با انفجار بندر رجایی، اسرائیل رسما از پشت پرده بیرون آمد!

فرزانه روستایی

امروز نه عباس عراقچی حال خوشی داشت و نه تاسیسات گمرگی بندری رجایی. وزیر خارجه جمهوری اسلامی سر بسته گفت که علاوه بر مذاکرات سیاسی در بحث فنی هم مشکل جدی داریم. اما مهمترین رویداد روز شنبه مذاکرات عمان نبود. مهمترین اتفاق این بود که موساد از پشت پرده بیرون آمد و محموله بشدت قابل اشتعال سدیم کلراید کانتیتر های چینی را دود هوا کرد. در این میان تاکنون ۱۴ نفر از هموطنان کشته شده و بیش از ششصد نفر زخمی شدند.

تاکنون مذاکرات عمان بین جمهوری اسلامی و آمریکا جریان داشت اما با انفجار امروز اسراییل به مذاکرات اضافه و مذاکرات عمان عملا به ۱+ ۲ تبدیل شد. اگر در روزهای آتی شاهد بودیم که مراکز حساس نظامی یا مثلا شهرک های موشکی مورد هدف قرار گرفت می توان به این نتیجه رسید که اسراییل سابوتاژ مذاکرات علی خامنه ای و تیم ترامپ را آغاز کرده است.

با رفت و آمدی که مقام های ارشد نظامی آمریکا به اسراییل دارند اصلا بعید نیست که انفجار دیروز بندر رجایی بندر رجایی بین آمریکا و اسراییل مورد توافق قرار گرفته باشد. آمریکا در صدد وارد آوردن فشار نرم و کنترل شده به جمهوری اسلامی است تا امتیازات بزرگتری را واگذار کند و نیز نرمش قهرمانه وسیعتری نشان دهد. حال اگر بتوان از توان نظامی اسراییل برای تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی استفاده کرد روند قضایا برای تیم ترامپ سریع تر پیش خواهد رفت.

اما معادله پیچیده تر آن است. اسراییل بنا بر تحلیلی که از قضایا دارد و نیز اطلاعاتی که از مذاکرات درز می کند به این نتیجه رسیده است که ترامپ قصد ندارد در برخورد با فعالیت های اتمی جمهوری اسلامی زیاد خود را به دردسر بیاندازد. از نگاه اسراییل جمع آوری نشدن تاسیسات هسته ای ایران به معنای تکرار ۷ اکتبر سال ۲۰۲۳ است . البته یک ۷ اکتبر با موشک های مدرنتر ایران که حتی شاید به اورانیوم ضعیف شده مجهز باشند. در آن صورت اسراییل با چالش هایی دهها برابر خطرناکتر مواجه خواهد شد.

اسراییل مطلع است که علی خامنه ای در تدارک تحصیل یک توافق موقت است و قصد دارد مذاکرات را تا پایان دوران ریاست جمهوری ترامپ کش دهد. وقتی خامنه ای از خدعه و دیپلماسی امام حسن سخن می گوید معنای آن این است که قصد عقب نشینی تاکتیکی دارد، نه اینکه در سیاست تهدید اسراییل تجدید نظر کند. مجله اکونومیست نیز با طرح روی جلد این هفته خود ترامپ را به سخره گرفته است. طرح روی جلد اکونومیست ترامپ را عقابی زخمی و درمانده نشان می دهد که سراسر بدن او پانسمان شده است. در کنار این طرح نیر نوشته است فقط ۱۳۶۱ روز مانده تا برود!

اگر نظر سنجی ها نشان می دهد که ترامپ دارد مساله دار می شود و اکونومیست هم آن را مسخره می کند پس نباید انتطار داشت ترامپ توانایی یا اراده مهار فعالیت های هسته ای ایران را داشته باشد و همین زمینه ای خواهد بود برای کسترش این فعالیت های اتمی بی قاعده و بدون نظارت که همه از صفر تا صد اسراییل را هدف گرفته است.

از سوی دیگر اسراییل معتقد است که جمهوری اسلامی از جنگ سایه ها و حملات پراکنده بیشتر وحشت دارد. این حمله ها ثبات داخلی رژیم را متزلزل تر می سازد و بحران روانی درون سیستمی برای جمهوری اسلامی ایجاد می کند. در ضمن حملات پراکنده اسراییل مردم را نیز تشویق می کند تا به خیابان بیایند و علیه فساد همه چیز و همه مسئولان قیام کنند.

هر چند نمی دانیم آیا ممکن است در آینده روابط نتانیاهو و ترامپ دجار بحران شود یا نه؟ اما تاریخ موفقیت های استراتژیک ارتش این کشور که پر از شاهکار نظامی است نشان می دهد اسراییل همیشه راهی برای خروج از بحران پیدا کرده است. اگر روسای جمهور آمریکا حاضر نیستند برای خاطر تل آویو ریسک عملیات نظامی در ایران را بپذیرند، تاریخ نشان داده است که اسراییل این توانایی را دارد که حتی بدون کمک آمریکا ضربات کاری به تاسیسات اتمی و موشکی ایران وارد کند به دلیل اینکه ریسک پذیری آنها بسیار بالاست.

البته خرابکاری های سریالی اعصاب تیم مذاکره کننده ایرانی را نیز دچار بحران می کند و احتمال شکست مذاکرات جدی می شود. این اتفاق هم مورد استقبال اسراییل است. در چنین شرایطی شاید تیم ترامپ اراده کند تا یک کام نظامی علیه تاسیسات نظامی و اتمی ایران بردارد و این همانی است که اسراییل برای تحقق آن سالهاست انتظار کشیده است.