شورش در لس‌آنجلس؛ گارد ملی با دستور ترامپ وارد عمل شد (ویدیو + تصاویر)

شهر لس‌آنجلس روزهای پرتنش و پرآشوبی را پشت سر گذاشت، جایی که اعتراضات گسترده و خشونتبار به آشوب کشیده شد. این ناآرامی‌ها، که در پی حوادثی خاص آغاز شده بود، به سرعت دامنه وسیعی از شهر را فرا گرفت و صحنه‌هایی از درگیری، تخریب و غارت را رقم زد. شدت و مقیاس این رخدادها به حدی بود که مقامات محلی را با چالشی جدی مواجه ساخت.

در واکنش به گسترش آشوب‌ها و عدم کنترل وضعیت توسط نیروهای پلیس محلی، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، دستور اعزام نیروهای گارد ملی به لس‌آنجلس را صادر کرد. این اقدام، نشان‌دهنده وخامت اوضاع و لزوم مداخله نیروهای فدرال برای بازگرداندن نظم و امنیت به شهر بود. اعزام گارد ملی، گامی جدی در مقابله با ناآرامی‌هایی است که فراتر از توان پلیس محلی ارزیابی می‌شوند.

ورود گارد ملی به خیابان‌های لس‌آنجلس، صحنه‌هایی بی‌سابقه را در این شهر رقم زد. نیروهای نظامی با تجهیزات کامل، در کنار پلیس محلی، برای برقراری آرامش و کنترل تجمعات به کار گرفته شدند. این اقدام، هرچند برای برخی ضروری به نظر می‌رسید، اما از سوی دیگر، انتقاداتی را در مورد militarization (نظامی‌سازی) پاسخ به اعتراضات مدنی برانگیخت.

گزارش‌ها حاکی از آن بود که درگیری‌ها در بخش‌های مختلف شهر شدت گرفته و خسارات زیادی به اموال عمومی و خصوصی وارد شده است. مغازه‌ها غارت، ساختمان‌ها تخریب و خیابان‌ها به صحنه مقابله معترضان با نیروهای امنیتی تبدیل شده بودند. این وضعیت، نگرانی‌های جدی در مورد امنیت شهروندان و پایداری اجتماعی در یکی از بزرگترین شهرهای آمریکا ایجاد کرد.

این رویدادها در لس‌آنجلس، نه تنها چالش‌های امنیتی و اجتماعی عمیقی را در آمریکا آشکار ساخت، بلکه به بحث‌های گسترده‌ای در مورد نقش دولت فدرال در مواجهه با ناآرامی‌های داخلی، حقوق اعتراض و حدود استفاده از قدرت نظامی دامن زد.

 این دوره از آشوب‌ها، به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ معاصر آمریکا، بازتاب‌دهنده تنش‌های زیرین اجتماعی و سیاسی در این کشور بود.

در پی وقوع اعتراضاتی علیه عملیات اخراج اجباری مهاجران در آمریکا، ترامپ برای سرکوب معترضان کالیفرنیا دستور اعزام گارد ملی را صادر کرد.


کاخ سفید اعلام کرد که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا دستور اعزام ۲۰۰۰ نیروی گارد ملی به لس‌آنجلس را در پی چند روز اعتراضاتی که به خشونت کشیده شد و گزارش‌هایی از حملات به مأموران مهاجرت و گمرک صادر کرده است. 

به گزارش ایسنا، جدیدترین ناآرامی‌ها در شهر پارامونت رخ داد، جایی که معترضان در پی گزارش‌هایی از عملیات اخراج مهاجران، با مأموران مهاجرت و گمرک آمریکا مواجه شدند. 

اگرچه در محل مورد نظر هیچ یورشی انجام نشد، اما تنش‌ها در نزدیکی فروشگاه «هوم دیپو» بالا گرفت و برای متفرق کردن جمعیت از گاز اشک‌آور و گلوله‌های غیرکشنده استفاده شد. 

