ویدیویی کمتر دیده شده از پذیرایی مادر فرح دیبا از نوه‌هایش در خانه خودش قبل از انقلاب

من مطمئن هستم تو از این پیر و پاتا لهای ۵۷ هستی که رفتی خارج پناهنده شدی از گدا خانه اونجا هم ماهی چندر غاز بهت میدن که از گشنگی فقط سغط نشی . حالا تو به این وضعیت افتادی تقصیر کیه؟ بدبخت فلاکت زده این بهتر نبود که زمان خاندان ایرانساز پهلوی جای گدایی و پناهندگی سر یا همان کله پوک بی خاصیت رو بالا میگرفتی میگفتی من ایرانیم و اون پاسپورت ایرانی هم همجا ارزش داشت و همه جا با احترام رات میدادن. اما حالا چی واسه یک لغمه نون بخور نمیر باید تو پیر و پاتال مصدقی بری اخر هر ماه در گدا خونه خودتو خار ذلیل کنی تا چندر غاز پرت کنن تو صورت کریهت که تو هم بخوری و به زندگی انگل وار خودت ادامه بدی و لول تریاک بدست هی بگی مصدق روهت شاد کجای ای موشد ق هم منقلی کجای یادت بخیر.

تمام حدسهات اشتباه بود! ....

در این ویدیو، نور فضای بیرون، زمان قبل از غروب آفتاب در یک عصر تابستانی هست، -که خب معمولا عصر‌های کش‌دار تابستان، کمی‌ دلگیر هستند-، اما در هر حال، فضای داخلی‌ این سالن از قصر ایشان که از نوه‌ها پذیرایی‌ می‌کنند، فضای بسیار غمگین و دل‌مرده‌ای دارد. -افرادی که حداقل همسن من باشند، کارتون بامفهوم "آرزو‌های بزرگ" را به‌یاد دارند، که یکی‌ از پرسوناژ‌های آن، "خانم هاویشام" بود، -فضای سالنی که در این فیلم هست، با مبلمان شیکی که دارد "اما فضای دلمرده و اندوهگینی هست"، یادآور خانه‌ی خانم هاویشام در کارتون یادشده است (نسبت به مرحومه مادر خانم دیبا جسارتی نکردم، فقط حال‌و‌هوای این سالن را با خانه‌ی هاویشام یکی‌ دانستم). ممنون می‌شم اگر گرامیان، نام این کاخ که در ویدیو هست را اطلاع‌رسانی بفرمایند. / سال ۱۳۶۹ -همین موقع سال- که کلاس پنجم دبستان بودم، ما را از طرف مدرسه بردند کرج برای بازدید کاخ بسیار شیکی که برای یکی‌ از خواهرهای شاه بود، که بسیار مدرن طراحی‌ شده بود، فضایی دوار داشت، که آرشیتک‌اش همان معمار امریکایی بوده که ساختمان کالج امریکایی دماوند را نیز در تهران طراحی‌ کرده بوده ~

گرامی: جالب است شما پیچش مو را می بینید ولی مو را نمی بینید؟ دلتنگی وغمباری این قصر را می بینید, ولی دود اسپندی را که توسط آخوند دربار برای رفع بلا تطهیر و تجویز شده را نمی بینید؟ در ضمن آن پیازِ شلغم چی که در بالا کامنتی گذاشته می خواهد بگوهد: بله من هم میخواهم داخل میوه ها باشم. اِسپند ضرر دارد😁😜

بله، متوجه صحبت شما هستم. راستش من از بچگی‌ از بوی اسپند متنفر بودم، اما بی‌شک دارای خاصیت ضد‌عفونی‌کننده هست. / اتفاقا از اولین کامنت این صفحه که کاربر "سبکبالم - امریکا" نوشتند، خوشم آمد، چون راستش به‌گمانم به‌جز در فرهنگ ایرانی، اسپند فقط در جایی‌ از جنگل‌های آمازون بین قبایل آدم‌خوار نیز مورد استفاده قرار گیرد. --- البته یک عطر زنانه هم هست با بوی اسپند؛ "روتا‌.ی معطر". / در هر حال، این ویدیو، بسیار بسیار جالب هست، با سپاس از انتشار‌دهنده‌ی آن - جناب آقای "مرد ایرانی.در.آلمان" - / البته شما و سایر گرامیان بهتر می‌دانید که در زبان آلمانی، نام کشورها بدون آرتیکل نوشته می‌شوند، بجز نام چهار کشور؛ " آلمان با آرتیکل Das که خنثا هست " - " ایران با آرتیکل Der که مذکر هست " - " اکراین با آرتیکل Die که مونث هست "، و همچنین نام کشور چین، که آرتیکل‌اش را فراموش کردم. --- پس به‌جای Iraner.in.Deutschland - می‌بایست می‌نوشتن؛ Iraner.in.dem.Deutschland - و یا بهتر که بگوییم؛ Iraner.im.Deutschland ~ "مرد ایرانی.در.آلمان" ~