دویچه وله: رضا ولیزاده، روزنامهنگار محبوس در اوین در پیامی میگوید مسئولان زندان، شکنجه زندانیان سیاسی را به برخی از زندانیان غیرسیاسی واگذار کردهاند. رضا خندان نیز میگوید هواخوری به دلیل مصرف مواد مخدر غیرقابل استفاده شده است.
رضا ولی زاده، روزنامهنگار ایرانی-آمریکایی در گزارشی که از درون زندان اوین به بیرون فرستاده است میگوید مسئولان زندان، از زندانیان غیرسیاسی و جانیان برای شکنجه جسمی و روحی زندانیان سیاسی استفاده میکنند.
این روزنامهنگار دوتابعیتی درباره بند هشت زندان اوین که در آنجا زندانی است گفته زندانیان معتاد که عموما چاقو حمل میکنند و سرویسهای بهداشتی شبها برای استفاده مواد مخدر در اشغال آنهاست، به یکی از ابزارهای شکنجه و تهدید زندانیان سیاسی تبدیل شدهاند.
رضا ولیزاده روزنامهنگار و همکار پیشین رادیو فردا دو سال پیش، پس از بازگشت به ایران بلافاصله بازداشت شد. او که در سال ۱۴۰۱ از رادیو فردا استعفا کرده بود، یک سال بعد، از بازگشتش به ایران خبر داد و در شبکه ایکس نوشت: «من در تاریخ ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ وارد تهران شدم. پیش از آن مذاکرات نیمه کارهای با سازمان اطلاعات سپاه داشتم. در نهایت با مسئولیت خودم و بدون اماننامه حتی شفاهی پس از ۱۴ سال به کشورم بازگشتم.»
گفته میشود، آقای ولیزاده از بدو ورود به ایران تا زمان بازداشت تحت نظر نهادهای امنیتی و بازجوییهای مستمر بود. حال او به ده سال زندان محکوم شده است.
آقای ولیزاده در پیام خود از زندان اوین که نسخهای از آن در اختیار دویچهوله فارسی قرار گرفته است، میگوید هیچ قصدی برای انجام خودکشی ندارد و در صورتی که در این زندان جانش را گرفتند از همه میخواهد که قصه تکراری "خودکشی" در زندان را باور نکنند.
او تاکید کرده اگر چه در طول ماهها بازداشت زیر شکنجههای سنگین جسمی و روحی از طرف سازمان اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بوده، اما هرگز در اوج شکنجه به خودکشی فکر نکرده است و در آینده نیز چنین قصدی ندارد.
رضا ولیزاده در پیام خود از زندان اوین تاکید کرده است که شرایط او در زندان به مرحلهای رسیده که با تنش میان او و مقامهای زندان و نیروهای امنیتی همراه شده و تهدیدهای غیرمستقیم، حاکی از آن است که احتمالا "پروژهای برای انتقام" وجود دارد.
او وضعیت حاکم بر بند هشت زندان اوین را این گونه توصیف کرده که ۸۰درصد زندانیان غیرسیاسی و ۲۰ درصد سیاسی هستند. زندانیان غیرسیاسی بهویژه معتادان برای دریافت مواد مخدر بدون پرداخت پول، برای تهدید زندانیان سیاسی اجیر میشوند؛ برخی از زندانیها هم برای گرفتن امتیازاتی حاضرند به ابزار شکنجه زندانیان سیاسی بدل شوند.
رضا ولیزاده مواردی از آزار و شکنجه توسط زندانیان غیرسیاسی را این گونه ذکر کرده است: «تنه زدنهای مداوم برای شروع درگیری، لگد زدن به درب دسشتشویی پشت سر هم، بهم ریختن تخت زندانی سیاسی.»
علاوه بر این، "شبها از ساعت یک به بعد معتادان در سرویسهای بهداشتی مواد میکشند و اگر کسی بخواهد از سرویس استفاده کند، چون در حال متعادلی نیستند، شروع به کتککاری میکنند".
رضا ولیزاده گفته است، معمولا بعضی از معتادان چاقو دارند و زمان هوا خوری تهدید میکنند و این نوعی شکنجه و تهدید دائمی برای او و سایر زندانیان است.
رضا خندان، ضیا نبوی و محمد نوریزاد در این بند در حبس به سر میبرند. به گفته رضا ولیزاده، آقای نوریزاد چند هفته پیش بهخاطر اعتراض به مصرف مواد مخدر توسط یک معتاد، با فلاسک آب جوش مورد حمله قرار گرفته است.
رضا خندان، فعال مخالف حجاب اجباری نیز که تا پیش از ماجرای ضرب و شتم پسرش در سالن ملاقات در همین بند بود در نامهای این موارد را تایید کرده و نیز گفته است علاوه بر اینها، "آنقدر در حیاط آزادانه مواد مخدر استفاده می کنند که حیاط قابل استفاده نیست".
رضا خندان در حال حاضر در اعتراض به ضرب و شتم پسرش در اعتصاب غذا به سر میبرد و مسئولان او را به بند قرنطینه زندان منتقل کردهاند.
وکیل رضا ولیزاده در ۱۰ بهمن ۱۴۰۳ از رد تجدیدنظرخواهی پرونده او خبر داد و تأکید کرد او در حالی به ۱۰ سال زندان محکوم شده که مطابق قوانین جمهوری اسلامی مجازات اتهام نسبت داده شده به او حداکثر یک سال زندان است.
محمدحسین آقاسی، وکیل دادگستری، روز چهارشنبه دهم بهمن درباره آخرین وضعیت پرونده رضا ولیزاده در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «امروز به ملاقات عبدالرضا (رضا) ولیزاده رفتم تا رد تجدیدنظرخواهی را ببیند.»
وکیل رضا ولیزاده اضافه کرد: «قبلا گفته بودم رویه دادگاه، تأیید حکم بدوی است، ولی شاید اعاده دادرسی بتواند چشم بسته عدالت را باز کند.»
آقاسی، وکیل دادگستری تأکید کرد که «۱۰ سال زندان نمیتواند مجازات کار کردن در رسانه، حتی معاند، باشد، زیرا اتهام تبلیغ علیه نظام حداکثر یک سال زندان مجازات آن است.»