*رحیم قمیشی، بازنشسته سپاه که ۴ سال اسیر جنگی بود. در عملیات کربلای ۴ در سال ۶۵ اسیر و سال ۶۹ آزاد شد.
رحیم قمیشی می نیسد: معمولا وقتی جشن نیکوکاری برای شروع سال تحصیلی، یا مناسبت دیگری مثل کمک به سیل یا زلزلهزدگان برگزار میشد و اخبار رسمی تلویزیون اعلام میکرد؛
"مقام معظم رهبری نیز صد یا دویست میلیون تومان کمک کردند" من هم مثل همه مردم برایم سؤال بود، اما جرائت پرسیدنش را نداشتم.
رهبری از جیب خودش کمک کرده؟ او مگر چقدر حقوق میگیرد که میتواند این همه ببخشد!
یا از خزانه میبخشد؟
اگر از خزانه کشور میبخشد که دیگر افتخار کردن و فخر فروختن ندارد!
من رهبر باشم دویست میلیارد، اصلا هزار میلیارد میبخشم!!
الان چند روز است اخبار میگوید (امیدوارم دروغ گفته باشد) که ایشان فرمودهاند ما همچنان به لبنان و فلسطین و مقاومت کمک خواهیم کرد!
دوباره این سؤال برایم مطرح شده.
ایشان حقوق بالایی دارند و از جیب خودشان میبخشند؟ مگر حقوقشان چقدر است! چقدر مالیات میدهند؟
امیدوارم حمل بر جسارت نشود، مردم حق دارند بدانند نه فقط رهبر، رئیس جمهور، رئیس قوه قضا و رئیس مجلس، همینطور وزرا و نمایندگان چقدر حقوق میگیرند؟
چنانچه از مایملک خودشان از فلسطین و لبنان حمایت میکنند، باید برایمان روشن شود آنها چقدر دارایی دارند؟! یا چقدر حقوق میگیرند. اما اگر از خزانه میپردازند؛
آیا ما مردم حق داریم بگوییم؛ "نکنید"
آیا اجازه ما مردم، در شرعتان، در قانونتان، در جمهوریتان، در اسلام تان، در انسانیت و مرامتان، واقعاً ارزش و جایی ندارد!؟
من و بسیاری مردم راضی نیستیم در حالیکه فرزندانمان بهخاطر بیبرقی و بیگازی کلاسهایشان تعطیل شده، یک ریال صرف خارج از ایران شود. حتی نمایندگیهای ایران را در سایر کشورها باید کم کنید.
ما با مدیریت شما کشوری فقیر شدهایم.
ما راضی نیستیم حکومت اسلامی هیچ کمکی به هیچ فلسطینی و لبنانی بکند. اگر از جیب خودشان میدهند بدهند، تازه باید معلوم شود قبلاً مالیاتش را دادهاند یا نه!
ما با هیچکس شوخی نداریم.
رهبر جدید حزبالله آقای نعیم قاسم گفته قرار است با کمک ایران به هر خانواده لبنانی چند هزار دلار کمک شود، امیدوارم آن هم دروغ باشد، اما اگر راست باشد غلط کرده!
هم آنکه میخواهد بپردازد هم آنکه میخواهد بگیرد.
من از همه کنشگران مدنی، از همه مردم میخواهم بیتفاوت نباشند.
در حالیکه صنعتگران و تولیدکنندگان و تاجران ما در حال ورشکستگی هستند، نباید این حاتم بخشیها صورت بگیرد.
ما باید راهی پیدا کنیم صدای مردم را به گوش حاکمان برسانیم.
فرزندانمان و نسلهای آینده ما را نمیبخشند وقتی بفهمند این همه ما حقیر شده بودیم، که در برابر ظلمهای بزرگی مثل تاراج خزانه کشور بیتفاوت ماندیم!
دلار بشود چند؟
قطعی برق بشود چند ساعت؟
صورتحسابها بشوند چقدر؟
بیکاری چقدر افزایش یابد؟
مهاجرت چقدر شود؟
تا همه با هم تدبیری کنیم، که حاکمان با قلدری نخواهند بگویند؛
ما همه چیز این کشور را برای دیگران خرج میکنیم و به کسی هم مربوط نیست!
این کشور متعلق به همه مردم است.
و هیچکس حق ندارد دست در جیبمان کند.
ما راهی برای بیان اعتراضمان پیدا خواهیم کرد
+49
رأی دهید
-2
قدیمی ترین ها
جدیدترین ها
بهترین ها
بدترین ها
دیدگاه خوانندگان
۴۵
سیمرغ ایران - برلین، آلمان
ضحاک علی اینقدر پررو هست که ادعا خواهد کرد این ها سهم امام هست که مقلدهام بهم میدند
1
12
جمعه ۳۰ آذر ۱۴۰۳ - ۰۵:۴۹
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ
۴۴
مبارز01 - تهران، ایران
عجب. تازه فهمیدی مردک. تویی که به اندازه نوجوانی که در کف خیابان جلوی گلوله های کفتارهای رژیم ایستاد و کشته شد هم جراعت نداشتی و نداری و همچنان بعنوان وظیفه دین احمقانه و عن قلابی ات در راه پیمایی های حکومتی شرکت می کردی (احتمالا هنوز هم می کنی) خفه لطفا..خفه. هر چه می کشیم از امثال شما کمیته چی ها و سپاهی های بی ناموس و البته ارتش بی غیرتمون است، که اجازه دادین یه آخوند ریغو با کمک ایل و تبارش، مملکت رو به فنا بده.
5
8
جمعه ۳۰ آذر ۱۴۰۳ - ۰۶:۰۹
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ
۵۶
مهدی52 - روتردام، هلند
از جیب بابای الدنگش
1
12
جمعه ۳۰ آذر ۱۴۰۳ - ۰۶:۵۹
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.