آیا خوردن مرغ واقعا خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد؟

سرطان بیماری‌ای پیچیده و چندعاملی است و نمی‌توان علت آن را به یک عامل خاص مانند مصرف گوشت مرغ نسبت داددویچه وله: یافته‌های یک مطالعه مشاهده‌ای جدید از سوی محققان ایتالیایی نشان می‌دهد که مصرف بیش از ۳۰۰ گرم گوشت مرغ یا بوقلمون در هفته، با افزایش ۲۷ درصدی خطر مرگ به هر دلیلی مرتبط است.

علاوه بر این، این پژوهش نشان داد که مصرف بیشتر مرغ با افزایش ۲.۳ درصدی خطر ابتلا به سرطان‌های گوارشی همراه است. این خطر در میان مردان حتی تا ۲.۶ درصد بیشتر مشاهده شد. این یافته‌ها در نشریه "Nutrients" منتشر شده است.

اما آیا این نتایج باید باعث شود مردم در رژیم غذایی خود تجدید نظر کنند؟ آیا ممکن است این نتایج بیش از حد بزرگ‌نمایی شده باشند؟

نشریه پزشکی"Medical News Today"  برای بررسی بیشتر این موضوع با دو کارشناس گفت‌وگو کرده است؛ دکتر وائل هارب، متخصص خون و سرطان در موسسه سرطان "MemorialCare" در کالیفرنیا و کریستین کرکپاتریک، کارشناس تغذیه در کلینیک کلیولند.

هر دو کارشناس تأکید کردند که این مطالعه به تنهایی برای نتیجه‌گیری قطعی درباره رابطه یک ماده غذایی با سرطان کافی نیست.

دکتر هارب گفت: «این یافته‌ها جالب هستند، اما از آنجایی که این یک مطالعه مشاهده‌ای است، نمی‌تواند رابطه علت و معلولی را ثابت کند و شواهد گسترده‌تر همچنان از مصرف متعادل گوشت مرغ به‌عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل حمایت می‌کند.»

او همچنین بر نقش مهم مرغ در رژیم‌های غذایی سالم تأکید کرد و توصیه کرد که در تفسیر این نتایج باید با احتیاط عمل کرد.

به گفته دکتر هارب، نکته مهم دیگری که باید در نظر گرفت این است که سرطان بیماری‌ای پیچیده و چندعاملی است و نمی‌توان علت آن را به یک عامل خاص نسبت داد.

همچنین به گفته دکتر کرکپاتریک، مطالعات نشان می‌دهند که بروز سرطان در افراد مختلف پیچیده است و عوامل متعددی از جمله ژنتیک، محیط، رژیم غذایی، فعالیت بدنی، قرار گرفتن در معرض سموم، سن و التهاب در آن نقش دارند.

او افزود: «برای مثال، اگر فردی سیگار می‌کشد، شاید بهتر باشد قبل از حذف مرغ از رژیم غذایی، ابتدا سیگار را ترک کند.»

نحوه پخت غذا یا افزودن موادی مانند روغن‌ها و ادویه‌ها نیز می‌تواند بر سلامت یک ماده غذایی تأثیرگذار باشد. این دو کارشناس توضیح دادند که خطرات احتمالی سرطان‌زا بودن مرغ ممکن است بیشتر با این جنبه‌ها مرتبط باشد تا خود مرغ.

دکتر هارب توضیح داد: «زمانی که مرغ کبابی، سرخ‌شده یا در دمای بالا پخته می‌شود، ممکن است ترکیباتی مانند آمین‌های هتروسیکلیک (HCAs) و هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای  (PAHs)  تولید کند که با خطر ابتلا به سرطان مرتبط هستند. با این حال، این ترکیبات در گوشت قرمز و فرآوری‌شده نیز یافت می‌شوند، بنابراین شاید مشکل بیشتر مربوط به روش پخت باشد تا نوع گوشت.»

کرکپاتریک نیز توضیح داد که نحوه فرآوری و پخت یک ماده غذایی می‌تواند بر فواید یا خطرات احتمالی آن تأثیرگذار باشد. برای مثال، ناگت مرغ یخ‌زده به‌عنوان غذای فوق‌فرآوری‌شده و مرغ سوخاری‌شده به دلیل سرخ‌شدن در دمای بالا قابل مقایسه با سینه مرغ ساده‌ای که در فر پخته می‌شود، نیستند.

دکتر هارب یادآور شد که بر اساس توصیه‌های فعلی تغذیه‌ای، مصرف هفتگی گوشت مرغ نباید از ۳۰۰ گرم بیشتر باشد.

با این حال، برای افرادی که دارای شرایط خاص پزشکی یا سابقه خانوادگی سرطان هستند، کاهش بیشتر این میزان و گنجاندن ماهی، حبوبات و پروتئین‌های گیاهی در رژیم غذایی ممکن است منطقی‌تر باشد.