رقص والس مادر و پسر که از سریال «در انتهای شب» حذف شد اما همه آن را دیدند

سکانس رقص بازیگرانی که نقش مادر و پسر را ایفا می‌کنند، از سریال «در انتهای شب» حذف شدبی بی سی:بی‌تا ملکوتی(منتقد هنری)
سریال «در انتهای شب» نام مینی سریالی است که این روزها از شبکه‌ نمایش خانگی «فیلم‌نت» هر هفته پخش می شود. سریالی به نویسندگی (مشترک با ارسلان امیری) و کارگردانی «آیدا پناهنده» کارگردان زن جوانی که تا پیش از این با سه‌گانه زنانه خود به نام‌های «ناهید»، «اسرافیل» و «تی‌تی» اسمش را به عنوان فیلمسازی توانا و مهم و با نگاهی نو و متفاوت در کندوکاو روحی و ذهنی زنان تثبیت کرده است. فیلم‌هایی که دست روی مضامینی می‌گذارند که در سینمای ایران کمتر به آنها پرداخت شده است.

تا کنون سه قسمت از نه قسمت مینی سریال «درانتهای شب» به نمایش درآمده که در همین سه قسمت توانسته نظرهای بسیاری را به خاطر نگاه متفاوت و تابوشکنانه خود، مخصوصا به زنان جلب کند. داستان سریال، روایت زندگی زوج جوان هنرمندی به نام ماهی (ماهرخ) و بهنام است که گویی به علت فشارهای مالی و مشکلات اقتصادی، به طلاق رسیده‌اند. بهنام با بازی پارسا پیروزفر مادری دارد که به آلزایمر مبتلاست و در آسایشگاه مخصوص افراد سالمند نگهداری می شود. کسانی که بلافاصله بعد از انتشار قسمت سوم، آن را دیده‌اند، شاهد سکانسی بوده‌اند از رقص بهنام با مادرش با بازی هنرمندانه‌ احترام برومند. رقصی والس گونه با ترانه‌ی «گل سرخ» که ویگن، خواننده درگذشته محبوب آن را می‌خواند.
حذف به دستور ساترا، پخش مکرر در شبکه‌های اجتماعی
تنها به فاصله‌ کوتاهی بعد از انتشار قسمت سوم، این قسمت از روی پلتفرم فیلم‌نت حذف شد و قسمت سوم بدون سکانس رقص مادر و پسر در خانه‌ سالمندان دوباره روی پلتفرم فیلمنت قرار گرفت. «ساترا» سازمانی وابسته به صدا و سیمای جمهوری اسلامی، که مسئولیت نظارت و ممیزی و دستور اصلاحات تولیدات نمایش خانگی را برعهده دارد، در توضیح سانسور این سکانس گفته است: «پخش حرکات موزون نامتعارف در قسمت سوم سریال در انتهای شب از ابتدا برخلاف کاربرگ اصلاحیه ارایه شده از سوی ساترا به سکوی پخش‌کننده بوده است.» آن طور که ساترا مدعی شده است از ابتدا قرار بوده این سکانس حذف شود اما فیلم‌نت بدون توجه به این اصلاحیه، آن را پخش کرده است. بعد از وایرال شدن صحنه‌ی رقص، با دستور ساترا، این سکانس حذف شد.

سکانس رقص بهنام با مادرش به خاطر نوع اجرای آن به سرعت در شبکه‌های احتماعی پخش شد و چنان به کرات به اشتراک گذاشته شده است که حتی کسانی که اصلا سریال را ندیده بودند، این سکانس را دیده‌اند. و درست برخلاف نظر ممیزان، این سکانس به دست بخش عظیمی از ایرانیان داخل و خارج از ایران رسیده است.
لمس دست‌ها، اتفاقی عادی و واقعی
در این سکانس برای اولین بار در تولید یک سریال در جمهوری اسلامی، زن و مردی دست‌های همدیگر را لمس می‌کنند، بدون آنکه محرم هم باشند و یا در دستشان دستکش باشد، یا پارچه‌ای حایل باشد و یا صحنه با افکت سینمایی ساخته شده باشد. دو انسان واقعی که در داستان یکی مادر و دیگری پسر اوست، پوست دست همدیگر را لمس کرده و با ترانه‌ی گل سرخ ویگن والس می‌رقصند. این رقص در اتاق شخصی مادر در سرای سالمندان و با تکنیک «اسلو موشن» اتفاق می‌افتد و شاید به همین خاطر شاعرانه اما واقعی درآمده است. نوه‌ی خردسال هم شاهد ماجراست. از جایی از رقص، پسر خردسال به نام نیما از پدرش می‌خواهد که اجازه دهد او با مادربزرگش برقصد اما به جای والس، رقص سنتی ایرانی انجام می‌دهد، در حالیکه همان موسیقی «گل سرخ» در حال پخش شدن است.

