پلیس ایران: زنان هر چه مستقل‌تر می‌شوند، روادار‌تر می‌شوند

ایران وایر: بهنام قلی پور: زنان ایران هر چه مستقل‌تر و تحصیل‌کرده‌تر می‌شوند، دموکرات‌تر و روادار‌تر می‌شوند، اما همچنین حاضر نیستند در معرض انتخاب شدن در امور کلان قرار بگیرند؛ این یافته در تازه‌ترین نتایج تحقیق پلیس اعلام شده است.
 
***
 
فصلنامه علمی-پژوهشی «مطالعات امنیت اجتماعی» وابسته به پلیس به تازگی نتایج تحقیقی از گروهی از زنان ساکن شهر تهران منتشر کرده که نشان می‌دهد بین استقلال مالی و شغلی زنان با میزان رواداری‌ آن‌ها رابطه مستقیمی وجود دارد.
 
عنوان این تحقیق «بررسی رابطه بین پایگاه اقتصادی-اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی زنان با فرهنگ سیاسی دموکراتیک آنان در شهر تهران» نام دارد.
 
در این تحقیق تلاش شده به این پرسش پاسخ داده شود که «پایگاه اقتصادی-اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی زنان، چه رابطه‌ای با فرهنگ سیاسی دموکراتیک آنان در شهر تهران دارد؟»
 
مهم‌ترین نتیجه این تحقیق نشان می‌دهد زنان در حد زیادی (۴۵.۵۰ درصد) مدارای سیاسی در حوزه فرهنگ سیاسی دموکراتیک دارند. معنای این یافته می‌گوید که «زنان در جامعه ایران نه تنها با فعالیت‌های سیاسی احزاب مخالف و اقلیت‌های مذهبی مخالفتی ندارند؛ بلکه موافق مباحث سیاسی آزاد و حق انتخاب برای تمامی افراد جامعه هستند.»
 
بر این اساس زنان در جامعه ایران از سطح مناسبی از مدارای سیاسی برخوردارند که خود از مولفه‌های اصلی فرهنگ سیاسی دموکراتیک بوده و بر آن تاثیر می‌گذارد.
 
این تحقیق که بر مبنای نظرسنجی از گروهی از زنان ساکن تهران است، همچنین نشان می‌دهد ۶۰ درصد این زنان موافقت زیادی با «آزادی عقیده افراد با گرایش‌های سیاسی مختلف» در ایران دارند.
 
۷۴ درصد آن‌ها هم گفته‌اند معتقدند همه احزاب و گرایش‌های سیاسی در جامعه باید دارای روزنامه مختص به خود باشند، تا آزادانه مطالب خود را نشر دهند.
 
۶۰ درصد هم با این گزاره که «نباید همه گروه‌های سیاسی امکان ایجاد تشکیلات سازمانی داشته باشند» ابزار مخالفت کرده‌اند.
 
۵۵ درصد زنان شرکت‌کننده در این نظرسنجی هم گفته‌اند، گروه‌های سیاسی باید اجازه برگزاری آزادانه تجمعات سیاسی در ایران را داشته باشند.
 
این تحقیق بر اساس یافته‌های نظر‌سنجی خود چنین نتیجه گرفته که زنان در جامعه ایران و در حوزه حمایت از آزادی‌های سیاسی دارای دیدی باز بوده و موفق آزادی‌های سیاسی به‌ویژه آزادی فعالیت احزاب، روزنامه‌ها، آزادی و بیان و ... هستند.
 
این سطح مناسب حمایت از آزادی‌های سیاسی در بین زنان در ایران نشان‌دهنده نیل به سوی آزادی سیاسی بیشتر آن‌ها و تمایل به دموکراسی در مباحث سیاسی و نهادینه شدن فرهنگ سیاسی دموکراتیک در بین آن‌ها است.
 
از دیگر نتایج قابل توجه این نظرسنجی مخالفت ۴۸ درصد زنان با عضویت در گروه‌های سیاسی و موافقت ۴۲ درصد آن‌ها با عضویت در نهاد‌های مدنی است.
 
۷۱ درصد هم گفته‌اند تمایل به نامزدی در انتخابات مختلف ندارند و با ۴۹ درصد هم گفته‌اند مخالف فعالیت در روزنامه‌ها و مطبوعات سیاسی هستند.
 
نتایج این بخش همسو با یافته‌های نظرسنجی‌ها و تحقیقات دیگر در مورد نرخ پایین تمایل زنان برای در معرض انتخاب قرار گرفتن و حضور در نهاد‌های انتخابی را تایید می‌کند.
 
تقریبا اغلب یافته‌ها و تحقیقات در ایران می‌گوید که نرخ مشارکت سیاسی زنان به منظور انتخاب کردن بسیار بیشتر از نرخ مشارکت سیاسی آن‌ها با هدف انتخاب شدن است و زنان  در ایران بیشتر ترجیح می‌دهند در حوزه سیاسی بیشتر انتخاب کنند تا انتخاب شوند.
 
