کشف عجیب دو سیاره که در یک مدار مشترک به دور ستاره‌ خود می‌گردند

دانشمندان باید تا سال ۲۰۲۶ صبر کنند تا دو جرم اطراف ستاره«پی‌دی‌اس ۷۰» را با دقت بررسی کنندایندیپندنت فارسی: ستاره‌شناسان می‌گویند به کشف دو سیاره‌ای موفق شده‌اند که هر دوی آن‌ها در مداری یکسان و مشابه به دور ستاره خود در حال گردش‌اند. به گفته آن‌ها، این قوی‌ترین مدرکی است که در چنین مورد عجیبی وجود دارد.

دانشمندان پیش‌ازاین، وجود چنین پدیده‌ای را حدس زده بودند، اما تاکنون هیچ اثبات و گواهی برای آن وجود نداشت.

به گزارش آسوشیتدپرس، یک تیم تحقیقاتی اسپانیایی با استفاده از تلسکوپی در شیلی، ابری از بقایای اجرام آسمانی را مشاهده کرد. به گفته آن‌ها، این ابر در همان مداری قرار دارد که پیش‌ازاین سیاره دیگری در آن مدار پیدا شده بود و دانشمندان وجود آن سیاره را در فاصله ۳۷۰ سال نوری و در صورت فلکی قنطورس تایید کرده بودند. دانشمندان می‌گویند که این ابر از بقایای اجرام آسمانی، یا سیاره‌ای در حال شکل‌گیری است، یا بقایای سیاره‌ای است که زمانی وجود داشته است.

سیارک‌ها به این مشهورند که به همراه سیارات به دور ستارگان خود در گردش‌اند. - برای نمونه سیاره مشتری و به‌اصطلاح سیارک‌های تروجان آن.

سیارک تروجان در منظومه شمسی به سیارک‌هایی گفته می‌شود که با یک سیاره، در مداری مشترک به دور خورشید قرار دارند و اصطلاحا با یک سیاره هم‌مدارند.

خورخه لیلو-باکس، یکی از نویسندگان این مقاله از مرکز اخترزیست‌شناسی مادرید، با اشاره به عجیب‌بودن این‌که دو سیاره با یکدیگر مدار مشترکی داشته باشند، می‌گوید چنین پدیده‌ای تاکنون مانند اسب تک‌شاخ بود که هیچ‌کسی تابه‌حال آن را مشاهده نکرده است.

به گفته او، چنین چیزی به لحاظ نظری ممکن است، اما هیچ‌کس تابه‌حال آن‌ها را شناسایی نکرده بود.

دانشمندان می‌گویند اینک باید تا سال ۲۰۲۶ صبر کنند تا دو جرم اطراف ستاره معروف به «پی‌دی‌اس ۷۰» را با دقت بررسی و ردیابی کنند.

این دو سیاره که وجود یکی تاییدشده و وجود دیگری هنوز نیازمند بررسی بیشتر است، برای یک دور گردش به دور ستاره خود، ۱۱۹ سال زمان نیاز دارند. نخستین سیاره، یک غول گازی به ابعاد سه برابر مشتری است و دیگری نیز غولی گازی است که در فاصله‌ای به‌مراتب دورتر، به دور ستاره خود می‌گردد.

اولگا بالسالوبر روزا، نویسنده اصلی این مقاله از مرکز اخترزیست‌شناسی مادرید‌، می‌گوید که این یافته‌ها در مجله «آسترونومی اند آستروفیزیکس» منتشر شده است و «نخستین شواهد» مبنی بر احتمال وجود چنین سیاراتی را ارائه می‌دهد. او در اظهاراتی گفت: «ما می‌توانیم تصور کنیم که یک سیاره ممکن است مانند مشتری، مدار خود را با هزاران سیارک به اشتراک بگذارد، اما برای من شگفت‌آور است که سیاره‌ها هم ممکن است مدار مشترک و مشابهی داشته باشند.»