سال ٩٧ یکی از مدیران ارشد صداوسیما در جواب انتقادها و تشرهای خامنهای گفته بود «اگر این کار را نکنیم، آنتن ضعیف میشود»، خامنهای جواب داده بود: «به درک که ضعیف میشود!»
«به درک» از تکیهکلامها و کلیدواژههای خامنهای در ادارهی کشور و مواجهه با مسائل و آدمها و دنیاست. مثلاً سال ۷۷ که محمد مؤمنِ شورای نگهبان از او خواسته بود حصر آذری قمی را بهخاطر سرطان خونش بردارد، «آقا در پاسخ گفتند: به درک!»
شهریور ۹۸ هم به ورزشکاران گفت: «مبادا به شما بگویند اگر فلان کار را نکنید، فلان فدراسیون بینالمللی از شما ناراضی میشود. به درک!»
خامنهای حتا در نوروز هم حواسش به «به درک» گفتن بوده. فروردین سال ۹۳ گفت: «چشممان به دست دشمن نباشد که کی این تحریم را برمیدارد، کی فلان نقطه را موافقت میکند؛ به درک!»
یا اسفند ۹۵ در شرح نیایشی از امام چهارم شیعیان با خدا در صحیفه سجادیه گفت: «بگذار همهی دنیا قطع کنند، به قول خودشان منزوی کنند. به درک!»
بهدرکدرمانی و بهدرکرفتاریِ خامنهای تازه نیست. اردیبهشت ۷۶ در بحث حقوق بشر گفته بود: «دولت ایران را میترسانند و میگویند ما گفتگوهای انتقادی را قطع میکنیم. به درک!»
دو سال پیش از آن هم در اردیبهشت ۷۴ گفته بود: «نیروهای مسلح و مردم توانستند پیشرفتی عظیم در این زمینه [تسلیحات نظامی] ایجاد کنند. چرا؟ به برکت همان تحریمها و جلوگیریها. حال تهدید میکنند که رابطهی تجاریمان را با ایران قطع میکنیم. خب به درک!»
خرداد ۹۲ هم پس اط انتخابات گفت: «اخیراً شنیدم که از شورای امنیت ملی آمریکا کسی گفته که ما این انتخابات ایران را قبول نداریم. خب به درک!»
رهبر نظام اردیبهشت ۹۵ هم گفت: «حالا گیرم که فلان دولت فاسد وابستهی توخالیِ پوک با پول و دلار نفتی در فلان بیانیه حزبالله را مثلاً محکوم کند؛ خب به درک!»
خامنهای حتا جایی هم که ظاهراً به سیاق کلام نمیخورده بگوید «به درک»، از بهکار بردنش غافل نمانده. رهبر نظام اسلامی اردیبهشت ۹۷ خطاب به رئیسجمهوری آمریکا گفت: «مردک! هفت تریلیون دلار خرج کردی برای اینکه بر عراق مسلط بشوی، بر سوریه مسلط بشوی؛ خب نتوانستی؛ به درک!»
به همین قیاس گیرید
- مردم از حجاب اجباری ناراضی و عصبانیاند. به درک که عصبانیاند!
- برنامهی هستهای نظام مملکت را به خاک سیاه نشانده. به درک که نشانده!
- ثروتِ کشور صرف سپاه و موشک شده و ملت فقیر شدهاند و هر روز فقیرتر میشوند به درک که فقیرتر میشوند!
- سانسور نفسِ رسانهها و فرهنگ و هنر را گرفته. به درک که نفسشان را گرفته!
- مردم شما نمیخواهند. به درک که نمیخواهند!