سخنان استاد شجریان در مورد پرچم کنونی ایران که جمهوری اسلامی را خوش نیامد

فرهنگ ایرانی ما یک چیز بسیار بدی داره، که می‌گن هیچ‌گاه انتقادی درباره فرد فوت‌شده نکن!، که اما من چون به این حرف غیر‌منطقی‌ باور ندارم، دیدگاه‌ام رو می‌گم، و البته که روح رفتگان شاد. / بله، صحبت‌ ایشان درست است، اما چه کسی‌ *ربنا‌-ی جیغ‌مانند* که به زبان مادری ما نیست رو خوند؟. چه کسی‌ یک عمر با شیوه و نوع آواز و تصنیف خوندن‌ش، در اصل روضه خوند و انگار که مداحی می‌کرد؟ (در پس‌زمینه‌ی این ویدیو هم شنیده می‌شه!). چه کسی‌ پس از ۵۷ وقتی‌ ایرج و گلبا -و مازیار و تا چند سالی‌ فرزین تا قبل از رفتن‌ش از ایران- خونه‌نشین شدن، و هایده و مهستی‌ و ابی و بقیه هم آواره‌ی امریکا شدن، اونوقت چه کسی‌ با نبودن اونها، بستر برای ربنای‌عربی‌خوندن و آواز به‌سبک روضه‌خوانی براش مهیا شد؟. چه کسی‌ -وقتی‌ تمام‌وکمال و مونوپل- در دهه‌ی شصت از نبود خوانندگان راستین بهره جست و خودش رو بالا کشید، اونوقت در اپتدای دهه‌ی هفتاد در نامه‌ای سرگشاده -که من یادمه و از تلویزیون پخش شد-، گفت که دیگه دوست نداره که صداش روی تصاویر گل و زنبور از تلویزیون پخش بشه! -و پخش صداش رو خودش از رسانه‌های ایران ممنوع کرد؟. ؟؟؟ !!!

بله ایشون هم از جمله چپی هایی بودن که فریب اندیشه چپ گرا رو خوردن. ولی در سال های پایانی عمر که ماهیت اینها رو فهمید و اینکه همگی توسط روس ها فریب خوردن از راهش برگشت و شروع به انتقاد کرد. “این فلان فلان شده ها همه ما رو فریب دادن” که از قول چپی دیگری میگفت دقیقا اشاره به همین موضوع داره. به همین خاطر هم به احتمال زیاد توسط تروریست های روسی در ایران حذف شد.

سپاس از توجه شما و نوشتن کامنت. / البته من هیچ‌گاه در مورد ایشان گمان نداشتم که در جوانی‌ جزو ره‌روان دکترین(آموزه‌ها)ی چپ‌گرا بوده باشن. / در مورد دلیل فوت ایشان هم، خب بیماری داشتن سال‌های سال، و حتا زمانی‌که در امریکا به معالجه پرداختن، عمل جراحی پلاستیک صورت نیز انجام داده‌بودن تا جوان‌تر به‌نظر برسن، بعد هم تکلم‌شون رو از دست دادن، و سپس به‌دلیل همین مساله‌ی بیماری فوت شدن. / موسیقی‌ و هنر سلیقه‌ای هست. هیچ‌گاه در زندگی‌ نتونستم بیش از ۳۰ ثانیه به صدای مرحوم گوش بدم، چون سریع گوشم اذیت می‌شد. / مردم عوام، نیاز به بت دارن تا هی‌ جلوش دولا‌و‌راست بشن. از تعداد فروش نوارهای کاست با صدای مرحوم در دهه‌ی شصت خورشیدی، آمار موثقی ندارم، اما در دهه‌ی هفتاد خورشیدی، آلبوم‌های ایشان، نهایت بیست‌هزار نسخه فروش می‌رفت، که رقم پایینی‌ برای یک آلبوم موسیقی‌ هست، یعنی اینهمه که ایشون طرفدار داشتن، اما در عمل، کسی‌ کارها‌شون رو نمی‌خریده، و فقط ازشون به‌عنوان استاد موسیقی‌ یاد می‌شده - یعنی همه هی‌ حرف همدیگرو قرقره می‌‌کردن. / روح رفتگان شاد ~

۴۴ سال دیر فهمیدید. روزی که پس انداخته های طویله قاجار و مغلزاده ها گدی بدی کنان امدن و مملکت را دوستی تقدیمشون کردید.غلام توله های قاجار شدن مراجع تقلیدتون. باید فکرش را میکردید.