معترض اهل ایذه پس از درگیری با نیروهای جمهوری اسلامی با گفتن «خداحافظ ایران» خودکشی کرد

یک صحنه از پخش زنده اینستاگرامی که در آن فردی که ابول کورکور معرفی شده پیش از خودکشی درحال تیراندازی دیده می شودگزارش‌ها حاکیست که در پی یک درگیری مسلحانه در شهر ایذه در استان خوزستان یک نفر که از معترضان سال ۱۴۰۱ معرفی شده خودکشی کرده است. از سرنوشت باقی کسانی که در این درگیری شرکت داشتند اطلاع درستی در دست نیست.

روز شنبه ویدئویی به صورت زنده در اینستاگرام از این درگیری منتشر شد که بی‌بی‌سی مستقلا تایید نکرده است.

در این ویدئو حداقل چهار نفر دیده می‌شوند. فردی که ابول کورکور معرفی شده برای لحظاتی ظاهرا رو به بیرون خانه تیراندازی می‌کند و به جمهوری اسلامی دشنام می‌دهد.

در این ویدئوی صدای فریاد یکی از اعضای این گروه شنیده می‌شود که می‌گوید آنها قصد تسلیم شدن دارند.

در نهایت ابول کورکور در مقابل دوربین سلاح را زیر گلویش می‌گذارد و شلیک می‌کند.

او پیش از خودکشی می‌گوید: «نه هیچ راهی ندارد. ایران خداحافظ.»

رسانه‌های دولتی ایران از کسانی که در این درگیری شرکت داشتند به عنوان «اشرار مسلح» نام برده‌اند.

با این حال خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران، نوشت که ابول کورکور از رهبران «ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱ در ایذه بود و از آن سال تحت تعقیب قرار داشت.»

سه نفر دیگر همراه کورکور بودند اما سرنوشت آن‌ها مشخص نیست.

خبرگزاری دولت مهر به نقل از منبع آگاه از دستگیری چند نفر و «احتمال زخمی‌شدن آن‌ها در این درگیری خبر داد.»

فواد چوبین که یکی از نزدیکانش را در اعتراضات ۱۴۰۱ ایذه از دست داد در صفحه اینستاگرام خود نوشت در شهر اعتراضاتی روی داده و اینترنت کند شده است.

فواد چوبین در پستی نوشت: «فرمانده نیروی انتظامی ایذه در رسانه‌های حکومتی معترضان ایذه را «اراذل و اوباش» معرفی کرده است، اما ما مردم ایذه می‌دانیم که این مبارزان از شروع اعتراضات ۱۴۰۱ برای آزادی و سرنگونی جمهوری اسلامی تا آخرین لحظه جنگیدند. امشب دوباره ایذه مثل ۲۵ آبان ۱۴۰۱ داغدار است.»

در جریان اعترضات ضدحکومتی سال ۱۴۰۱ معروف به جنبش «زن، زندگی، آزادی» که بعد از کشته شدن مهسا امینی در شهریور ماه آن سال در جریان بازداشت توسط گشت ارشاد روی داد، ایذه هم مثل بسیاری دیگر از شهرهای ایران صحنه اعتراضات گسترده و حوادث خونین بود.

در جریان حمله‌‌ای به بازار ایذه در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۱، هفت نفر از جمله سه کودک به نام‌ کیان پیرفلک (۹ ساله)، سپهر مقصودی (۱۴ ساله)، آرتین رحمانی پیانی (۱۷ ساله)، میلاد سعیدیان‌جو، علی مولایی، اشرف نیکبخت و رضا شریعتی کشته شدند.

خانواده‌ها و نزدیکان قربانیان ماموران حکومت ایران را مسئول آن کشتار معرفی می‌کنند، اما دولت ایران آن را انکار کرده است.

این اعتراضات که در نیمه دوم سال ۱۴۰۱ در سراسر ایران جریان داشت با سرکوب مرگبار و دستگیری گسترده معترضان همراه بود.

سازمان‌ عفو بین‌الملل اخیرا در مورد خطر اعدام حداقل‌ ۱۰ نفر در ایران براساس اتهاماتی که به اعتراضات «زن‌، زندگی‌، آزادی» مربوط می‌شود هشدار داد.

در بیانیه عفو بین الملل از جمله به پرونده مجاهد (عباس) کورکوری اشاره شده که اهل ایذه است.

دیوان عالی آبان ماه حکم اعدام او را نقض کرد اما رسانه‌های حقوق بشری چند هفته بعد گزارش دادند که این شهروند که در پرونده کشته شدن کیان پیرفلک متهم شده بار دیگر به اعدام محکوم شده است.

خانواده کیان پیرفلک گفته‌اند که هیچ شکایتی از مجاهد کورکور ندارند و پلیس را قاتل فرزند خود می‌دانند.