اگرچه لمس دست دو انسان با دو جنس مخالف یک حرکت انسانی معمولی و عادی در جهان و حتی در جوامعی سنتی مانند ایران محسوب می‌شود اما در وزارت ارشاد جمهوری اسلامی یک خط قرمز است. در نمونه‌های مشابه یا بازیگران محرم هم بوده‌اند، یا دستکش داشته‌اند و یا لباس طرف مقابل را لمس کرده‌اند. و یا مثلا در فیلم «از کرخه تا راین» ساخته‌ی ابراهیم حاتمی‌کیا، بازیگر نقش اصلی خواهرش را در آغوش می‌کشد اما در حقیقت خواهرش در آن صحنه مردی است که کلاه‌گیس و کلاه بر سر گذاشته و دوربین او را تنها از پشت سر نشان می‌دهد.
اشتیاق فیلمسازان به باز شدن فضای سینمایی
بعد از پا گرفتن سینمای مستقل در ایران در دو سال اخیر که در آن فیلمسازان برای گرفتن مجوز ساخت فیلم به ارشاد مراجعه نمی‌کنند و فیلم‌شان را بدون خط قرمزها و حساسیت‌های ممیزان ارشاد، به صورت زیرزمینی و پنهانی می‌سازند - واتفاقا موفقیت‌های زیادی هم کسب کرده‌اند که آخرین‌شان جایزه بزرگ فستیوال کن برای فیلم «دانه‌ی انجیر معابد» ساخته محمد رسول‌اف بوده است- به نظر می‌رسد که حتی فیلمسازانی که برای ساخت فیلم و یا سریال‌های خود، از ارشاد و یا صدا و سیما مجوز می‌گیرند، می‌خواهند حصارهای محدود کننده برای روایت زندگی حقیقی آدم‌ها را کنار زده و یا دست‌کم آنها را کمی به عقب برانند.

نمونه‌ اخیر آن همین سریال «درانتهای شب» است. پسری برای اینکه به مادرش برای یافتن آرامش ذهنی و فیزیکی کمک کند، در آسایشگاه سالمندان، یک موسیقی قدیمی نوستالژیک که مربوط به زمان جوانی مادرش است، پخش کرده و او را وادار می‌کند که هم جسم و هم روحش را حرکت دهد و به نوعی التیام بخشد. حرکت زیبایی که بسیار انسانی و طبیعی است.
لذت جنسی حق طبیعی و انسانی زنان، بدعتی قابل تحسین
اما تابوشکنی آیدا پناهنده در مقام کارگردان و نویسنده اثر به این سکانس ختم نمی‌شود. در سکانسی از قسمت سوم سریال «در انتهای شب»، ماهی همسر بهنام که نقش او را «هدی زین‌العابدین» بازی می‌کند، می‌گوید: «بگو اصلا واست مهم نبود زنتم اندازه‌ تو حق داره لذت ببره». زن جوان سریال علنا می‌گوید که لذت جنسی در زندگی یک زوج، حق دو طرف است و زن باید حق خود را مطالبه کند.

نارضایتی زندگی زناشویی در پشت در بسته‌ اتاق خواب از سوی زن، دیگر خط قرمزی است که آیدا پناهنده شجاعانه از آن عبور کرده و به زندگی جنسی این زوج نیز صریح و بی‌پرده پرداخته است. اینکه مرد هر زمان حوصله داشته و خودش می‌خواسته به عنوان رفع تکلیف به رابطه جنسی دست می‌زده و این عدم رضایت، یکی دیگر از دلایلی بوده است که ماهی از همسرش بهنام طلاق گرفته.

