صندوق جهانی طبیعت میگوید کشت ناپایدار سویا اثرات وخیمی بر تنوع زیستی، زیستگاهها و منابع آب و تغییرات اقلیمی خواهد گذاشت.
سرعت گسترش کشت سویا نگرانکننده است، بنا به اظهار صندوق جهانی طبیعت تولید آن در ۱۰ سال گذشته به دلیل افزایش تقاضا برای گوشت در جهان، حدود ۴۰ درصد افزایش پیدا کرده است.
سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، در گزارش چشمانداز ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۹ پیشبینی منابع کشاورزی، برآورد میکند که تا سال ۲۰۲۸ حدود هفت میلیون هکتار زمین کشاورزی بیشتر برای کشت سویا لازم است تا فقط خوراک دامها تأمین شود، چیزی حدود دو برابر مساحت کشور سوئیس.
ویل شرایبر، کارشناس کشاورزی پایدار و از مشاوران تهیه گزارش "کسبوکار خطرناک: ردپای بریتانیا در آنسوی دریاها" برای صندوق جهانی طبیعت بریتانیا و انجمن سلطنتی حفاظت از پرندگان بریتانیا، میگوید: "بهعلاوه در کشت سویا برای تغذیه دام از آفتکشهای "خیلی خطرناک" استفاده میشود".
کشت سویا چه اثری در بریتانیا میگذارد؟ حدود ۴،۲ میلیون تن سویا هر ساله در بریتانیا مصرف میشود. ۷۰ درصد آن از آمریکای جنوبی میآید و همه این محصول از کشورهایی است که در گزارشها به دورنمای خطرناک یا بسیار خطرناک زیستمحیطی گسترش این کشتوکار در آنها اشاره شده است.
کشت گسترده سویا در آمریکای جنوبی بخشی از زنجیره غذایی بریتانیاستهر چند یک سازمان بریتانیایی در زمینه کشت پایدار سویا اعلام کرده است که دوسوم سویای بریتانیا اکنون با برچسب بدونجنگلزدایی تائید و مجاز شمرده میشود یا از مناطق کم خطرتر مانند آمریکا وارد میشود اما آن یکسوم باقیمانده گمان بر این است که به طور عمده از آرژانتین وارد میشود.
خوراکیهای مثل شیر سویا، برگرهای گیاهی و سس سویا چطور؟ بیشتر سویای مورد استفاده در خوراکیها و نوشیدنیهای انسان از کشورهای بیرون از منطقه مورد بحث تأمین میشود. به این دلیل که آمریکای جنوبی سویا را از دانههای اصلاح ژنتیکیشده یا تراریخته تهیه میکند.
مصرفکنندگان بریتانیایی از قدیم در مورد محصولات غذایی تراریخته محتاط بودهاند و باید با برچسب مشخص شود. سویای غیرتراریخته وارداتی از کشورهایی مانند چین، هند و اروپا میآید.
ویل شرایبر میگوید احتمال ضعیفی وجود دارد که سویای موجود در مواد غذایی مانند برگرهای گیاهی و شیر سویا از آمریکای جنوبی وارد شود. اما حتی سویایی که از مناطق مورد بحث نیامده باشد هم ممکن است حسابش از لحاظ زیستمحیطی پاک نباشد.
ریچارد یانگ، از سازمان موادغذایی پایدار میگوید مشکلاتی به دلیل کشت تکمحصولی سویا وجود دارد (کشت محصول یکسان در سالهای متوالی در یک زمین)، از جمله آسیب به خاک و به وجود آمدن پهنههای وسیعی "عاری از تنوع زیستی".
برچسبها چه چیزی را نشان میدهند؟ هر چند از روی برچسب موادغذایی نمیتوانید به محل کشت سویا پی ببرید اما میتوانید از محصولاتی استفاده کنید که دارای مجوزها و تائیدیههای کشاورزی پایدار هستند مانند کشت مسئولانه سویا (آرتیآراس) و انجمن پرو ترا.
