چرا غذاهای چرب و شیرینی‌ها تا این اندازه هوس‌انگیز هستند؟

هوس‌ شیرینی اغلب بیشتر در ارتباط با جستجوی مغز برای لذت و پاداش است تا نیاز واقعی بدن به یک ماده غذایی خاص.دویچه وله: یک مطالعه جدید توضیح می‌دهد که چرا مقاومت در برابر غذاهای خاصی که قند و چربی دارند بسیار سخت است: «شما از طریق اتصال ذهن و بدن به طور غیرقابل‌اجتناب به این غذاها علاقه‌مند هستید.» این نتیجه اصلی این مطالعه است که در مجله "Cell Metabolism" منتشر شده است.

به گزارش نشریه پزشکی Prevention، چربی و قند مسیرهای خاصی را در مغز ما باز می‌کنند. باز شدن هر دو مسیر در مغز، می‌تواند سبب پرخوری شود یا اینکه باعث شود ما بعد از صرف یک وعده غذای کامل، هوس دسر کنیم.

در این مطالعه، محققان دریافتند که "دو مسیر جداگانه اما موازی برای چربی و قند وجود دارد که توسط سلول‌های عصبی سیگنال‌هایی را از روده به مغز می‌فرستند. وقتی غذاهایی مانند بستنی، کلوچه و کیک می‌خورید، مراکز پاداش دوپامین در بدن فعال می‌شوند." (دوپامین هورمونی است که بر روی مغز تاثیر می‌گذارد و باعث ایجاد احساس لذت می‌شود.)

این مطالعه همچنین نشان داد که "عصب واگ که روده و مغز را به هم متصل می‌کند، اطلاعاتی را ارسال می‌کند که میل به مصرف چربی‌ها و قندها را افزایش می‌دهد. این همان هوس ناخودآگاه به خوردن قند و چربی است. حتی اگر مدام بر دوری از آن پافشاری کنید."
محققان می‌گویند: «دو مسیر جداگانه اما موازی برای چربی و قند وجود دارد که توسط سلول‌های عصبی سیگنال‌هایی را از روده به مغز می‌فرستند. وقتی غذاهایی مانند بستنی، کلوچه و کیک می‌خورید، مراکز پاداش دوپامین در بدن فعال می‌شوند.»محققان می‌گویند: «دو مسیر جداگانه اما موازی برای چربی و قند وجود دارد که توسط سلول‌های عصبی سیگنال‌هایی را از روده به مغز می‌فرستند. وقتی غذاهایی مانند بستنی، کلوچه و کیک می‌خورید، مراکز پاداش دوپامین در بدن فعال می‌شوند.»
محققان می‌گویند: «دو مسیر جداگانه اما موازی برای چربی و قند وجود دارد که توسط سلول‌های عصبی سیگنال‌هایی را از روده به مغز می‌فرستند. وقتی غذاهایی مانند بستنی، کلوچه و کیک می‌خورید، مراکز پاداش دوپامین در بدن فعال می‌شوند.»متخصصان می‌گویند این میل ریشه در تکامل انسان دارد. از نظر تاریخی، این مواد مغذی، کمیاب و برای بقا بسیار ارزشمند بودند، منابع انرژی را فراهم می‌کردند و به ذخیره انرژی برای زمان‌های کمبود غذا کمک می‌کردند.

اکنون چربی و شکر کمیاب نیستند، اما بدن ما همچنان آنها را دوست دارد. شکر یک راه بسیار سریع برای دریافت انرژی است. وقتی شیرینی می‌خوریم، بدن ما سریع‌تر آماده فعالیت می‌شود. اگر خسته باشیم، واقعاً هوس شیرینی می‌کنیم. چربی نیز انرژی بیشتری را فراهم می‌کند. همچنین هوس چربی راهی برای ذخیره انرژی است. این هوس‌ها اغلب بیشتر در ارتباط با جستجوی مغز برای لذت و پاداش است تا نیاز واقعی بدن به یک ماده غذایی خاص.

اگر هوس چربی و قند ناخواسته دارید چه باید بکنید؟

کارشناسان اعتراف می‌کنند که مبارزه با این هوس‌ها می‌تواند دشوار باشد، آنها این راهکارها را پیشنهاد می‌کنند:

- به آرامی غذا بخورید تا از غذای خود لذت ببرید.

- استرس می‌تواند باعث ایجاد هوس قند و چربی شو. ورزش، مدیتیشن و یوگا می‌تواند باعث کاهش استرس شود.

- سعی کنید در اطراف خود مواد چرب و شیرین کمتری داشته باشید.

- خواب کافی برای تنظیم هورمون‌ها ضروری است، که می‌تواند بر ولع غذا تأثیر بگذارد.

- به قدر کافی آب بنوشید. گاهی اوقات تشنگی با گرسنگی یا ولع غذا اشتباه گرفته می‌شود.

مطمئن شوید که در رژیم غذایی خود به قدر کافی پروتئین و چربی‌های سالم دارید، این به شما کمک می‌کند برای مدت طولانی‌تری احساس سیری کنید