشف گونه جدید از دودمان تکاملی انسان در اتیوپی

العربیه: دانشمندان در منطقه «آفار» در شمال‌ شرقی اتیوپی 13 دندان فسیل‌شده کشف کرده‌اند که قدمت آنها به حدود 2.65 میلیون سال پیش می‌رسد و به دو گونه متفاوت از دودمان تکاملی انسان تعلق دارد.

یکی از آنها گونه‌ای ناشناخته از «آسترالوپیتکوس» و دیگری قدیمی‌ترین گونه شناخته‌شده از «هوموساپینس» یا انسان مدرن است. این مجموعه شامل ده دندان از دو فرد آسترالوپیتکوس و سه دندان از گونه اولیه انسان است که قدمت‌شان حدود 2.59 میلیون سال برآورد شده است.

پیش‌تر شش گونه آسترالوپیتکوس شناخته شده بود که ترکیبی از ویژگی‌های شبیه به میمون و انسان داشتند. دندان‌های تازه‌یافته ویژگی‌هایی متمایز دارند که نشان می‌دهد به هفتمین گونه این سرده تعلق دارند. به دلیل ناقص بودن بقایای فسیلی، هنوز نام رسمی برای این دو گونه تعیین نشده است.

نزدیکی زمانی این دندان‌ها نشان می‌دهد گونه جدید آسترالوپیتکوس در همان زمان و مکان با گونه اولیه انسان زندگی می‌کرده؛ موضوعی که پرسش‌هایی درباره تعامل یا رقابت احتمالی آنها بر سر منابع ایجاد کرده است.

شواهد قبلی نشان می‌داد که در آن زمان دست‌کم چهار گونه انسان‌تبار در شرق آفریقا زیست می‌کردند: دو گونه آسترالوپیتکوس، یک گونه پارانتروپوس با جمجمه ویژه برای جویدن سنگین، و گونه اولیه هوموساپینس. در جنوب آفریقا نیز یک گونه دیگر آسترالوپیتکوس حضور داشت که تعداد کل را به پنج گونه هم‌زمان در این قاره می‌رساند.

پژوهشگران می‌گویند این تنوع نشان می‌دهد تکامل انسان فرآیندی خطی نبوده، بلکه شاخه‌به‌شاخه پیش رفته، و گونه‌های متعددی هم‌زمان در کنار هم زیسته و منقرض شده‌اند.

برخی ابزارهای سنگی ابتدایی از همان دوره در نزدیکی محل پیدا شده که احتمالاً توسط گونه هوموساپینس ساخته شده است. برای تعیین سن فسیل‌ها، پژوهشگران از روش تاریخ‌گذاری بر اساس فروپاشی رادیواکتیو آرگون در بلورهای فلدسپات موجود در خاکستر آتشفشانی استفاده کردند.

طبیعت منطقه آفار در آن زمان بسیار متفاوت از وضعیت خشک و گرم امروزی بود، و دارای رودخانه‌ها، دریاچه‌های کم‌عمق، پوشش گیاهی و حیات وحش متنوعی مانند زرافه، اسب، فیل، اسب‌آبی، آهو، و شکارگرانی همچون ببر‌ دندان‌خنجری و کفتار بود.

این کشف تازه، مثل فسیل مشهور «لوسی» که 3.18 میلیون سال قدمت دارد، قطعه دیگری به پازل پیچیده تاریخ تکامل انسان اضافه می‌کند، و نشان می‌دهد شجره انسان نه خطی که شبکه‌ای «شاخه‌دار» است.