مقایسه انگلیسی حرف زدن به اصطلاح وزیر خارجه کشور با ماهی فروش آبادانی

این آقای محترم فروشنده محصولات دریایی، علاوه بر اینکه با صدای میکروفونیک و خوبش (با تسلط) -همچون گوینده‌های شبکه‌ها و کانال‌های رادیویی و تلویزیونی انگلیسی‌زبان- صحبت میکنه، همچنین (اگر اشتباه نکنم)، زبان انگلیسی رو با گویش اوریجینال انگلستانی‌ش صحبت میکنه (و نه با گویش ناخوشایند امریکایی آن). / جنوب ایران، به‌ویژه آبادان، سالیان سال محل رفت‌و‌آمد کارشناسان انگلستانی در زمینه‌ی استخراج نفت و موارد مشابه آن بوده، پس برخی‌ از آن‌ها بی‌شک خانواده تشکیل می‌دادند، و سپس بچه‌های دو-رگه به‌دنیا می‌آمدند، و یا اینکه بچه‌های خود جنوب ایران، با آمدن انگلیسی‌زبان‌ها به آنجا، از آن‌ها زبان انگلیسی می‌آموختند، و سپس این مساله، در طول چند دهه، در مردم جنوب ایران نهادینه شده، یعنی‌ برخی‌ از آن‌ها، انگار که به‌طور ژنتیکی‌، زبان انگلیسی رو می‌دونن و صحبت می‌کنن. / حتا از جهت ظاهر و نوع چهره هم، در میان زادگان جنوب ایران، افرادی با چشم آبی‌رنگ یا سبز-رنگ وجود داره. / این آقای ماهی‌فروش، باید در یک شبکه‌ی رادیویی یا تلویزیونی انگلیسی‌زبان‌جهانی‌، به‌عنوان گوینده فعالیت کنه.

آقای وزیر باید فارگلیسی را از اون خانمی که در قطر با خبرنگار خارجی حرف میزد یاد بگیره که آخرش لبش رو مثل لب شتر برگردوند و گفت آی دونت نو !