زنان در ایران برخلاف اینکه تمایل به آزادی‌های سیاسی و مدارای سیاسی دارند، اما در مباحث و کارزار‌های سیاسی کمتر شرکت می‌کنند و تمایل چندانی به شرکت در انتخابات‌ به عنوان نامزد و عضویت در احزاب ندارند. 
 
این مسئله ناشی از یکی از ویژگی‌های جامع ایران به لحاظ مردسالاری و مخالفت‌ بسیاری از مردان با فعالیت‌های سیاسی زنان خود و اعضای خانواده‌های آن‌ها و پایین بودن امنیت اجتماعی برای زنان است.
 
بخش دیگری از این نظرسنجی نشان می‌دهد ۵۵ درصد زنان شرکت‌کننده گفته‌اند با این گزینه که «مردان رهبران سیاسی بهتری هستند» مخالفند.
 
۷۷ درصد آن‌ها هم گفته‌اند مخالف این مسئله هستند که تحصیلات برای مردان از زنان مهم‌تر است و تنها ۴۶ درصد آن‌ها گفته‌اند که «مردان نسبت به زنان مدیران تجاری بهتری هستند.»
 
این گزارش همچنین می‌گوید زنان تمایل زیادی به برابری جنسی مردان با زنان در جامعه ایران دارند و به‌هیچ‌وجه مردان را متفاوت با زنان در امور سیاسی و فعالیت‌های سیاسی نمی‌دانند.
 
بخش دیگری از این نتایج نشان می‌دهد سیاست در زندگی ۴۲ درصد زنان اهمیت چندانی ندارد، ۵۵ درصد آن‌ها مخالف شرکت در مباحث سیاسی در بین دوستان و فامیل هستند و ۷۱ درصد نیز «مخالف ترجیح برنامه‌های سیاسی تلویزیون به سایر برنامه‌ها هستند.»
 
آن‌طور که در این تحقیق آمده حدود ۵۱ درصد زنان شرکت‌کننده «علائق سیاسی» دارند که این مسئله نشان می‌دهد «با وجود تمایل به حمایت از آزادی‌های سیاسی زنان، آن‌ها تمایل چندانی به فعالیت‌های سیاسی ندارند» که ریشه چنین وضعیتی «عدم فعالیت‌های درست احزاب به‌ویژه در خصوص زنان و مشغله فکری زیادی زنان در زندگی شخصی و مشکلات متعدد در حوزه‌های امنیت اجتماعی و سیاسی» است.
 
در بخش دیگری از این تحقیق مشخص شده ۴۳ درصد زنان با این گزینه که «رهبر قدرتمند همیشه برای کشور مفید نیست» نه مخالفت کرده‌اند و نه موافقت.
 
۷۹ درصد هم گفته‌اند تمایل ندارند که حکومتی نظامی در ایران بر سر کار بیاید و ۷۵ درصد هم گفته‌اند: «رژیم‌های سیاسی دموکراتیک برای اداره کشور را مناسب‌تر از سایر رژیم‌ها می‌دانند.»
 
این تحقیق در خصوص این بخش از یافته‌ها نوشته زنان به مشارکت همه مردم در فعالیت‌های سیاسی و برقراری دموکراسی به‌ویژه حق رای و فعالیت سیاسی برای همگان از جمله افراد مخالف و اقلیت‌ها باور دارند و از آن حمایت می‌کنند.
 
این تحقیق در پایان گزارش خود براساس مجموع یافته‌های خود چنین نوشته که رابطه معناداری بین ارزیابی ذهنی زنان از خود و فرهنگ سیاسی دموکراتیک آنان در شهر تهران وجود دارد؛ به این معنا که «با افزایش ارزیابی ذهنی زنان از خود، فرهنگ سیاسی دموکراتیک آن‌ها نیز افزایش می‌یابد.»
 
این تحقیق همچنین مشخص کرده است که رابطه معناداری بین میزان درآمد زنان و فرهنگ سیاسی دموکراتیک آنان در شهر تهران وجود دارد؛ به این معنا که «با افزایش درآمد زنان، میزان فرهنگ سیاسی دموکراتیک آن‌ها نیز افزایش می‌یابد.»
 
این تحقیق همچنین نشان داده با افزایش سطح تحصیلات زنان، استقلال شغلی زنان و امنیت شغلی و مالی و اخلاقی زنان میزان فرهنگ سیاسی دموکراتیک آن‌ها نیز افزایش می‌یابد.
 
نتایج این تحقیق پلیس بازتاب‌دهنده تنها بخشی از واقعیت جامعه کنونی ایران است که فاصله زیادی با فضای فکری و ذهنی و ایدئولوژیک حاکمان اسلامی بر این کشور دارد.
 
پلیس که یکی از مهم‌ترین نهاد‌های مجری قوانین اسلامی علیه زنان است، در این تحقیق، یافته‌هایی را ارائه کرده چندان با قوانین فقه شیعی علیه زنان سازگار نیست؛ قوانینی که به شدت محدودکننده زنان بوده و حقوق اولیه آن‌ها را نقض می‌کند.