حمله سپاه به محمد خاکپور؛ شاه اسراف کرد، باید در کربلا ورزشگاه می‌ساخت

ایران وایر: پیام یونسی‌پور

پس از آنکه «محمد خاکپور» در برنامه زنده شبکه ۳ صداوسیما، از «سازنده ورزشگاه آزادی» تقدیر کرد و او را «مردی میهن‌دوست» نامید، ابتدا کاربران موسوم به «ارزشی» در شبکه‌های مجازی و پس‌از آن خبرگزاری «فارس»، وابسته به سپاه پاسداران، به این کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران حمله کردند.

چنین حملاتی و حتی پرونده‌سازی «امیر حمزه‌نژاد»، یادداشت‌نویس خبرگزاری «فارس»، وابسته به سپاه پاسداران، برای محمد خاکپور پس از تقدیر از «محمدرضا پهلوی» پادشاه سابق ایران، قابل پیش‌بینی بود.

اما آنچه واکنش حتی معدود رسانه‌های مستقل در ایران را به‌همراه داشته، تلاشی است که خبرگزاری فارس برای «القای ساخت و ساز ورزشگاه‌ها پس از انقلاب» انجام داده‌اند.
«محمد خاکپور» در برنامه زنده شبکه ۳ صداوسیما، از «سازنده ورزشگاه آزادی» تقدیر کرد و او را «مردی میهن‌دوست» نامید***

در گزارش فارس ادعا شده که رژیم جمهوری اسلامی طی ۴۵ سال اخیر، چندین ورزشگاه ساخته است، اما این خبرگزاری ننوشته چرا هیچ‌یک از این ورزشگاه‌ها از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا صلاحیت برگزاری بازی‌های ملی و باشگاهی ایران را پیدا نکرده‌اند. فارس همچنین هزینه ساخت ورزشگاه آزادی در سال ۱۳۵۰ را «اسراف در بیت‌المال» دانسته و از محمد خاکپور پرسیده است چرا به «چمدان‌های دلاری» که شاه ایران با خود از کشور برد اشاره‌ای نکرده است.

امیر حمزه‌نژاد، نویسنده این گزارش کیست و چرا اشاره‌ای به هزینه ۶۳۵ میلیون دلاری که جمهوری اسلامی در دهه ۱۳۹۰ خورشیدی برای ساخت دو ورزشگاه مدرن در شهرهای کربلا و بغداد که میزبان «بازی‌های کشورهای عربی» بودند نکرده است؛ رقمی که امروز به بیش از ۵۳ هزار میلیارد تومان می‌رسد.

هزینه ساخت ورزشگاه صد هزار نفری ورزشی آزادی در دهه ۱۹۷۰ میلادی، ۲۵ میلیون دلار بود.
پرونده‌سازی‌های امنیتی برای ورزشکاران
این نخستین بار نیست که خبرگزاری فارس با استفاده از نیروهای امنیتی که از آن‌ها خبرنگار و تحلیلگر ساخته، ورزشکاران را با پرونده‌سازی‌های امنیتی‌شان تهدید می‌کند. زمستان ۱۴۰۰، «محمد جماعت»، از نیروهای امنیتی رسانه‌های ورزشی، به‌بهانه حضور «مهدی مهدوی‌کیا» در ترکیب تیم منتخب فیفا، برای او پرونده‌ای امنیتی ساخت. دلیلش این بود که پرچم اسراییل کنار بیش از ۱۰۰ پرچم دیگر، روی پیراهن مهدی مهدوی‌کیا به چشم می‌خورد.

مجموعه گزارش‌های محمد جماعت، هم مهدی مهدوی‌کیا را به‌صورت کامل از فوتبال ایران دور کرد و هم این دبیر سابق ورزشی فارس را به مدیریت در فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی رساند.  

امیر حمزه‌نژاد اما برخلاف محمد جماعت، هیچ سابقه‌ای در ورزشی نویسی ندارد. او از دی‌۱۴۰۲ کارش به‌عنوان آنچه «تحلیلگر و روزنامه‌نگار» می‌نامد را با خبرگزاری فارس آغاز کرده و پیش‌از آن، سابقه‌ای جز فعالیت‌های اداری در سپاه و پایگاه‌های بسیج نداشته است.

طی قریب به یک سال گذشته نیز گزارش‌هایی که از او منتشر شده، در موضوعاتی مانند «جاسوس نامیدن «نیلوفر حامدی» و «الهه محمدی»، «مقایسه سفرهای استانی محمدرضا پهلوی و «ابراهیم رئیسی»، «متهم کردن اپلیکیشن واتس‌اپ به کشته شدن نیروهای حماس»، «حمایت از تظاهرات در آمریکا به سود فلسطین»، «معاند نامیدن «اشکان خطیبی» و «ارژنگ امیرفضلی» و «حمله به رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور» خلاصه شده است.

برای او، موضوعات مرتبط با شخصیت‌های ورزش ایران نه‌تنها اهمیت نداشته، که بی‌اطلاعی‌ او از موضوعات مرتبط با فساد سپاه پاسداران در ورزش نیز در گزارش او به‌صورت کامل هویدا است.

