این خانواده که در غرب لندن سکونت دارند، از سال ۲۰۱۳ در تلاش برای یافتن خانهای مناسبترند.
هر چهارشنبه ساعت ۶ صبح حسنارا، مادر خانواده که در رشته مراقبت از کودک تحصیل کرده است به شورای محلی میرود تا بلکه بتوانند خانهای بزرگتر پیدا کند.
او میگوید:" همیشه دستخالی بازگشتهام".
خانه تنگ و کوچک محمد، پدر خانواده که راننده تاکسی است علاوه بر استرس در خانه تنگ و کوچک در ماه فوریه گذشته دچار حمله قلبی شد و دیگر نتوانست به کارش ادامه دهد.
از حمله قلبی جان سالم بهدر برد اما زندگی کردن در خانهای تنگ و کوچک و استرس مداوم کمکی به حالش نمیکند.
رضوان میگوید حاضر است به جایی چند صد کیلومتر دورتر نقل مکان کند تا کمی جای بیشتری داشته باشندشرایط آنها به قدر سخت شد که خانواده آنها تصمیم به نقلمکان به یورکشایر غربی گرفتند جایی که حسنارا خانوادهای پیدا کرده بود که راضی شده بودند خانه خود را با آنها مبادله کنند.
رضوان میگوید: "من گفتم به هر قیمت و با هر شرایطی باید آن خانه را به دست آوریم. میدانستم که حدود ۳۰۰ کیلومتر دورتر است اما دیگر نمیتوانستم در آن تخت کوچک بخوابم".
حسنارا میگوید:"متأسفانه مبادله خانه سر نگرفت و خانواده ما حالا هیچ راهحل دیگری ندارد".
او میگوید:"روزهای پراسترسی را میگذرانیم. مدام دعوا و درگیری پیش میآید".
"من در این منطقه به دنیا آمدهام و بزرگ شدهام اما به هر جایی که فکرش را بکنید حاضرم نقل مکان کنم".
عامل اضطرابفدراسیون ملی مسکن، نماینده بنگاههای مسکن انگلستان برآورد کرده است که حدود دو میلیون کودک در انگلستان، یعنی از هر پنج کودک یکی در خانهای پرجمعیت و نامناسب و فاقد امکانات لازم زندگی میکند.
این فدراسیون میگوید از این تعداد ۱.۱ میلیون در خانههای قوطیکبریتی زندگی میکنند که اثر ویرانگری بر رشد و سلامت آنها میگذارد و باعث اضطراب و افسردگی میشود.
در یک پژوهش دانشگاهی دریافتند اگرچه کودکان ٪۱۹ از جمعیت انگلستان را تشکیل میدهند اما حدود ٪۳۰ از جمعیت نیازمند به خانههای مناسب هستند.
کیت هندرسون، مدیر اجرایی سرویس سلامت همگانی می گوید: "امروزه گزارشها نشان میدهد کودکان کشور بزرگترین قربانیان بازار نابسامان مسکن هستند".
"بسیار غمانگیز است که کودکان ناچارند در خانههایی تنگ و کوچک و اتاقخوابهای مشترک و گاهی حتی تختهای مشترک با خواهران و برادران و والدین زندگی کنند و این خانوادهها به سختی از عهده هزینههای خوراک و پوشاک و سرپناه خود برمیآیند. با عدم تأمین مسکن مناسب برای چنین خانوادههایی ما میلیونها کودک را از کمترین حقشان در زندگی محروم میکنیم".
سخنگوی دولت بریتانیا میگوید:"حق کودکان است که در خانههای مناسب و امن زندگی کنند و ما در حال تقویت قدرت اجرایی شوراها برای مهار مشکل خانههای پرجمعیت و کاهش زمان انتظار افراد برای دریافت مسکن اجتماعی هستیم".