مشکل این است که تشخیص اینکه در غذای ما سویا هست، آسان نیست. برای مثال، لیسیتین، یک امولسیونکننده است که در تهیه شکلات و غذاهای فرآوری شده استفاده میشود و ممکن است از سویا تهیه شود. روغنهای گیاهی که این روزها در فروشگاهها وجود است باید برچسب داشته باشند اما شما نمیدانید روغن مورد استفاده در غذاهای آماده چیست.
مسئله اصلی خوراک دام است و نیازی به درج جزئیات در این مورد روی برچسب نیست.
با اینحال، خوراک دام هم تابع مقررات و استانداردهایی است، مانند ارگانیک بودن و میتوانید به چنین اطلاعاتی روی برچسبها و مجوزها توجه کنید.
جستجو برای جانشین پایدارتر سویا فروشندگان مواد غذایی مانند فروشگاههای زنجیرهای فست فود و تولیدکنندگان با نیاز فوری به منبع پایدار تهیه سویا روبهرو شدهاند. از زمان بررسی و گزارش صندوق جهانی طبیعت در اکتبر ۲۰۱۹ در مورد عملکرد فروشندگان محصولات پیشرفتهایی مشاهده شده است. برخی از فروشندگان و شرکت های بزرگ تولید مواد غذایی در بریتانیا اکنون متعهد شدهاند که با تمرکز بر حفاظت از جنگلها و پوشش گیاهی ارزشمند بومی ، صد درصد از سویای پایدار استفاده کنند.
رز مککولاخ از سازمان Efeca میگوید: "ما شاهد علاقه روزافزون به کشاورزی پایدار هستیم و اینکه مواد غذایی ما از کجا میآید. این خیلی عالی است".
او توضیح میدهد: "پرسوجوی مشتریها و پیگیری وبسایتها به شرکتها کمک میکند که به اهمیت این موضوع در کسبوکار خود پی ببرند".
اما درگیریها همچنان باقی است. کشاورزان مایلند محصول سودآورتر را کشت کنند، تأمین زنجیرههای مواد غذایی دشوار و تقاضای جهانی مدام رو به افزایش است. راهحل در گرو همکاری کشورها با هم است تا در سیستم جهانی غذا شرایط برابر به وجود آید.
سویا: دانهای بسیار مغذی که زودرشدترین محصول جهان است اما آسیبهای محیط زیستی شدیدی میزند.بعضیها فکر میکنند جهان باید از نیاز خود به سویا دست بردارد. پروتئینهای جانشین دیگری را میتوان در مواد غذایی استفاده کرد و مصرفکنندگان میتوانند به محصولات سیستمهای دامپروری دیگری روی بیاورند. انجمن خاک پیشنهاد استراتژی "کمتر و بهتر" در مورد مصرف گوشت و چرای طبیعی دامها را دارد و از پژوهشی که نشان میدهد چگونه میتوان تا سال ۲۰۵۰ به این هدف رسید، حمایت میکند.
چه تغییراتی در رژیم غذایی بیشترین اثر را خواهد داشت؟ گوشت مرغ و تخممرغ بیشترین میزان رد سویا را در میان انواع مواد غذایی دارند و پس از آن گوشت خوک و ماهی آزاد (سالمون) پرورشی است.
گاوهای بریتانیا که از آنها گوشت و لبنیات تهیه میشود بر خلاف کشورهای دیگر حداقل بخشی از سال از علوفه طبیعی تغذیه میکنند اما سویا هم در تغذیه آنها استفاده میشود بهویژه در دامپروری فشرده که دامها در فضای بسته نگهداری میشوند و امکان چرا در مزارع را ندارند. محصولاتی را جستجو کنید که برچسب پایدار یا ارگانیک دارند و برای گوشت و لبنیات دامهایی که از علوفه طبیعی تغذیه شدهاند را انتخاب کنید تا با اطمینان بیشتر رژیم غذایی بدون سویا داشته باشید. (تغذیه با علوفه طبیعی یعنی باید نیمی از تغذیه دام از علف طبیعی باشد).