قوه قضائیه: زندانی سوئیسی خودش را با پرده سرویس بهداشتی در نقطه کور حلق‌آویز کرده بود

اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضائیه سوم بهمن (۲۲ ژانویه) اطلاعاتی تازه در مورد مرگ زندانی سوئیسی در زندان سمنان ارائه کرده و گفته است که او «در نقطه‌ای که دوربین زندان امکان رصد نداشته، خودش را حلق‌آویز کرده و اتهامش عکاسی در منطقه نظامی و همکاری با دولت‌های متخاصم بوده است.»
آقا… pic.twitter.com/CpQ4EOSfLD

— BBC NEWS فارسی (@bbcpersian) January 22, 2025

بی بی سی: اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضائیه سوم بهمن (۲۲ ژانویه) اطلاعاتی تازه در مورد مرگ زندانی سوئیسی در زندان سمنان ارائه کرده و گفته است که او «در نقطه‌ای که دوربین زندان امکان رصد نداشته، خودش را حلق‌آویز کرده و اتهامش عکاسی در منطقه نظامی و همکاری با دولت‌های متخاصم بوده است.»

آقا جهانگیر در نشست خبری امروز گفت: «این فرد در مهرماه سال جاری با خودرویی که مجهز به انواع تجهیزات فنی با کاربرد‌های مختلف بوده از مرز دوغارون به عنوان گردشگر وارد کشور شد... متولد کشور نامیبیا و تبعه کشور سوئیس بوده ... در منطقه دلتای نظامی که منطقه ممنوعه نظامی است، در حین عکس‌برداری از منطقه ممنوعه دستگیر شده بود.»

آقای جهانگیر افزود که این فرد به اتهام «عکس‌برداری از منابع ممنوعه و همکاری با دولت متخاصم» بازداشت شده بود.

او در مورد مرگ این زندانی گفت: «در روز حادثه که فیلم آن موجود است، زندانی به‌صورت سرپایی صبحانه را میل می‌کند و در غیاب هم سلولی خودش، برق سلول را خاموش کرده و در نقطه‌ای که امکان رصد دوربین نبوده با استفاده از پرده سرویس بهداشتی موفق شده خودش را حلق آویز کند.»

آقای جهانگیر می‌گوید که جسد او پس از تحقیقات لازم در پزشکی قانونی، برای انتقال به سفارت سوئیس سپرده شده است.

روز ۲۰ دی ماه رسانه‌های ایران به نقل از رئیس کل دادگستری استان سمنان،‌ گزارش دادند که یک شهروند سوئیسی که به اتهام جاسوسی در زندان سمنان بوده،‌ «خودکشی کرده و جان باخته است.»

یک روز بعد وزارت خارجه سوئیس خواهان توضیحات بیشتر در مورد مرگ شهروندش در این زندان شد.

وزارت خارجه سوئیس اعلام کرد که این «شهروند سوئیسی یک مرد ۶۴ ساله است که به عنوان گردشگر به ایران سفر کرده بود و حدود ۲۰ سال بود که خارج از  سوئیس و در آفریقای جنوبی زندگی می‌کرد.»

وزارت خارجه سوئیس گفت که از زمان اطلاع از بازداشت این شهروند سوئیسی، مسئولان سفارت پیگیر وضعیت او بودند و در تماس روزانه با مقامات ایران خواستار ملاقات کنسولی با او می‌شدند. اما به آنها به دلیل نوع اتهام این فرد که جاسوسی عنوان شده بود،‌ اجازه ملاقات و دسترسی کنسولی داده نشد.