پنتاگون: واشینگتن بخش «عظیمی» از نیروهایش را در خاورمیانه حفظ خواهد کرد
+24
رأی دهید
-10

یک مقام وزارت دفاع آمریکا «پنتاگون» در گفتوگو با «العربیه» بنابر رویه معمول و بهدلیل ملاحظات امنیتی تا زمان اعلام رسمی توسط وزیر دفاع آمریکا، از ارائه جزئیات مشخص درباره این تغییرات خودداری کرد تا عملیات استقرار و استقرار مجدد نیروها، بدون ایجاد «خطرات امنیتی»، انجام شود.
منابع العربیه تأکید کردهاند که نیروی دریایی آمریکا ناوشکن «سالیوان» را از شرق مدیترانه خارج کرده است. همچنین احتمال دارد که تعدادی هواپیماهای سنگین از پایگاه «دیگو گارسیا» در اقیانوس هند نیز خارج شوند.
این کاهش نیرو ارتباط مستقیمی با کاهش سطح تهدید ایران علیه اسرائیل از طریق حملات موشکی دارد.
ناوشکن «سالیوان» در منطقه برای کمک به عملیات دفاعی حضور داشت، و هواپیماهای B-52 در پایگاه «دیگو گارسیا» نزدیک دریای خلیج مستقر شده بودند. حضور این ناوشکن پیامی برای اطمینان خاطر به متحدان و هشداری به دشمنان واشینگتن به شمار میرفت که با ورود ایالات متحده به مرحله پس از حمله به ایران و حوثیها، شاید دیگر نیازی به این میزان از استقرار در منطقه نباشد.
ناو هواپیمابر
مهمترین پرسش پیشروی وزارت دفاع آمریکا، مسئله حضور ناوهای هواپیمابر در منطقه تحت پوشش فرماندهی مرکزی آمریکاست. به گفته منابع «العربیه»، ناو هواپیمابر «کارل وینسون» نیز بهزودی خروج از این منطقه را آغاز خواهد کرد.
به گفته یکی از مقامات آمریکایی به العربیه: «بهزودی شاهد عبور این ناوها از دریای سرخ و کانال سوئز خواهیم بود.»
با وجود این کاهش نسبی، ناظران تحولات خاورمیانه تأکید دارند که «پنتاگون» همچنان یک ناو هواپیمابر را همراه با مجموعهای از ناوشکنها، زیردریاییها و دیگر شناورهای جنگی، در منطقه فرماندهی مرکزی حفظ خواهد کرد. همچنین، یگانهای دریایی و هوایی ایالات متحده در آبهای خلیج، دریای سرخ و شرق مدیترانه باقی خواهند ماند.
آمریکا همچنین شمار زیادی از نیروهای هوایی و سامانههای پدافند هوایی را در منطقه خلیج حفظ کرده و هزاران سرباز آمریکایی در پایگاههای این منطقه مستقر هستند.
افزون بر این نیروها که ممکن است شمارشان به حدود 30 هزار نفر برسد، بهگفته یکی از مقامات «پنتاگون» به «العربیه»، حدود 1500 نیروی آمریکایی در سوریه حضور دارند. او افزود که این تعداد بهزودی کاهش خواهد یافت، اما بهدلیل ملاحظات عملیاتی، جزئیات بیشتری ارائه نشد. انتظار میرود شمار نیروهای آمریکایی در سوریه به کمتر از هزار نفر برسد.
در کنار اینها، 2500 سرباز آمریکایی نیز در عراق حضور دارند که این تعداد نیز احتمالاً در آیندهای نزدیک کاهش مییابد، بهویژه آنکه طبق توافق بغداد و واشینگتن، مقرر شده نیروهای آمریکایی مستقر در پایگاههای اصلی تا پیش از پایان سپتامبر آینده، عراق را ترک کنند، در حالی که تعدادی نامشخص از این نیروها برای یک سال دیگر در اقلیم کردستان باقی خواهند ماند.
توانمندیهای گسترده
بحثهای گستردهای در محافل دولتی آمریکا و بهویژه در«پنتاگون» درباره سطح نیروی نظامی مورد نیاز در خاورمیانه در جریان است. شمار نیروهای کنونی ایالات متحده در منطقه در مقایسه با وضعیت هشت یا حتی چهار سال گذشته، بالاتر است. در آن زمان، نه نیازی به حفظ ناو هواپیمابر در منطقه وجود داشت و نه ضرورت استقرار این حجم از سامانههای ضد موشکی احساس میشد.
یکی از مقامات آمریکایی به «العربیه» گفت: «ایالات متحده از توان دفاعی و نظامی قابلتوجهی در این منطقه برخوردار است.» وی افزود: «آمریکا قابلیتهای لازم را برای پاسخگویی به تهدیدات و حفاظت از نیروها و منافع خود در اختیار دارد.»
مقام دیگری نیز به العربیه گفت: «باید انتظار داشت که دستکم یک ناو هواپیمابر در منطقه فرماندهی مرکزی باقی بماند.»
منطقه اتفاقات ناگهانی
بر اساس ارزیابی برنامهریزان در دولت آمریکا، این سطح از استقرار بلندمدت نیروهای آمریکایی در خاورمیانه، بیانگر اهمیت راهبردی این منطقه و افزایش سطح تهدیدهاست.
مقامات آمریکایی در گفتوگو با «العربیه» تأکید کردند: «در حال حاضر تهدیدی فوری مشاهده نمیشود، اما این بهمعنای پایان ماجرا و خروج ما از منطقه نیست.»
یکی از آنها افزود: «خروج نیروها زمانبر خواهد بود، اما ما سطح قابلقبولی از نیروها را حفظ خواهیم کرد؛ چراکه اینجا خاورمیانه است، جایی سرشار از امور دور از انتظار و نمیتوان پیشبینی کرد که چه رخ خواهد داد.»
این واقعیت ممکن است چالشی برای دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا باشد که بهصورت نظری خواهان کاهش گسترده نیروهای نظامی ایالات متحده در سراسر جهان و تمرکز بر تهدیدهای نظامی و اقتصادی چین برای همسایگان؛ بهویژه در قبال تایوان است.
دکترین کوریلا
اصرار آمریکا بر حفظ چنین سطحی از نیروهای نظامی همچنین میتواند نشانهای از شکست «دکترین کوریلا» در مقابله با تهدیدات خاورمیانه تلقی شود.
برخی منابع در گفتوگو با «العربیه»، ایده بمباران تأسیسات هستهای ایران با هواپیماهای«بی 2»و نیز آغاز عملیات سنگین و گسترده هوایی علیه حوثیها را به ژنرال مایکل اریک کوریلا، فرمانده کنونی ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا «سنتکام»، نسبت دادهاند.
به گفته این منابع، دونالد ترامپ پیشتر با این طرحها موافقت کرده بود، چراکه مبتنی بر بمباران از راه دور و محدود از نظر زمانی بود. با این حال، آنچه امروز دیده میشود، نشان میدهد که این راهکار نه راهحل نهایی برای مسأله ایران بوده و نه در برابر چالش حوثیها مؤثر واقع شده است.