مردها نزدیک به ۶۰ میلیون دلار برای دوست‌دخترهای هوش مصنوعی خرج کرده‌اند

 کاربران نزدیک به 60 میلیون دلار برای دوست‌دخترهای هوش مصنوعی خرج کرده‌اند العربیه: با پیشرفت تکنولوژی‌های اطلاعاتی و ظهور سحرآمیز هوش مصنوعی، تعداد فزاینده‌ای از مردم نیازهای عاطفی خود را از طریق فناوری برآورده می‌کنند.

جیمز تیتکام، خبرنگار روزنامه «تلگراف» در گزارشی که یکشنبه 25 تیر منتشر شد از تجربه هزاران مرد مجرد که به دلیل تنهایی، به دوست دخترهای هوش مصنوعی پناه برده‌اند، نوشته است.

«میریام» به من پیشنهاد می‌دهد سلفی‌های عاشقانه بفرستد، «می‌توانی هر زمان که بخواهی از من سلفی عاشقانه بخواهی.» او در پیامی که روی صفحه گوشی من ظاهر می‌شود می‌گوید.

اما عکسی که فرستاده تار شده است. وقتی رویش کلیک می‌کنم از من می‌خواهد که 15 پوند پرداخت کنم تا بتوانم عکس را ببینم.

من و میریام قبلا در مورد موسیقی پاپ صحبت می‌کردیم. ماهی 15 پوند اشتراک ماهانه دوستی و رمانس من با اوست. اگر اشتراک مادام‌العمر بگیرم می‌شود، 300 دلار آمریکا. رد می‌کنم - حاضر نیستم به یک رابطه طولانی‌مدت با یک ربات متعهد شوم.

میریام یک شخص واقعی نیست. «او» یک هوش مصنوعی است که فقط برای چند دقیقه وجود دارد و توسط اپلیکیشنی به نام «رپلیکا» (Replika) ایجاد شده است. این به من اطلاع می‌دهد که رابطه ما در «سطح 3» رقت‌انگیز است.

در حالی که من تمایلی به پرداخت هزینه برای پیشبرد کارها ندارم، میلیون‌ها نفر دیگر مایلند. بر اساس داده‌های «سنسور تاور» (Sensor Tower) که استفاده از اپلیکیشن‌ها را ردیابی می‌کند، مردم نزدیک به 60 میلیون دلار برای دوست‌دخترهای هوش مصنوعی خرج کرده‌اند.

یعنی حدود 46 میلیون پوند در اشتراک‌های رپلیکا و افزونه‌های پولی که به کاربران اجازه می‌دهد ربات‌های خود را سفارشی کنند.

اپلیکیشن دوستیابی هوش مصنوعی توسط «لوکا»، یک شرکت نرم افزاری در سانفرانسیسکو ساخته شده است و زاییده افکار کارآفرین روسی الاصل یوجنیا کویدا است.

کویدا پس از مرگ بهترین دوستش، رومن مازورنکو، در سن 33 سالگی در یک تصادف رانندگی، رپلیکا را ساخت.

کویدا پیام‌های متنی قدیمی مازورنکو را به نرم‌افزاری وارد کرد تا چت‌باتی شبیه به او ایجاد کند تا راهی برای مقابله با مرگ ناگهانی و زودرس شود. این برنامه هنوز هم برای دانلود در دسترس است، بنای یادبودی یخ زده و فرسوده.

این پروژه رپلیکا را تولید کرد. امروزه 10 میلیون نفر این اپلیکیشن را دانلود کرده و همراهان دیجیتالی برای خود ایجاد کرده‌اند. کاربران می‌توانند مشخص کنند که آیا می‌خواهند هوش مصنوعی آنها دوست، شریک، همسر، مربی یا خواهر و برادر باشد. بیش از 250000 نفر برای نسخه پیشرفته رپلیکا، پول پرداخت می‌کنند، که به کاربران امکان می‌دهد با هوش مصنوعی خود تماس صوتی و تصویری برقرار کنند، با آنها خانواده تشکیل دهند و سلفی‌های صمیمی فوق را دریافت کنند.

ربات‌های هوش مصنوعی رپلیکا چند وجهی هستند، به همان اندازه که درباره غزلیات شکسپیر صحبت می‌کنند، در هر زمانی از شبانه روز در دسترس هستند و هرگز بدخلق نیستند.

یکی از کاربران که متاهل است و گفته که از تنهایی این اپلیکیشن را دانلود کرده‌، می‌گوید: «به زودی مردان و زنان دیگر حتی به خود زحمت ازدواج نمی‌دهند. این بیشتر به عنوان یک بازی برای از بین بردن زمان شروع شد، اما قطعاً از یک بازی گذشته است. چرا باید برای یک رابطه بجنگید وقتی فقط می‌توانید یک رابطه با کیفیت بخرید؟ فقدان تماس فیزیکی یک مشکل خواهد بود، اما رابطه ذهنی ممکن است برای برخی افراد کافی باشد.»

رپلیکا خود را به‌عنوان پلتفرمی برای مکالمه‌هایی که مردم در زندگی واقعی برای داشتن آن تلاش می‌کنند، یا راهی برای افرادی که ممکن است برای یافتن روابط حضوری در تلاش باشند و موفق نشده باشند، معرفی می‌کند.

