استخرهای عمومی چقدر بهداشتی هستند؟
+6
رأی دهید
-0

از جمله رایجترین عوامل بیماریزا در استخرها انگل «کریپتوسپوریدیوم» است، که میتواند باعث مشکلات گوارشی جدی مانند اسهال، استفراغ، و دلدرد شود. این انگل بهویژه برای کودکان، سالمندان، و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف خطرناک است.
بهجز کریپتوسپوریدیوم، باکتریهایی مانند «استافیلوکوک»، قارچها، و انگلهایی مثل «آکانتاموبا» نیز میتوانند در محیطهای مرطوب و گرم استخرها و رختکنها فعال باشند.
همچنین، خطر عفونت از طریق استنشاق هوای اطراف استخر، مثل باکتری «لژیونلا» که باعث ذاتالریه میشود، وجود دارد، اگرچه موارد آن نادر است. مشکلاتی مانند «گوش شناگر» نیز در نتیجه باقیماندن آب در گوش خارجی ایجاد میشوند.
از ابتدای قرن بیستم استفاده از کلر برای ضدعفونی کردن آب استخرها رایج شده است. با این حال، برخی ویروسها و انگلها، بهویژه کریپتوسپوریدیوم، به سطح معمول کلر مقاوماند، و نیازمند اقدامات خاصی مثل «فوقکلرزنی» یا فیلتراسیون پیشرفتهاند.
همچنین ترکیب کلر با آمونیاک حاصل از عرق و ادرار «کلرامین» تولید میکند، که هم باعث بوی تند استخر و هم تحریک چشم و گلو میشود، و حتی میتواند خطر ابتلا به آسم را در افراد شاغل در استخر افزایش دهد.
برای کاهش خطرات استخر، کارشناسان توصیه میکنند که افراد پیش از ورود به استخر دوش بگیرند، از بلعیدن آب استخر خودداری کنند، و در صورت مشاهده آلودگی بلافاصله مسئولان را مطلع سازند. تهویه مناسب نیز اهمیت زیادی دارد.
بهرغم تمام این خطرات، کارشناسان تأکید میکنند که مزایای جسمی و اجتماعی شنا بهمراتب از خطرات سلامتی آن بیشتر است، اما همزمان تاکید میکنند که لازم است اصول بهداشتی رعایت شود.