از دیگر مواردی که در قسمت سوم سریال علنی می‌شود، وقتی است که ماهی عیان می‌کند که در زمان قبل از ازدواج با همسرش که استاد او در رشته نقاشی دانشگاه بوده، با هم دوست بوده‌اند و این دوستی صرفا دوستی افلاطونی نبوده، صیغه‌‌ای هم درکار نبوده و او در زمان این دوست دختر-پسری حامله می‌شود. ماهی که ده سال قبل، عاشق استادش شده بوده، زمانی این را عنوان می‌کند که می‌خواهد دلیل واقعی ازدواجشان را به همسرش یادآوری کند.

او فاش می‌کند بهنام مجبور شده به خاطر حامله شدن، با دانشجویش ازدواج کند و نه به خاطرعشق. ازدواجی که در ابتدا نشان داده می‌شود به علت پافشاری ماهی برای خرید خانه در منطقه دور از شهر پردیس در جاجرود تهران، و فشار مالی و قرض و وام ناشی از آن رخ داده، کم‌کم سویه‌های پنهان خود را در اتاق خواب زوج آشکار می‌کند. چیزی که دیگر نشان دادنش امری محال در قوانین وزارت ارشاد جمهوری اسلامی به نظر می‌رسد. زوج سریال مجبورند از مسائل جنسی خود حرف بزنند. زن از حاملگی ناخواسته، ازدواج اجباری و همچنین نارضایتی زندگی جنسی خود حرف می‌زند، حرکتی که حتی تا این حدش نیز نو و بدعت‌گذارانه است.

پخش سریال «در انتهای شب» را می‌توان اتفاق مبارکی قلمداد کرد، آن هم در سرزمینی که مردسالاری تاریخی و حکومت مذهبی دیکتاتوری در این ۴۵ سال، حق دیده شدن، حق اعتراض کردن، حق حرف زدن از موضوعات ممنوعه، حق آواز خواندن، حق رقصیدن و خیلی حق‌های دیگر را از زنان گرفته است. زنانی که سالهاست برای حقوق اولیه و انسانی خود می‌جنگند و مدت‌هاست که با وجود تمام ممیزی‌ها، سانسور‌ها، سرکوب‌ها، بگیر و بندها و قلع و قمع‌ها، صدایشان بلندتر از همیشه به گوش می‌رسد. صدایی که آزادی را ترانه‌ای ساخته است به زیبایی «آن گل سرخی که دادی».
+32
رأی دهید
-6

