کشف ساختار عظیمی که درک ما از کیهان را به چالش می‌کشد

نقش هنری از حلقه بزرگ و قوس عظیمبی بی سی: دانشمندان در دانشگاه «سنترال لانکاشر» یک ساختار حلقه‌مانند عظیم از کهکشان‌ها را در فضا کشف کرده‌اند. قطر این ساختار حلقوی ۱.۳ میلیارد سال نوری است و از نقطه نظر ما در زمین تقریبا ۱۵ برابر ماه به نظر می‌رسد.

این حلقه که اخترشناسان آن را «حلقه بزرگ» نامگذاری کرده‌اند از کهکشان‌ها و خوشه‌های کهکشانی تشکیل شده است.

آنها می‌گویند که این سازه آنقدر بزرگ است که درک ما از کیهان را به چالش می‌کشد.

این ساختمان با چشم غیرمسلح قابل رویت نیست؛ واقعا از ما دور است و شناسایی همه کهکشان‌هایی که بخشی از ساختمان آن هستند وقت زیادی برده است.

براساس یکی از اصول راهنمای اخترشناسی به نام «اصل کیهان شناختی» سازه‌ها و مجموع‌هایی به این بزرگی نباید وجود داشته باشند. این اصل تصریح می‌کند که ماده به طور همگون و هموار در کیهان توزیع شده است.

هرچند ستارگان، سیارات و کهکشان‌ها در نظر ما توده‌های عظیمی از ماده هستند، اما در بستر ابعاد کیهانی اندازه قابل توجهی ندارند و این نظریه می‌گوید که توده‌های خیلی بزرگ‌تر ماده نباید شکل بگیرد.

البته «حلقه بزرگ» به هیچ وجه اولین نمونه‌ای نیست که احتمالا اصل کیهان‌شناختی را نقض می‌کند. این نمونه‌ها نشان می‌دهد که عامل ناشناخته دیگری در کار است.

به گفته دکتر رابرت مَسی، معاون مدیر انجمن نجوم رویال، شواهد برای بازاندیشی در آنچه یکی از ارکان اصلی علم کیهان‌شناسی بوده درحال افزایش است.

او گفت: «این هفتمین سازه بزرگ کشف شده در کیهان است که این ایده که کیهان در بزرگترین ابعاد هموار است را نقض می‌کند. اگر این ساختمان‌ها واقعی باشند، کیهان شناسان را وادار به بازاندیشی می‌کند و نگاه پذیرفته شده درباره چگونگی تکامل کیهان در طول زمان را زیر سوال می‌برد.»
عکسی از تلسکوپ فضایی هابل کهکشانها را که به صورتی یکدست در کیهان توزیع شده اند را نشان می دهد«حلقه بزرگ» را الکسیا لوپز دانشجوی مقطع دکتری در دانشگاه سنترال لانکاشر کشف کرد. او همچنین مسئول کشف «قوس عظیم»، ساختمانی به قطر ۳.۳ میلیارد سال نوری است.

او گفت: «توضیح هیچ یک از این دو سازه و ساختمان فوق‌العاده عظیم براساس درک فعلی ما از کیهان آسان نیست.»

«اندازه آنها، شکل متمایز آنها و مجاورت کیهان‌شناختی آنها به یکدیگر حتما دربردارنده اطلاعاتی مهم است - اما دقیقا چه اطلاعاتی؟»

هر دو این ساختمان‌ها، حلقه بزرگ و قوس عظیم، نسبتا به یکدیگر نزدیک هستند، جایی در صورت فلکی چوپان.

سازه‌های مشابه دیگری هم هستند که سایر کیهان‌شناسان کشف کرده‌اند - مثل «دیوان بزرگ اسلون» که طول آن حدود ۱.۵ میلیارد سال نوری است و «دیوار قطب جنوب» به قطر ۱.۴ میلیارد سال نوری.

اما بزرگترین حلقه‌ای که دانشمندان کشف کرده‌اند یک ابرخوشه از کهکشان‌ها به نام «دیوار هرکولوس-کورونا بوریالیس» است که دو سر آن حدود ۱۰ میلیارد سال نوری از هم فاصله دارد.

هرچند «حلقه بزرگ» تقریبا یک حلقه کامل به نظر می‌رسد، تحلیل‌های خانم لوپز نشان می‌دهد که بیشتر به شکل یک سیم‌پیچ است به طوری که حفره آن به طرف زمین است.

نتایج این مطالعه در ۲۴۳ امین نشست انجمن اخترشناسان آمریکا در نیواولئانز ارائه شده است.