او گفت: «لحظهای بود که احساس کردم که دیگر نباید روزشماری کنم» و ادامه داد که تصور میکند «بین ۱۶۰ تا ۱۷۰ روز» در غار بوده است.
خانم فلامینی از سختترین لحظات این ۵۰۰ روز را زمانی توصیف کرد که مگسها به غار هجوم آوردند و سر تا پای او را پوشاندند. او همچنین از «توهمات شنوایی» صحبت کرد که در دورهای درگیرش شده بود: «شما در سکوت به سر میبرید و مغز شما است که آنها را میسازد.»
محققان روانشناس، از حالات او که در «نوعی انزوا» بسر میبُرد، برای مطالعه تأثیر «انزوای اجتماعی و موقت» بر درک مردم از «زمان» استفاده کردهاند.
تیم پشتیبانی خانم فلامینی گفته است که او رکورد جهانی را برای «طولانیترین زمان برای گذراندن در غار» شکسته است. اما «گینس»، که رکوردهای اینچنینی را ثبت میکند، هنوز تایید نکرده است که آیا برای «زندگی داوطلبانه در غار» رکوردی وجود دارد یا نه.
در حال حاضر، رکورد طولانیترین زمان زنده ماندن در زیر زمین، به ۳۳ کارگر معدن شیلیایی و بولیویایی اعطا شده است که پس از فرو ریختن معدن «طلا و مس» در شیلی در سال ۲۰۱۰، ۶۹ روز را در عمق ۶۸۸ متری گذراندند.