  • قدیمی ترین ها
  • جدیدترین ها
  • بهترین ها
  • بدترین ها
  • دیدگاه خوانندگان
    ۶۴
    zarduscht1 - فرانکفورت، آلمان
    1:عجیب نیست ؟ کار‌ها که این‌ها با هم در حوزه انجام می‌‌دهند مقایسه کنید با این صحنه عاطفی .هر چند که از چنگال سانسور آخوند ‌ها بیرون زده. همه این‌ها در سال ۵۷ اینجوری بودند فکر نکنید که فقط قشر آخوند تفکر بدین گونه دارد. ۵۷ یادتان می‌‌یاد؟ همه عبوس .ریشو.چه انقلابی‌ ملی‌ مذهبی چه چپی . حمام کردن گناه کبیره بود. خندیدن مجاز نبود. خندیدن خیانت به پرلتاریا بود. همه با یک شال فلسطینی.آنکه شالش از همه کثیف تر بود و بوی عرق می‌‌داد از همه بیشتر انقلابی‌ تر بود.هرگز درک نکرم چرا این‌ها که اینقدر ضد امپریالیست بودند. چرا اینقدر عاشق آور کت‌ها امریکاهی بودند. همان سبز مدل نیرو هواهی آمریکا. سر همدیگر را در میدان ناصر خسرو برای خرید می‌‌شکستند.یه قشر از اینها هنوز که هنوز اینجوری فکر می‌‌کند. فرخ نگردار دست کم فکلی شده. کت و شلوار تمیز. سه تیغه اصلاح شده.نه انگار که انگار این همان بود که کلاشنیکف در دست و پاسبان سر کوچه و ژاندارم به جرم جاسوس امپریالیست می‌‌کشت. دسته دیگر که شوت شوت. مصاحبه جداا شدگان از سازمان مجاهدین در سال پیش را با روزنامه اورزور لندن بخوانید. جداهی مطلق .
    2
    11
    جمعه ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۷:۰۶
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۴
    zarduscht1 - فرانکفورت، آلمان
    2:جداهی مطلق . اگر کسی‌ حتا یک چای با دیگری می‌‌نوشید.سرزنش "شما که قادر نیستید چیز خود را با دیدن یک زن کنترل کنید.چگونه می‌‌خواهید ایران را آزاد کنید ؟ " در هیچ کجا تاریخ دنیا شما چپ مثل چپ ایرانی‌ پیدا نمی‌‌کنید. مظهر حماقت و نادانی‌. نهضت سوسیالسیت‌ها خمینی پرست. شریعتی. مجاهدین. مصدقی‌ها عاشق امام. و این را مقایسه با چپ جهان سومی‌.از شاخ آفریقا گرفته تا جبهه خلق آزادی فلسطین .ظفار عمان. نه در کتاب سبز قذافی. نه در ناسیونالیست حزب بعث عربی‌. اسلام را به عنوان یک عنصر فرهنگی و هویت پذیرفتند. تا حدی هم در قوانین مدنی وجود داشت ولی‌ اسلام هرگز ایدئولوژی مبارزه نبود.فقط در نزد ما. این را ما حتا در نزد حزب عدالت ترکیه و دررن کوتاه محمد مسری در مصر ندیدم. که اسلام را با چپ قاطی کنند. حالا پیش ما. تقی‌ شهرام و رجوی. در کتاب یانیه تبیین موازین ایدئولوژیک» . در بیانیه ۱۴ ماده جایگاه اسلام را در چپ مارکسیسم می‌‌بیند. از ایت اولا کیانوری که دیگر چیزی برا گفتن نیست.امروز ولی‌ مدعی که شاه مذهبی بود. کسی‌ بیش از نیم قرن گفت اتحاد میان این دو تفکر اتحاد "ارتجاع سرخ و سیاه" می‌‌باشد.
    2
    8
    جمعه ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۷:۰۷
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۴
    zarduscht1 - فرانکفورت، آلمان
    3: تازه به ما هم می‌‌گویند راست افراطی. ترامپیست‌ها ایرانی‌.در یک نقطه که حتا میان خودشان هم دعوا دارند. فرج سر کوهی می‌‌گوید "راست افراطی با ماسک چپ"، در هیچ کجا بهتر از این ویروس‌ها ۵۷ ندیدیم مگر در غزه.فکر نکنید این پدیده جدید فقط در ایران است؟ "مرگ بر سرمایه‌داران یهودی، آنها را از تیر چراغ برق بیاویزید، و بیرحمانه به زیر پا افکنید" فکر می‌‌کنید این را چه کسی‌ گفته ؟ روت فیشر ۱۹۲۳ میلادی. رهبر حزب کمونیست آلمان. فاجعه ۷ اکتبر فقط ادامه ۷۰ سال خیانت چپ به ایران است. نگاه به بیانه.حزب توده. چیریک ها.جمهوری خواهان سکلار ایران. که چگونه با حماس لاس خشگه می‌‌زنند. آن هم با کشوری که تنها کشور دمکراتیک و سکلار منطقه است .حرف مفت نمی‌‌زنم. لیست اعراب متحد در پارلمان اسراهیل. جمال هکروش رهیس پلیس اورشلیم عرب است. علی وایوا ژنرال ۵ ستاره ارتش اسراهیل.
    2
    9
    جمعه ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۷:۰۹
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۶۴
    zarduscht1 - فرانکفورت، آلمان
    4:جامعه دگر باش اسراهیل آزاد‌ترین جامعه در دنیا است. تنها کسی‌ که در اسراهیل تا کنون از زمان تاسیس اعدام شد. آدلف آیشمن بود. حالا مقایسه کنید با کشتار داخلی‌ و اعدام همدیگر میان مجاهدین اسلامی و چپ‌ها درون مجاهدین.چپ جهانی‌ با ایرانی‌ فرق دارد.روش تاریخی در گذشته ترور. دروغ، امروز مظلوم‌نمایی و تظاهر دروغین به دموکراسی
    2
    8
    جمعه ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۷:۱۰
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۲۴
    آرش ایران نژاد - تبریز، ایران
    اخه امام خوشش نمیاد امام ناراحت میشه دیه .
    2
    8
    جمعه ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۷:۱۴
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    نظر شما چیست؟
    جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.