چرا همه اردک‌ها پرواز نمی‌کنند؟

العربیه: همه اردک‌ها بال دارند، اما تمام‌شان پرواز نمی‌کنند. دلیل اصلی این امر زیست‌شناسی تکاملی است. برخی پرندگان به دلایل مختلف در طول میلیون‌ها سال طوری تکامل یافته‌اند که نیازی به پرواز کردن نداشته باشند.

بر اساس سوابق موجود و مشاهدات انجام‌شده روی انواع مختلف اردک‌ها، برخی گونه‌های اردک، با وجودی که در مناطق باز و آزاد مانند مزارع زندگی می‌کنند، ترجیح‌شان این است که پرواز نکنند، و دوست دارند در نزدیکی قفس خود روی زمین بنشینند.

در عین حال، برخی گونه‌های دیگر اردک، با وجودی که مورد تغذیه قرار می‌گیرند و دیگر نیازهای‌شان توسط انسان تامین می‌شود، از هر فرصتی برای فرار از صاحبان خود استفاده می‌کنند. و این‌ها همه سوای اردک‌های وحشی مهاجر هستند.

مانند تمام پرندگانی که پرواز می‌کنند، مکانیسم پشت پرواز اردک بر اساس مولفه‌هایی شکل گرفته است که توانایی «پرواز واقعی» را ممکن می‌کند. این‌ها توانایی برخاستن از زمین در برابر جاذبه، ماندن در هوا برای مدتی طولانی، و اِعمال نیروی رانش در جهات مختلف در هنگام پرواز در آسمان است.

اردک‌های خانگی، سنجاب‌های پرنده، و سایر موجوداتی که فقط روی هوا «سُر» می‌خورند، در اصطلاح علمی به عنوان جانوران دارای توانایی پرواز واقعی شناخته نمی‌شوند، چون توانایی حرکت آنها در هوا محدود است.

با این وجود، از منظر تکاملی، اردک‌های وحشی و اردک‌های اهلی همگی بخشی از دودمان تکاملی بزرگ پرندگانی هستند که از دایناسورهای پرنده زنده‌مانده در جریان رویداد انقراض جمعی 66 میلیون سال پیش به وجود آمدند.

اما راز توانایی پرواز حتی از آن زمان نیز دورتر است. سرنخ‌‌ها درباره چگونگی یادگیری پرواز توسط پرندگان به 150 تا 125 میلیون سال پیش بازمی‌گردد، که دایناسور پرنده ماقبل‌تاریخی به نام «آرکئوپتریکس» در آن زندگی می‌کرد.

کشف سنگ‌نگاره‌های کهن آرکئوپتریکس، که بسیاری از دانشمندان آن را به دلیل داشتن پر و بال «اولین پرنده» می‌دانند، مشخصات توانایی پرواز واقعی برخی از پرندگانی که امروزه می‌شناسیم را روشن می‌کند.