نقاش «نابغه» یا مرد «منحرف»؛ جنبش Metoo نگاه‌‌ها به پیکاسو را تغییر می‌دهد
+5
رأی دهید
-1
یکی از آثار پابلو پیکاسو، نقاش اسپانیایییورونیوز: دامنه جنبش «می‌تو» (من هم) که طی سال‌های گذشته موضوع خشونت جنسی علیه زنان را در کانون توجه قرار داد اکنون به زندگی پابلو پیکاسو، یکی از سرشناس‌ترین نقاشان قرن بیستم رسیده است.هرچند از دهه ۱۹۸۰ تاکنون چند کتاب جنجالی درباره روابط پابلو پیکاسو با زنان در طول دوران زندگی‌اش منتشر شده اما حالا در دوران جنبش «می‌تو» (MeToo) نوع نگاه به ادعاهای مطرح‌شده در این کتاب‌ها متفاوت است. از پابلو پیکاسو در این کتاب‌های جنجالی تصویری منفی در زمینه روابط با زنان ترسیم شده است.
نقاش سرشناس اسپانیایی که در سال ۱۹۷۳ از دنیا رفت از زنان زندگی‌اش برای آفرینش هنری الهام می‌گرفت. اولیویه ویتمایر-پیکاسو، نوه این هنرمند دو کتاب درباره پدربزرگش که به نماد هنر مدرن تبدیل شد منتشر کرده است.
پابلو پیکاسو در سال 1962 او برای نگارش این کتاب‌ها با آن دسته از اطرافیان پابلو پیکاسو که هنوز در قید حیات هستند مصاحبه کرد. اولیویه ویتمایر-پیکاسو همچنین از آرشیو خانوادگی خود برای بررسی روابط پدربزرگش با زنان استفاده کرد.او با تاکید بر «فراز و نشیب» در آثار پدربزرگش بر این باور است که برخی از آثار او «خشن» و برخی دیگر «بسیار لطیف» هستند. نوه پابلو پیکاسو می‌افزاید که کارنامه هنری وی بدون زنان زندگی‌اش «ناقص» می‌بود.
سسیل دوبره، مدیر موزه پیکاسو در پاریس نیز بر این باور است که جنبش «می‌تو» به وجهه هنرمندی که موزه تحت مدیریت او آثارش را نمایش می‌دهد آسیب زد. او با این حال تاکید می‌کند که قرار نیست در موسسه تحت نظر او موضوع روابط بحث‌انگیز پابلو پیکاسو با زنان به شکل «مستقیم و بدون ابهام» مورد توجه قرار گیرد.
این در حالی است که سوفی شوو، نویسنده یکی از کتاب‌های جنجالی درباره پابلو پیکاسو بر این باور است که این نقاش «تسلطی مقاومت‌ناپذیر و مخرب» بر روی زنانی داشت که به آنها عشق می‌ورزید. او پابلو پیکاسو را نقاشی «نابغه» اما مردی «خشن»، «حسود»، «منحرف»، «مخرب» و «اغواگری بزرگ» معرفی می‌کند.این ادعاها علیه پابلو پیکاسو در حالی مطرح می‌شود که احتمالا درباره او نیز مانند دیگر هنرمندانی که در جریان جنبش «می‌تو» در مظان اتهام قرار گرفتند پرسش‌هایی درباره حد و مرز جدایی اثر از مولف یا آفریننده پدید خواهد آمد. سوال‌هایی از این دست که حتی در صورت اثبات ادعاها علیه یک هنرمند تا کجا می‌توان اثر هنری او را زیر سوال برد؟