تصویر تزئینی استیورونیوز: باستان شناسان در نزدیکی شهر رم، پایتخت ایتالیا، بقایای یک کارخانه شرابسازی مجلل در دوران روم باستان را پیدا کردهاند.
نتایج حفاریها در ویرانههای ویلا کوئینتیلی در نزدیکی رم نشان میدهد که این کارخانه شرابسازی شامل امکاناتی چون اتاقهای غذاخوری مجلل با چشمانداز فوارههایی بوده که از آن شراب میجوشیده است.
ویلا کوئینتیلی که از آن به عنوان شهری مینیاتوری یاد میشود در نزدیکیهای رم و در جنوب شرقی این شهر قرار دارد. این ویلای مجلل که حدودا ۲۴ هکتار وسعت دارد، امکانات متنوعی چون میدان اسبسواری، سالنهای تئاتر رو باز و مجموعه حمامهایی با دیوارهای کف پوشیده از سنگ مرمر مجلل داشته است.
این ویلا که تاریخچه آن به قرن دوم پس از میلاد باز میگردد پیش از این هم بسیار مورد توجه بود حالا با پیدا شدن این کارخانه شرابسازی بیشتر مورد بحث قرار گرفته است.
این کارخانه شرابسازی در جایی قرار داشته که زمانی منظرهای از باغها و زمینهای کشاوری از آنجا قابل مشاهده بوده است. در این کارخانه شرابسازی، مناطقی بخشهایی پیدا شده که در آنجا کفپوش سنگ مرمر داشته و کارگران میوههای تازه برداشت شده را در آنجا جمع میکردند و برای تهیه شراب آماده میساختند.
دکتر امیلن داد، باستانشناس و کارشناس تولید شراب باستانی در این خصوص به گاردین میگوید: «ویلای کوئینتیلی یک مینیشهر شگفتانگیز بود که حالا با یافتن یک کارخانه شرابسازی مجلل تکمیلتر هم شد.» یافتههای داد و دیگر پژوهشگرانی که در این یافته جدید نقش داشتند در مقالهای برای مجله علمی Antiquity منتشر شده است.
اما فرآیند یافتن این کارخانه شرابسازی هم ماجرای جالبی دارد؛ زمانی که باستان شناسان وزارت فرهنگ ایتالیا مشغول بررسی یکی از محدودههای نزدیک به ورودی این ویلا بودند به صورت اتفاقی در حفاریهای خود این کارخانه شرابسازی را پیدا کردند.
این کارخانه در واقع بر روی یکی از دروازههای ورودی این ویلا ساخته شده است. امپراطور کومودوس که از سال ۱۷۷ تا ۱۹۲ پس از میلاد سلطنت کرد در سالهای ۱۸۲ و ۱۸۳ به حمله به این ویلا، برادران ثروتمند کوئینتیلی را به قتل رساند و پس از آن حاکمان امپراطوری روم کنترل این ملک و مجموعه شخصی را به دست گرفتند و در طول قرنها آنرا توسعه دادند و اصلاح کردند.
باستان شناسان میگویند احتمالا امپراطور روم این کارخانه شرابسازی را ساخته و یا آنرا بازسازی کرده است.
داد در خصوص معماری و طراحی این کارخانه میگوید: «معمولا برای کف کارخانههای شرابسازی با بتن ضد آب پوشیده میشود اما آنها با سنگ مرمر قرمز این مناطق را سنگفرش کردهاند که چندان ایدهآل نیست چرا که سنگ مرمر هنگام خیس شدن لغزنده میشود. این نشان میدهد که هرکس که این کارخانه را ساخته به مجلل بودن آن بیش از عملی و کاربردی بودنش توجه داشته است.»
در این کارخانه کارگران انگورها را با پا له میکردند و سپس انگورهای له شده به دو دستگاه پرس مکانیکی به قطر ۲ متر که در نزدیکی قرار داشته منتقل میشدند. سپس آب انگور حاصل شده به سه فواره فرستاده میشدند که از طاقچههای نیم دایرهای که در دیوار حیاط تعبیه شده فوران میکردند.
آب انگورها پس از خارج شدن از فوارهها در امتداد کانالهای باز به داخل کوزههای ذخیرهسازی وسیع جریان مییافتند. این روشی مرسوم برای تهیه شراب در روم باستان بود و قرار دادن این آب انگورها در یک محیط کوچک پایدار باعث میشد تا با فرآیند تخمیر، شراب حاصل شود.
همانطور که گفته شد در این مجموعه اتاقهای غذاخوری سرپوشیده با ورودیهای عریض در اطراف سه طرف این محوطه باز قرار داشته است. داد معتقد است که احتمالا امپراطور در این محدوده جشن میگرفته و از تماشای تئاتری تولید شراب لذت میبرده است.
البته تنها یکی از اتاقهای غذاخوری حفاری شده اما داد به دنبال این است که با یافتن بودجهای بتواند شرایط لازم برای حفاری بقیه این اتاقها را هم فراهم کند. او میگوید احتمالا امپراطور و همراهانش سالانه از این ویلا بازدید میکردند و در یک مراسم آیینی و ضیافتی تماشایی در حالی که مست بودهاند، همراه با اطرافیانش جشن میگرفته است.
+12
رأی دهید
-1
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.