چگونه بقایای شرورترین شخصیت شکسپیر پس از پانصد سال پیدا شد

ریچارد سوم، ضدقهرمان شرور نمایش مشهور ویلیام شکسپیر، آخرین پادشاه انگلیس بود که در عرصه نبرد کشته شد. بقایای او به مدت بیش از پانصد سال پس از مرگش گم شد، تا اینکه در اوایل هزاره جدید در پارکینگی در شهر لستر پیدا شد.

ریچارد که از خاندان «یورک» بود، در «نبرد بازوُرث» با نیروهای هنری تودور از خاندان «لنکستر» در 22 اوت 1485 جان خود را از دست داد. جسد ریچارد به دستور هنری با عجله در کلیسای فرانسیسکن لستر به خاک سپرده شد.

هنری سپس با نام هنری هفتم به تخت نشست. او تصمیم گرفت سلطنت خود را به عنوان شروعی تازه برای انگلیس معرفی کند، و مطمئن شود که وقایع‌نگاران پیروزی او را به مثابه پیروزی خیر بر شر معرفی می‌کنند. بر این اساس، او یک کارزار گسترده «لجن‌پراکنی» علیه ریچارد آغاز کرد. چنانکه مشهور است، تاریخ را ظفرمندان می‌نویسند.

این کارزار لجن‌پراکنی علیه خاندان پیشین، تا زمانی که اعقاب هنری یعنی تودورها بر انگلیس حاکم بودند ادامه داشت. مهمترین دستاورد این کارزار را شکسپیر نمایشنامه‌نویس در دوران الیزابت اول، نوه هنری هفتم تولید کرد. شکسپیر که حدود یک سده بعد از نبرد بازورث نمایشنامه خود را می‌نوشت، به‌طور گسترده از آثار وقایع‌نگاران تودور برای تصویر کردن ریچارد سوم استفاده کرد.

ریچاردِ شکسپیر یک هیولای وحشتناک است که در حالی که آدم می‌کشد، لبخند می‌زند. او گوژپشتی با بازوی کج است، که ظاهر خمیده‌اش ناراستی روانش را به نمایش می‌گذارد. تصویری که شکسپیر از ریچارد سوم ترسیم می‌کند، تا به امروز تصویری مانده که اذهان عمومی از وی سراغ دارند.

با این حال، از اواخر قرن نوزدهم جنبشی در بریتانیا شکل گرفت تا ریچارد را از اتهامات تاریخی تبرئه کند. تحقیقات بسیاری درباره صحت و سقم مدعیات وقایع‌نگاران تودور و منابع شکسپیر انجام شد، که نشان داد آنها در روایات خود اغراق کرده و در برخی موارد حتی روایت‌سازی کرده‌اند.

با این پیشینه، برخی شهروندان عادی و مجامع آکادمیک علاقمند شدند بقایای ریچارد را پیدا کنند تا ببینند که آیا وی واقعا گوژپشت و خمیده بوده است یا خیر. بالاخره در اوت 2012، یک تیم تحقیقی دانشگاه لستر شروع به حفاری در کلیسای قدیمی کرد که گفته می‌شد ریچارد در آن دفن شده است.

استخوان‌هایی که در آن محل پیدا شد، اسکلت مردی را نشان می‌داد که دارای انحنای ستون فقرات است. اما این مرد گوژپشت نبود و بازویش هم کج نبود. با این حال، مشخص بود که استخوان‌هایش در اثر اصابت آلات جنگی شکسته است. آزمایش سلول‌های بنیادی که کمی بعد روی بقایای جسد انجام شد، به‌طور قطع ثابت کرد که پیکر ریچارد، پادشاه مقتول انگلستان است.