انسان چگونه دم خود را از دست داد؟

العربیه:دم طی میلیون‌ها سال تکامل حیوانات نقش بسیار مهمی در حیات آنها ایفا کرده است. این عضو وسیله برقراری تعادل است، و به عنوان یک ابزار ارتباطی عمل می‌کند و به حیوانات اجازه می‌دهد تا به منظور تعامل اجتماعی علائمی به هم بفرستند. در بعضی از گونه‌های جانوری، دم حتی برای تنظیم دمای بدن یا دفاع از خود در برابر تهدیدها ضروری است.

با این وجود، انسان و آغازیان (مثل گوریل و شامپانزه) طی فرایند تکاملی دم خود را از دست داده‌اند، و از این نظر در میان پستانداران بی‌نظیر هستند. باور عمومی در جوامع علمی بر این است که این تغییر تکاملی همراستا با «دوپا» شدن اجداد ما، که به ترک چهارپایی و گذار از زیستگاه‌های جنگلی به محیط‌های متنوع‌تر انجامید، روی داده است.

پژوهشی جدید نشان داد که ایجاد تغییرات ویژه در ژنی به نام «تی‌بی‌اکس‌تی» ممکن است منجر به از میان رفتن دم انسان و آغازیان شده باشد. محققان برای اثبات این پدیده تکاملی ژنتیکی همان تغییراتی که در انسان و آغازیان صورت گرفته بود را در محیط آزمایشگاهی بر روی موش‌ها انجام دادند.

نتایج این آزمایش چشمگیر بود، و معلوم کرد که در اثر دستکاری ژن تی‌بی‌اکس‌تی، دم برخی از موش‌ها کوتاه‌تر شد، در حالی که برخی از آنها کاملاً بدون دم به دنیا آمدند. این آزمایش شواهد مشخصی یافت که نشان می‌دهد ژن مذکور مستقیما به ایجاد دم، و دستکاری آن به از دست دادن تکاملی نهایی آن در برخی از پستانداران انجامیده است.

آزمایش اخیر تأثیر قابل توجه کوچک‌ترین دستکاری‌ها در سلول‌های بنیادی بشر یا «دی‌ان‌ای» را نشان داد، که حتی در پایین‌ترین سطح نیز می‌تواند به تغییرات بزرگ در ظاهر موجودات زنده بینجامد، که به وبه خود می‌تواند رفتارهای حیوانات و انسان و شرایط حیات آنها را تحت تاثیر عمیق قرار دهد.