کشور ایران از دیرباز بستر همزیستی اقوام متنوعی بوده است. همزیستی که لازمهی تداوم آن، آشنایی بیش از پیش فرهنگها با یکدیگر است.
جامعهی کوچک خانواده، نماد مهر و محبت جوامع بشری بشمار میرود. ازدواج در نظر ایرانیان امری مذهبی و عقد قراردادی، میان زن و شوهر است تا بدینوسیله زندگانی مشترک و بقای نسل آدمی تداوم یابد.
در جریان این پیوند، آداب و رسوم خاصی شکل میگیرد که چگونگی آن با باورهای اهالی منطقه و رسوم رایج در فرهنگهای مختلف، ارتباطی تنگاتنگ دارد.