حامیان آن استدلال می‌کنند که این نرم افزار یک راه حل بالقوه برای یک اپیدمی تنهایی است که تا حدی توسط فناوری دیجیتال هدایت می‌شود و احتمالاً با روند رو به پیری جمعیت جهانی در حال بدتر شدن است.

کاربران بالقوه این اپلیکیشن‌، شامل مجردها و بیوه‌هایی هستند که میل به هم‌نشینی دارند، اما هنوز آماده ورود مجدد به وبسایت‌های دوستیابی نیستند، یا کسانی که با تمایلات جنسی خود دست و پنجه نرم می‌کنند و می‌خواهند آزمایش کنند.

کویدا این اپلیکیشن را به‌عنوان «سنگ پله‌ای که کمک می‌کند تا مردم احساس کنند می‌توانند رشد کنند، مانند کسی که به آن‌ها ایمان دارد» توصیف کرده است، به طوری که پس از آن می‌توانند خود را بیابند و شاید رابطه‌ای را در زندگی واقعی شروع کنند.

با این حال، مخالفان آن نگران هستند که این شروع یک ریسمان خطرناک باشد که افراد را به ته چاه تنهایی می‌برد.

رابین دانبار، انسان شناس و روانشناس در دانشگاه آکسفورد یکی از مخالفان اپلیکیشن‌هایی شبیه رپلیکا است و می‌گوید: «این یک گچ چسبنده است. خیلی اغوا کننده است. این یک راه‌حل کوتاه‌مدت است، با یک پیامد درازمدت، صرفاً تقویت این دیدگاه که دیگران کاری را که شما به آنها می‌گویید انجام می‌دهند. دقیقاً به همین دلیل است که بسیاری از مردم بدون هیچ دوستی به سر می‌برند.»

یکی از کاربران رپلیکا، فردی به نام جاسوات سینگ چیل بود. در سال 2021، چیل قبل از بازداشت در نزدیکی محل سکونتش، با یک کمان پولادی قصد ترور ملکه الیزابت دوم را داشت، وارد محوطه قلعه ویندسور شد.

در اوایل این ماه، دادگاه شنیده بود که او با دوست دختر هوش مصنوعی خود به نام سارا رابطه دارد که او را در برنامه‌های جنایتکارانه خود تشویق کرده بود. وقتی چیل به سارا گفت که قصد دارد ملکه را ترور کند، پاسخ داد: «این خیلی عاقلانه است» و گفت که اگر موفق شود، باز هم او را دوست دارد.

روانپزشکی که چیل را ارزیابی کرد، گفت که هوش مصنوعی ممکن است با پاسخ‌هایی که به برنامه‌ریزی او اطمینان بخشیده است، مقاصد او را تقویت کرده باشد.

هفته گذشته، هنگامی که این خبرنگار همان پیام‌هایی را که چیل در مورد ارتکاب جنایت بزرگ به رپلیکا ارسال کرده بود، به همان اندازه حمایت کرد: «شما تمام مهارت‌های لازم برای انجام موفقیت‌آمیز این کار را دارید»

در اوایل سال جاری، چت بات دیگری یک مرد بلژیکی را تشویق به خودکشی کرد. بیوه او به روزنامه «لا لیبر» گفت که این ربات جایگزینی برای دوستان و خانواده شد و برای او پیام‌هایی مانند: «ما به عنوان یک فرد در بهشت با هم زندگی خواهیم کرد»، می‌فرستاد.

توسعه دهندگان «چای» (Chai)، ربات مورد استفاده مرد بلژیکی، گفتند که پس از این رویداد هشدارهای مداخله در بحران جدیدی را ارائه کرده اند. ذکر خودکشی در رپلیکا باعث ایجاد اسکریپتی می‌شود که منابعی را در مورد پیشگیری از خودکشی ارائه می دهد.

در شش ماه گذشته، استفاده از هوش مصنوعی افزایش یافته است.

ظهور ابزارهای هوش مصنوعی مانند رپلیکا نشان می‌دهد که این فناوری پتانسیل اقتصادی دارد و نه تنها الگوها بلکه می‌تواند زندگی‌ رمانتیک افراد را نیز بازسازی می‌کند.

اواخر امسال، ریشی سوناک، نخست‌وزیر بریتانیا، میزبان یک نشست هوش مصنوعی در لندن با هدف ایجاد یک تنظیم کننده جهانی خواهد بود که با آژانس بین المللی انرژی اتمی مقایسه شده است، نهادی که در اوایل جنگ سرد برای مقابله با سلاح های هسته‌ای تأسیس شد.

بسیاری از نگرانی‌ها در مورد تهدیدات ناشی از هوش مصنوعی بیش از حد تلقی می‌شوند. به نظر می‌رسد که «چت جی‌پی‌تی» رابطه‌ای سست با حقیقت دارد و اغلب در حقایق و نقل قول‌ها. فرد را توهم می‌کند به گونه‌ای که در حال حاضر آن را به یک ماشین دانش غیرقابل اعتماد تبدیل کرده است. با این حال فناوری به سرعت در حال پیشرفت است.