یورونیوز: تلسکوپ فضایی جیمز وب تصاویر تازه و پرجزئیاتی را از ۱۹ کهکشان مارپیچی در فاصله نسبتاً نزدیکی به کهکشان راه شیری ثبت کرده است که سرنخهای جدیدی از شکلگیری ستارگان و همچنین ساختار و تکامل کهکشانی در اختیار دانشمندان میگذارد.
این عکسها را تیمی از ستارهشناسان که در چندین رصدخانه بزرگ نجومی و در پروژهای تحت عنوان «فیزیک با وضوح زاویهای بالا در کهکشانهای نزدیک» (PHANGS) فعالیت میکنند، منتشر کردهاند.
نزدیکترین کهکشان از میان ۱۹ کهکشان ثبتشده اصطلاحا «انجیسی۵۹۶۸» (NGC5068) نام دارد که در فاصله حدود ۱۵ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است. دورترین کهکشان نیز که با نام «انجیسی۱۳۶۵» (NGC1365) شناخته میشود حدود ۶۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب در سال ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شد و در سال ۲۰۲۲ شروع به جمعآوری دادهها کرد. دانشمندان میگویند تصاویر شگفتانگیز این تلسکوپ از کیهان، درک بشر از جهان اولیه را تغییر داده است.
تلسکوپ فضایی هابل که در سال ۱۹۹۰ به فضا پرتاب شد و هنوز فعال است، جهان را عمدتاً در طول موجهای مرئی و فرابنفش بررسی میکند. این در حالی است که رصدخانه چرخان جیمز وب عمدتا با دوربینهای فروسرخ خود به جهان نگاه میکند و به همین خاطر میتواند تصاویری را ثبت کند که از عهده هابل خارج است.
کهکشانهای مارپیچی، یکی از سه نوع اصلی کهکشانها هستند و ظاهرشان به چرخهای بزرگ شباهت دارد. کهکشان راه شیری ما یکی از این کهکشانهای مارپیچی موجود در کیهان است.
تصاویر جدید با استفاده از دو دوربین تلسکوپ جیمز وب موسوم به ابزار فروسرخ نزدیک (NIRCam) و ابزار فروسرخ میانی (MIRI) به دست آمدهاند. آنها تقریباً ۱۰۰ هزار خوشه ستارهای و میلیونها یا شاید تریلیونها ستاره مجزا را نشان میدهند.
توماس ویلیامز، اخترشناس در دانشگاه آکسفورد که هدایت پردازش دادههای تیم بر روی تصاویر را بر عهده داشت، در این باره گفت: «این دادهها مهم هستند زیرا دیدگاه جدیدی در مورد اولین مراحل تشکیل ستارهها در اختیار ما میگذارند.» تصاویر ۱۹گانه تلسکوپ فضایی جیمز وبستارهها در دل ابرهای غبارآلود متولد میشوند. این غبارها در بسیاری موارد به طور کامل نور را در طول موجهای مرئی مسدود میکنند و نمیگذارند تلسکوپهایی نظیر هابل بتوانند ستارهها را مشاهده کنند. با این حال تلسکوپ جیمز وب به دلیل برخورداری از دوربینهای مخصوص فروسرخ میتواند آنها را رصد کند.
اریک روسولوفسکی، ستارهشناس در دانشگاه آلبرتا، در این باره میگوید: «با استفاده از هابل، ما نور ستارهها در کهکشانها را میدیدیم اما مقداری از آن نور توسط غبارهای کهکشانی مسدود میشد. این محدودیت، درک بخشهایی از عملکرد یک کهکشان به عنوان یک سامانه واحد را دشوار میکرد اما اکنون با دید جیمز وب در محدوده فروسرخ ما میتوانیم ستارههای پوشیده در هالهای از غبار را ببینیم.»
دکتر ویلیامز با بیان اینکه دادههای به دست آمده برای درک چگونگی شروع حیات ستارگان در کهکشانها ضروری خواهد بود، گفت: «تصور رایج این است که کهکشانها از داخل به بیرون تشکیل میشوند و بنابراین در طول عمر خود بزرگتر و بزرگتر میشوند. بازوهای مارپیچی برای جارو کردن گازی که تبدیل به ستاره میشود عمل میکنند و میلههای میانی در خدمت پمپاژ همان گاز به به سمت سیاهچاله مرکزی کهکشان قرار دارند.»
این تصاویر برای اولین بار به دانشمندان اجازه میدهد تا ساختار ابرهای غبار و گاز را کشف کنند.
جانیس لی، ستارهشناس در موسسه علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب در بالتیمور، گفت: «تصاویر نه تنها از نظر زیباییشناسی خیرهکننده هستند، بلکه روایتی را در مورد چرخه شکلگیری ستارگان و انرژی آزاد شده از سوی ستارههای جوان در فضای بین ستارهای را به دست میدهند.»
+4
رأی دهید
-0
قدیمی ترین ها
جدیدترین ها
بهترین ها
بدترین ها
دیدگاه خوانندگان
۴۴
antifascism - تهران، ایران
ملت یه شاسی بلند چینی میخرن به همه از بالا به پایین نگاه میکنن و میخوای همه چی رو زیر بگیرن و گربه تو خیابون میبینن حتی یه نیش ترمز نمیزنن حیوو فرار کنه. بعد به اینهمه کهکشان نگاه میکنی که در جهان هستی ذره هایی هستن و منظومه شمسی هم ذره ای از یک کهکشانه و کره زمین در منظومه شمسی قد پشگل تو دریاس و انسان متوهم خودخواه در کره زمین هم قد پشگله. عمرمون هم اندازه چند ده بار چرخیدن زمین دور خورشید. چرا انسان انقدر مزخرفه. این زندگی توهمه و عده ای چنان تو توهمات مالی زوری قومی ملی خانوادگی و پست و موقعیت و غیره غرق میشن که نشونه مغز کثیف کوچیکشونه.
1
3
چهارشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۲ - ۰۲:۲۰
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.