ترامپ در شبکه اجتماعی تروث با اهانت به «گوین نیوسام» فرماندار کالیفرنیا از طریق ایجاد تغییراتی در نام خانوادگی او، نوشت: «شورش و غارتگران! اگر فرماندار گوین «آشغال‌جدید» از کالیفرنیا و شهردار «کارن بس» از لس‌آنجلس نمی‌توانند وظیفه‌شان را انجام دهند – که همه می‌دانند نمی‌توانند – پس دولت فدرال وارد عمل می‌شود و مشکل را همان‌طور که باید، حل می‌کند! »

«کارولین لویت» سخنگوی کاخ سفید اعلام کرد رئیس‌جمهور آمریکا با امضای یادداشت ریاست‌جمهوری، اعزام گارد ملی را به دلیل حمله به مأموران مهاجرت و گمرک و «بی‌قانونی ریشه‌دار شده» مجاز اعلام کرده است. 




او بر موضع بدون اغماض دولت واشنگتن در برابر خشونت علیه نیروهای مجری قانون تأکید کرد. 

در همین حال، «تام هومن» نماینده ویژه ترامپ در امور مرزی که اکنون ناظر عملیات در محل است، عصر شنبه به فاکس نیوز گفت: «امشب گارد ملی را وارد می‌کنیم. کارمان را ادامه می‌دهیم. در برابر این افراد عقب‌نشینی نمی‌کنیم.» 

هومن تأکید کرد: «مردم آمریکا بدانید که این موضوع درباره اجرای قانون است… و باز هم تکرار می‌کنم، بابت این کار عذرخواهی نخواهیم کرد. شما حق آزادی بیان طبق متمم اول را دارید، اما اگر از خط قرمز عبور کنید، جلوی اجرای قانون را بگیرید، به مأموران دست بزنید یا اموال را تخریب کنید، تحت پیگرد قرار خواهید گرفت.» 

«رابرت لونا» کلانتر بخش لس‌آنجلس هم گفت که نیروهای او در ابتدا به یک «تسلط خیابانی» پاسخ دادند، اما بعداً از سوی مأموران فدرال که گفتند مورد حمله قرار گرفته‌اند، فراخوانده شدند. 

لونا به خبرنگاران گفت: «در نهایت جمعیت به حدود ۳۵۰ تا ۴۰۰ نفر رسید و برخی شروع به پرتاب اشیاء به سمت مأموران کردند.» 

او تأکید کرد که اداره او در اجرای قوانین مهاجرت نقشی ندارد اما از مأموران تحت فشار حمایت می‌کند. 

این اعتراض پس از سه یورش مهاجرتی در روز جمعه در سراسر لس‌آنجلس رخ داد که منجر به ۴۴ بازداشت اداری و دستگیری «دیوید هوئرتا» رئیس اتحادیه SEIU کالیفرنیا به اتهام ایجاد مانع شد. 

«کریستی نوم» وزیر امنیت داخلی آمریکا این ناآرامی‌ها را «شورش» خواند و هشدار داد که هر کسی که «به مأمور قانون دست بزند» تحت پیگرد قرار خواهد گرفت. 

«دن بونجینو» معاون اف‌بی‌آی هم افزود: «شما بی‌نظمی بیاورید، ما دستبند خواهیم آورد.» 

«کش پاتل» رئیس اف‌بی‌آی هم هشدار مشابهی داد و گفت: «اگر ماموری را بزنید، به زندان می‌روید… دیگر مساله این نیست که شما از کجا یا چطور آمده‌اید یا اینکه کدام جنبش با شما سخن می‌گوید. اگر نیروهای پلیس محلی نتوانند از زنان و مردان ما حمایت کنند، اف‌بی‌آی این کار را می‌کند.» 

همچنین «پیت هگست» وزیر دفاع ایالات متحده می‌گوید پنتاگون آماده است تا «در صورت ادامه خشونت» در لس‌آنجلس، تفنگداران دریایی فعال را بسیج کند. 

ماموران امنیتی روز شنبه با حدود ۱۰۰ معترض در منطقه پارامونت در جنوب شرقی لس‌آنجلس درگیر شدند، جایی که برخی از تظاهرکنندگان پرچم‌های مکزیک را به نمایش گذاشته و برخی دیگر دهان خود را با ماسک پوشانده بودند. 