گزارش‌نویس فارس با اشاره به هزینه‌های مازادی که پهلوی برای ساخت مجموعه ورزشی آزادی صرف کرده، چنین بودجه‌ای را با توجه به پتانسیل جمعیتی ایران در آن زمان، غیرمعقول دانسته است.
سپاه چند صد میلیون دلار هزینه ساخت ورزشگاه در عراق کرده است؟
رسانه‌ وابسته به سپاه پاسداران در گزارش خود اشاره‌ای نکرده که چرا «خاتم الانبیا»، قرارگاه سازندگی سپاه پاسداران، به گفته «حسین طلا»، مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، ۱۹۰۰ میلیارد تومان برای بازسازی ورزشگاه آزادی دریافت کرده و باز هم این ورزشگاه را به‌صورت نیمه تمام تحویل داده است. ورزشگاه آزادی این هفته نیز نتوانست میزبان دیدارهای لیگ برتر فوتبال ایران شود.

سپاه پاسداران از ابتدای دهه ۹۰ خورشیدی تاکنون، ورزشگاه‌های «المیناء» در بصره، «المثنی»، «دیالی»، «کرکوک»، «دهوک»، «بابل» و نیز «سنبل» در قادسیه، «ناصریه»، «المپیک» در الانبار و «فرانسو حریری» در اربیل و همین‌طور ورزشگاه‌های «صدر»، «الرصافه»، «الکرخ»، «الشعب» و ورزشگاه فوق مدرن «التاجیات» در بغداد را به‌صورت کامل ساخته است.

همین ورزشگاه‌ها دی‌۱۴۰۱ میزبان بیست‌و‌پنجمین دوره رقابت‌های «جام عربی» بود که در رسانه‌های کشورهای عربی با نام جعلی «خلیج عربی» نیز معرفی می‌شود.

ساخت دو ورزشگاه در شهرهای کربلا و بغداد، هزینه ۶۳۵ میلیون دلاری برای «مردم ایران» به‌همراه داشت. در کنار این دو ورزشگاه، ساخت ورزشگاه «بصره اینترنشنال» در حد فاصل سال‌های ۲۰۰۹ تا اکتبر۲۰۱۳،  حدود ۵۵۰ میلیون دلار و ساخت و تکمیل ورزشگاه المیناء نیز، ۸۶ میلیون دلار هزینه داشته‌اند.

اینکه چرا قرارگاه‌های سازندگی سپاه، نیمی از همین بودجه‌ها را صرف ساخت حتی یک ورزشگاه مدرن و قابل استفاده در ایران نکرده‌اند سوالی بی‌پاسخ است، اما اینکه چگونه رسانه‌های این نهاد نظامی و امنیتی از محمد خاکپور می‌خواهند تا بار دیگر ورزشگاه‌های غیراستاندارد ساخته شده در کشور را ببیند، قابل فهم نیست.تنها ورزشگاه استانداردی که طی سال‌های پس از انقلاب در ایران ساخته شد، ورزشگاه «امام رضا» مشهد بود، اما از زمان احداث این ورزشگاه، اجازه برگزاری هیچ مسابقه رسمی باشگاهی و ملی حساسی را در این ورزشگاه نداده‌اندتنها ورزشگاه استاندارد جمهوری اسلامی، موزه شده است
نگاهی به صحبت‌های محمد خاکپور که گفته بود: «باید قدردانی کنم از شخصی که ۵۰ سال قبل این استادیوم را ساخت و باعث آبروی ملت ما شد. او میهن دوست بود و واقعا کشورش را دوست داشت.»، یادآور همان شعاری است که طی یک دهه اخیر، بارها و بارها از زبان جمعیت حاضر در ورزشگاه آزادی در زمان خروج از این ورزشگاه یا وقتی روی سکوها نشسته‌اند می‌شنویم. جمعیتی که همچنان نام «رضا شاه» را برای مقابله با جمهوری اسلامی فریاد می‌زنند. جمعیتی که سال‌هاست با ناامنی روی سکوهای ورزشگاه‌های پیر ایران می‌نشینند.

تنها ورزشگاه استانداردی که طی سال‌های پس از انقلاب در ایران ساخته شد، ورزشگاه «امام رضا» مشهد بود؛ ورزشگاهی که با پول آستان قدس رضوی و براساس شواهد، صرفا برای پولشویی ساخته شد.

از زمان احداث این ورزشگاه، نه آستان قدس رضوی و نه «احمد علم‌الهدی»، نماینده «علی خامنه‌ای» در استان خراسان رضوی، اجازه برگزاری هیچ مسابقه رسمی باشگاهی و ملی حساسی را در این ورزشگاه را نداده‌اند.

شهریور ۱۴۰۳، ایران وایر گزارشی از مخالفت صریح احمد علم‌الهدی با برگزاری دربی تهران در شهر مشهد و در این ورزشگاه منتشر کرد. پس‌از آن «خبرآنلاین» در مصاحبه‌ای با «علیرضا تاج فیروز»، مدیرکل تربیت بدنی آستان قدس رضوی از آنچه در تیتر خود «فاجعه ممنوعیت بازی‌های ملی و باشگاهی در این ورزشگاه» می‌نامید خبر داد و به‌صورت غیرمستقیم این ورزشگاه را یک «موزه» دانست، نه محلی برای مسابقات ورزشی.