به گفته کارشناسان تسلط چین بر مواد معدنی حیاتی، از جمله کانیهای نادر، عامل اصلی این مسئله است که عمدتا ناشی از رقابت ژئوپلیتیکی میان واشنگتن و پکن است.
چین طی دههها فناوریهای فرآوری و تخصص خود را توسعه داده و در حال حاضر ۱۰۰ درصد عرضه گرافیت طبیعی پالایششده و دیسپروزیم، ۷۰ درصد کبالت و نزدیک به ۶۰ درصد از کل لیتیوم و منگنز فرآوریشده جهان را کنترل میکند. این آمار را آژانس بینالمللی انرژیهای تجدید پذیر اعلام کرده است.
علاوه بر این، چین تولیدکننده اصلی کانیهای نادر در جهان است و کنترل شدیدی بر فلزات کلیدی در سطح بینالمللی دارد، چرا که مالکیت معادن عمده در آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی را در اختیار دارد.
کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان آمریکا در دوره ریاست جمهوری جو بایدن اعلام کرد: «برای مقابله با نفوذ فزاینده چین در زنجیره تامین جهانی، ضروری است که ایالات متحده تامین نوآورانهای از مواد معدنی حیاتی و استراتژیک را برای خود تضمین کند.»
به نظر میرسد دولت ترامپ کشورهایی مانند اوکراین و گرینلند را بهعنوان مناطقی میبیند که میتوان از طریق روشهای نوآورانه، آنها را به زنجیره تامین آمریکا افزود.
ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهوری اوکراین در ابتدا در واکنش به پیشنهاد دونالد ترامپ برای دسترسی آمریکا به ذخایر معدنی اوکراین گفته بود « من کشورمان را نمیفروشم»