جواد کریمی قدوسی: عملیات وعده صادق ۳ خیلی نزدیک است

جواد کریمی قدوسی، نماینده‌ی جریان انقلابی در مجالس هشتم، نهم، دهم و یازدهم مدعی شد که زمان انجام عملیات وعده صادق ۳ خیلی نزدیک است.

آقای کریمی قدوسی که برخی ادعاهایش در سال‌های اخیر با تکذیب نهادهای ذیربط همراه شده در ایکس نوشت:

عملیات ‎وعده صادق۳ که زمان انجام آن به حول و قوه الهی خیلی نزدیک است آنقدر نابود کننده و ویران‌گر است که وعده صادق چهار را به دنبال نخواهد داشت، فرج مظلومین عالم خیلی نزدیک است.

۱. طبل توخالی، نمادی از گزافه‌گویی:
اظهارات جواد کریمی قدوسی، نماینده مجلس ایران، مبنی بر "عملیات وعده صادق ۳ خیلی نزدیک است"، نمونه‌ای بارز از الگوی همیشگی گزافه‌گویی و لفاظی‌های توخالی است که سال‌هاست از سوی مقامات جمهوری اسلامی تکرار می‌شود. اینگونه سخنان، بیش از آنکه بیانگر واقعیت یا توانایی عملیاتی باشند، به مثابه طبل توخالی عمل می‌کنند؛ صدایی بلند و مهیب دارند، اما در عمل فاقد هرگونه محتوا یا وزنی هستند.

۲. تاریخچه‌ای از لفاظی‌های توخالی:
از همان ابتدای انقلاب، شعارهای پرشور و انقلابی بخش جدایی‌ناپذیری از گفتمان حکومت ایران بوده است. "مرگ بر آمریکا"، "اسرائیل باید از صحنه روزگار محو شود"، "نابودی مستکبرین جهان" و "انتقام سخت" تنها چند نمونه از این لفاظی‌ها هستند که در طول دهه‌ها تکرار شده‌اند، اما به ندرت به عملیات‌های ملموس و تاثیرگذار تبدیل شده‌اند.

۳. "وعده صادق" و تکرار یک نمایش:
عملیات "وعده صادق" که در آوریل ۲۰۲۴ در واکنش به حمله به کنسولگری ایران در دمشق صورت گرفت، اگرچه به عنوان یک پاسخ نظامی معرفی شد، اما از بسیاری جهات شبیه به یک نمایش برنامه‌ریزی‌شده بود. حجم بالای پهپادها و موشک‌ها، علیرغم هشدارهای قبلی به منطقه و متحدان، با تلفات و خسارات بسیار ناچیزی همراه شد. حالا صحبت از "وعده صادق ۳" بیشتر به تکرار یک سناریوی تکراری می‌ماند تا یک تهدید جدی.

۴. انگیزه پشت لفاظی‌ها: داخلی یا خارجی؟
این گزافه‌گویی‌ها معمولاً دو هدف اصلی را دنبال می‌کنند: در وهله اول، تقویت روحیه و انسجام داخلی، به ویژه در شرایط بحرانی یا نارضایتی عمومی. مقامات با نمایش قدرت و تهدید خارجی، تلاش می‌کنند تا مردم را حول محور نظام متحد کنند و مشکلات داخلی را در سایه قرار دهند. ثانیاً، این لفاظی‌ها می‌تواند به عنوان ابزاری برای بازدارندگی و ارسال پیام به دشمنان خارجی نیز عمل کند، اگرچه کارایی آن در طول زمان کاهش یافته است.

۵. کاهش اعتبار و اثرگذاری:
تکرار بیش از حد لفاظی‌های توخالی، به مرور زمان اعتبار و اثرگذاری آنها را کاهش می‌دهد. وقتی "مرگ بر آمریکا" به یک شعار روزمره تبدیل می‌شود و "انتقام سخت" به نتیجه ملموسی نمی‌رسد، هم در داخل و هم در خارج، شنوندگان کمتر به این شعارها و تهدیدها اهمیت می‌دهند. این مانند گرگی است که هر بار هشدار می‌دهد اما هرگز نمی‌آید.

۶. فرسودگی جامعه و بی‌تفاوتی:
جامعه ایران که سال‌هاست با مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دست و پنجه نرم می‌کند، نسبت به این لفاظی‌ها روز به روز بی‌تفاوت‌تر می‌شود. مردم به دنبال راه‌حل‌های واقعی برای مشکلاتشان هستند، نه شعارهای پرطمطراق و بی‌حاصل. این بی‌تفاوتی، خود می‌تواند به چالشی جدی برای مشروعیت نظام تبدیل شود.

۷. هزینه گزافه‌گویی برای اعتبار بین‌المللی:
گزافه‌گویی‌های مقامات ایرانی نه تنها در داخل بی‌اثر می‌شوند، بلکه به اعتبار بین‌المللی این کشور نیز لطمه می‌زنند. کشورهایی که با ایران در تعامل هستند، به مرور زمان متوجه می‌شوند که بخش قابل توجهی از اظهارات مقامات ایرانی صرفاً لفاظی است و مبنای عملیاتی ندارد. این امر می‌تواند به کاهش اعتماد و دشواری در مذاکرات و همکاری‌های بین‌المللی منجر شود.

۸. سراب قدرت در برابر واقعیت:
در حالی که مقامات از "قدرت بلامنازع" و "نابودی دشمن" سخن می‌گویند، واقعیت‌های اقتصادی و اجتماعی کشور، به ویژه فشارهای تحریمی، نشانگر تصویر متفاوتی است. گزافه‌گویی‌ها سراب قدرتی را به تصویر می‌کشند که با واقعیت‌های موجود در تضاد است و این تضاد، خود می‌تواند منبعی برای ناامیدی و نارضایتی شود.

۹. تداوم چرخه لفاظی‌ها:
با وجود همه این نکات، به نظر می‌رسد چرخه گزافه‌گویی‌ها و طبل‌های توخالی در سیاست خارجی و داخلی ایران ادامه خواهد یافت. این رویکرد، بخشی از هویت و استراتژی نظام شده است و تغییر آن نیازمند تحولات بنیادین در ساختار و دیدگاه‌های حاکمیت است که در کوتاه‌مدت بعید به نظر می‌رسد.

۱۰. نیاز به واقع‌گرایی و عمل‌گرایی:
آنچه در حال حاضر برای ایران بیش از هر چیز دیگری لازم است، کنار گذاشتن لفاظی‌های بی‌حاصل و روی آوردن به واقع‌گرایی و عمل‌گرایی است. مشکلات داخلی و چالش‌های بین‌المللی تنها با راهکارهای ملموس، دیپلماسی هوشمندانه و تصمیمات شجاعانه قابل حل هستند، نه با شعارهای پر سر و صدا که تهی از معنا و عمل هستند.