هگست تهدید به استفاده از تفنگداران دریایی در شبکه اجتماعی «ایکس» کرد و گفت: «وزارت دفاع آمریکا فوراً گارد ملی را برای حمایت از نیروهای اجرای قانون فدرال در لس‌آنجلس بسیج می‌کند. و اگر خشونت ادامه یابد، تفنگداران دریایی فعال در کمپ پندلتون نیز بسیج خواهند شد؛ آن‌ها در حالت آماده‌باش کامل هستند.»

ریشه‌های شورش‌ها پدیده‌ای چندوجهی و پیچیده هستند که اغلب از ترکیبی از عوامل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و روانشناختی ناشی می‌شوند. این ناآرامی‌های جمعی، که معمولاً با خشونت، تخریب اموال و بی‌نظمی همراه هستند، کمتر نتیجه یک علت واحدند و بیشتر محصول انباشت نارضایتی‌ها و شکایات عمیق در دل جامعه به شمار می‌روند. فهم این ریشه‌ها برای پیشگیری و مدیریت مؤثر چنین بحران‌هایی ضروری است.

یکی از برجسته‌ترین ریشه‌های شورش، نابرابری اقتصادی و محرومیت نسبی است. وقتی گروه‌هایی از جامعه احساس می‌کنند که از فرصت‌ها، منابع و ثروت به طور ناعادلانه محروم شده‌اند، و شکاف بین فقیر و غنی به شدت افزایش می‌یابد، زمینه برای خشم و ناامیدی فراهم می‌شود. 

بیکاری بالا، فقر، فقدان دسترسی به نیازهای اساسی مانند مسکن، آموزش و بهداشت، و کاهش سطح زندگی، می‌توانند منجر به بروز نارضایتی‌های عمیق شوند که در نهایت به شورش و ناآرامی‌های خشونت‌آمیز منجر می‌شوند.

ستم سیاسی و فقدان آزادی‌های مدنی نیز از عوامل اصلی شعله‌ور شدن شورش‌ها هستند. هنگامی که دولت‌ها با تاکتیک‌های اقتدارگرایانه، سرکوب مخالفان و انکار حقوق و آزادی‌های اساسی شهروندان، به اعمال قدرت می‌پردازند، بستر مساعدی برای ناآرامی‌های اجتماعی ایجاد می‌شود.

 مواردی مانند فساد گسترده دولتی، نابرابری در اجرای قانون، یا عدم شفافیت در حکمرانی، می‌تواند اعتماد عمومی را از بین ببرد و به تشدید تنش‌های اجتماعی منجر شود که در نهایت به اعتراضات و شورش‌های خشونت‌آمیز می‌انجامد.

تبعیضات اجتماعی و قومیتی نیز نقش پررنگی در شکل‌گیری شورش‌ها دارند. وقتی گروه‌های خاصی بر اساس نژاد، قومیت، مذهب یا سایر عوامل، با تبعیض سیستماتیک، به حاشیه‌رانی و محرومیت مواجه می‌شوند، احساس بی‌عدالتی و خشم عمیق در آن‌ها شکل می‌گیرد.

 این تبعیض‌ها می‌توانند به افزایش تنش‌های درون‌جامعه‌ای، قطبی شدن گروه‌ها و در نهایت بروز درگیری‌های خشونت‌آمیز و شورش‌های جمعی منجر شوند، به خصوص اگر این گروه‌ها احساس کنند که صدایشان شنیده نمی‌شود و مطالباتشان نادیده گرفته می‌شود.

در نهایت، جرقه شورش‌ها اغلب توسط یک واقعه خاص، مانند یک حادثه مربوط به بی‌عدالتی پلیس، یک تصمیم سیاسی جنجالی، یا حتی یک رویداد ورزشی، زده می‌شود. اما این جرقه‌ها تنها بر روی هیزم‌های انباشته‌شده از نارضایتی‌های عمیق اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می‌افتند.

 شبکه‌های اجتماعی نیز در دوران معاصر نقش مهمی در سازماندهی و گسترش سریع این اعتراضات ایفا می‌کنند، به طوری که اطلاعات و احساسات به سرعت در میان جمعیت منتشر شده و دامنه ناآرامی‌ها را گسترش می‌دهند.